Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

List of thumbnails

< >
231
231 (179)
232
232 (180)
233
233 (181)
234
234 (182)
235
235 (183)
236
236 (184)
237
237 (185)
238
238 (186)
239
239 (187)
240
240 (188)
< >
page |< < (188) of 389 > >|
240188THEORIÆ ſionis, juxta num. 179; unde fit, ut ſi interſectionum ſe con-
ſequentium aſſumatur numerus par;
dimidium ſit limitum co-
hæſionis.
Hinc quoniam in ſolutione problematis expoſiti num.
117 oſtenſum eſt, curvam ſimplicem illam meam habere poſ-
ſe quencunque demum interſectionum numerum;
poterit uti-
que etiam pro duobus tantummodo punctis haberi quicunque
numerus diſtantiarum differentium a ſe invicem cum cohæſio-
ne.
Poterunt autem ejuſmodi cohæſiones ipſæ eſſe diverſiſſi-
mæ a ſe invicem ſoliditatis, ac nexus, limitibus vel validiſſi-
mis, vel languidiſſimis utcunque, prout nimirum ibi curva ſe-
cuerit axem fere ad perpendiculum, &
longiſſime abierit, vel
potius ad illum inclinetur plurimum, &
parum admodum diſ-
cedat;
nam in priore eorum caſuum vires repulſivæ imminu-
tis, &
attractivæ auctis utcunque parum diſtantiis, ingentes
erunt;
in poſteriore plurimum immutatis, perquam exiguæ.
Poterunt autem etiam e remotioribus limitibus aliqui eſſe mul-
to languidiores, &
alii multo validiores aliquibus e propiori-
bus;
ut idcirco cohæſionis vis nihil omnino pendeat a denſi-
tate, ſed cohæſio poſſit in denſioribus corporibus eſſe vel mul-
to magis, vel multo minus valida, quam in rarioribus, &
id
in ratione quacunque.
412. Quæ de binis punctis ſunt dicta, multo magis de maſ-
11In maſſis nu-
merus limitum
multo major:
problema pro
iis inveniendis
quomodo ſol-
vendum.
ſis continentibus plurima puncta, dicenda ſunt.
In iis numerus
limitum eſt adhuc major in immenſum, &
diſcrimen utique
majus.
Inventio omnium poſitionum pro dato punctorum nu-
mero, in quibus tota maſſa haberet limitem quendam virium,
eſſet problema moleſtum, &
calculus ad id ſolvendum neceſſa-
rius in immenſum excreſceret, exiſtente aliquo majore puncto-
rum numero.
Sed tamen data virium lege ſolvi utique poſſet.
Satis eſſet aſſumere poſitiones omnium punctorum reſpectu cu-
juſdam puncti in quadam arbitraria recta ad arbitrium collo-
cati, &
ſubſtitutis ſingulorum binariorum diſtantiis a ſe invi-
cem in æquatione curvæ primæ pro abſciſſa, ac valoribus iti-
dem aſſumptis pro viribus ſingulorum punctorum pro ordina-
tis, eruere totidem æquationes, tum reducere vires ſingulas
fingulorum punctorum ad tres datas directiones, &
ſummam
omnium eandem directionem habentium in quovis puncto po-
nere = o:
orirentur æquationes, quæ paullatim eliminatis va-
loribus incognitis aſſumptis, demum ad æquationes perducerent
definientes punctorum diſtantias neceſſarias ad æquilibrium, &

reſpectivam quietem, quæ altiſſimæ eſſent, &
plurimas habe-
rent radices;
nam æquationes, quo altiores ſunt, eo plures ra-
dices habere poſſunt, ac ſingulis radicibus ſinguli limites exhi-
berentur, vel ſingulæ poſitiones exhibentes vim nullam.
In-
ter ejuſmodi poſitiones illæ, in quibus repulſioni in minoribus
diſtantiis habitæ, ſuccederent attractiones in majoribus, exhi-
berent limites cohæſionis, qui adhuc eſſent quam plurimi, &

inter ſe magis diverſi, quam limites ad duo tantummodo

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index