1quas neque tu, neque alius quiſquam aßignare poteſt, ſed
tempora etiam illis adſcribis, quæ nullo modo ipſis conuenire
non ignoras. Vis enim primi ſpatij partem dimidiam dimidia
parte eius temporis percurri, quo totam primam partem ab
ſolui ſupponis; & tertiam partem tertia parte, quartam
quartaparte eiuſdem temporis: cùm ex tuis, & Galilei prin
cipiis dimidia parte prima temporis, quarta pars tantum spatij
ſuperior decurratur, & reliqua dimidia parte temporis tres
inferiores ſpatij quadrantes abſoluantur. Vide ergo quid ex
tam abſurda hypotheſi concludere poßis.
tempora etiam illis adſcribis, quæ nullo modo ipſis conuenire
non ignoras. Vis enim primi ſpatij partem dimidiam dimidia
parte eius temporis percurri, quo totam primam partem ab
ſolui ſupponis; & tertiam partem tertia parte, quartam
quartaparte eiuſdem temporis: cùm ex tuis, & Galilei prin
cipiis dimidia parte prima temporis, quarta pars tantum spatij
ſuperior decurratur, & reliqua dimidia parte temporis tres
inferiores ſpatij quadrantes abſoluantur. Vide ergo quid ex
tam abſurda hypotheſi concludere poßis.
Cùm nihil ſit, quod prodat magis decretorum
incohærentiam, quàm reductio ad calculos; ex eo eſt,
cur potiſſimùm ſupputationes auerſeris. Id autem hoc
loco præſertim probatur. Admiſiſti poſſe diſtingui
in motu grauium decidentium plura æqualia tempora:
at cùm planum foret, vt ſpatio diuiſo in parteis æqua
leis, primum tempus attribueretur primæ huiuſcemodi
partium, ac deinde explicaretur quota eius temporis
parte percurrerentur cæteræ; & in qua ipſarum ſecun
dum tempus æquale deſineret, in qua tertium, &c. di
uertiſti nihilominus, & pro primo tempore accipien
dum voluiſti id, quo decurreretur eiuſdem primæ par
tis non prius, ſed poſterius dimidium; & tum voluiſti
ſecundam partem, quæ eſſet dupla huius dimidii, æqua
li cum eo tempore percurri: tum tertiam æquali cum
eo, quo triens eiuſdem primæ partes infimus; quartam
æquali cum eo, quo quadrans, &c. tum ſecundum tem
pus æquale primo eſſe id, quod debetur ſecundæ parti
ſoli: tertium, quod tertiæ, & quartæ ſimùl: quartum,
quod quintæ, ſextæ, ſeptimæ, octauæ: quintum, quod
incohærentiam, quàm reductio ad calculos; ex eo eſt,
cur potiſſimùm ſupputationes auerſeris. Id autem hoc
loco præſertim probatur. Admiſiſti poſſe diſtingui
in motu grauium decidentium plura æqualia tempora:
at cùm planum foret, vt ſpatio diuiſo in parteis æqua
leis, primum tempus attribueretur primæ huiuſcemodi
partium, ac deinde explicaretur quota eius temporis
parte percurrerentur cæteræ; & in qua ipſarum ſecun
dum tempus æquale deſineret, in qua tertium, &c. di
uertiſti nihilominus, & pro primo tempore accipien
dum voluiſti id, quo decurreretur eiuſdem primæ par
tis non prius, ſed poſterius dimidium; & tum voluiſti
ſecundam partem, quæ eſſet dupla huius dimidii, æqua
li cum eo tempore percurri: tum tertiam æquali cum
eo, quo triens eiuſdem primæ partes infimus; quartam
æquali cum eo, quo quadrans, &c. tum ſecundum tem
pus æquale primo eſſe id, quod debetur ſecundæ parti
ſoli: tertium, quod tertiæ, & quartæ ſimùl: quartum,
quod quintæ, ſextæ, ſeptimæ, octauæ: quintum, quod