242 in ſubiecto
Et ſic p̄t definiri ſcḋm hanc poſitionē in
tenſio forme, ipſa eſt cõtinuo maior et maior radi
catio in ſubiecto ſucceſſiua: id eſt intēſio forme ē cõ-
tinuo et ſucceſſiua acq̇ſitio ꝑfectioris et ꝑfectioris eē
in quãtulūcū eī ꝑua intenſione ſiue alteratiõe ip-
ſa forma infinita eē acquirit in ſuo cõpoſito et deꝑ
dit. in quolibet em̄ inſtanti īntrinſeco intenſiõis ha
bet ꝑfectiꝰ et perfectiꝰ eē: quia hoc eſt ſuum intendi:
et nun̄ duo eē manent ſimul. Et eodē mõ ymaginã
dū eſt de corruptione et generatione iſtoꝝ eē ſecūdū
hanc opinionē: ſicut de generatione et corruptione
forme in motu alterationis ſcḋm opinionē burlei.
111. correl.
tenſio forme, ipſa eſt cõtinuo maior et maior radi
catio in ſubiecto ſucceſſiua: id eſt intēſio forme ē cõ-
tinuo et ſucceſſiua acq̇ſitio ꝑfectioris et ꝑfectioris eē
in quãtulūcū eī ꝑua intenſione ſiue alteratiõe ip-
ſa forma infinita eē acquirit in ſuo cõpoſito et deꝑ
dit. in quolibet em̄ inſtanti īntrinſeco intenſiõis ha
bet ꝑfectiꝰ et perfectiꝰ eē: quia hoc eſt ſuum intendi:
et nun̄ duo eē manent ſimul. Et eodē mõ ymaginã
dū eſt de corruptione et generatione iſtoꝝ eē ſecūdū
hanc opinionē: ſicut de generatione et corruptione
forme in motu alterationis ſcḋm opinionē burlei.
¶ Ex hac opinione ſequitur primo / formã inten-
di non eſt ipſã aliquē gradū acquirere: aut effici eſ-
ſentialiter perfectiorē: ſed eſt ipſam cõtinuo habe-
re perfectius et ꝑfectiꝰ eē / qḋ eē ab eã diſtinguitur.
di non eſt ipſã aliquē gradū acquirere: aut effici eſ-
ſentialiter perfectiorē: ſed eſt ipſam cõtinuo habe-
re perfectius et ꝑfectiꝰ eē / qḋ eē ab eã diſtinguitur.
Hoc correlariū pꝫ ex diffinitione intenſionis. 222. correl.
¶ Se
quitur ſcḋo / nulla forma intenſibilis, ſucceſſiue ꝓ
ducit̄̄: ſed ſubito: ſucceſſiue tñ intēditur. Nõ loquor
de ſucceſſiua productione ſecundum extenſionem.
quitur ſcḋo / nulla forma intenſibilis, ſucceſſiue ꝓ
ducit̄̄: ſed ſubito: ſucceſſiue tñ intēditur. Nõ loquor
de ſucceſſiua productione ſecundum extenſionem.
Patet hoc correlarium / quia ipſa non habet ꝑtes ī
tenſionales ſecundum / quas poſſet ſucceſſiue ꝓduci.
33.3. correl. ¶ Sequitur tertio / ſortes ꝑ primū actū ſuum me-
ritoriū meret̄̄ totam beatitudinem quã habebit: et
per ſequētes actus meritorios ſolum meretur perfe
ctius eſſe talis beatitudinis. Patet hoc correlariuꝫ /
quia per ſequentes actus ſortes intendit meritum
et per conſequens continuo meretur habere beatitu
dinē ſub perfectiori eē ſed totam eſſentiam beatitu-
dinis per primū opus meritoriū meruit. 44Robertꝰ
holkot. Et hoc ē
voluit dicere Robertus holkot in ſua prīa q̄ſtione
quando dixit / primus actꝰ meritoriꝰ eſt longe ma
gis meritorius ꝙ̄ aliquis ſequens quãtūcū perfe
ctus ſit: quia per nullum ſequētem homo meret̄̄ bea
titudinem: ſed meretur eē ꝑfectius ipſius beatitudi
nis: quod quidē eē diſtinguit̄̄ realiter ad ipſa beati
tudine. 554. correl. ¶ Sequitur quarto / cū aliquod ſubiectum
calidum ſit magis calidū per alterationem: termi-
nus a quo eſt ipſa caliditas, et terminꝰ ad quē eſt ea
dem caliditas: ſed tñ ſub ꝑfectiori eē. Patet / q2 ex ſe
cundo correlario ipſa forma non ſucceſſiue ꝓducit̄̄:
ſed continuo eadē manens mutatur ab eſſe īperfec-
ctiori ad eē perfectius. 665. correl. ¶ Sequit̄̄ quīto / cū forma
īcipit intendi a non gradu ipſa incipit ſubito eſſe,
et nullum eē incipit ſubito habere ymo quocū eſſe
dato in infinitum imperfectius habuit quãuis inci
piat habere aliqḋ eē. Prīa pars pꝫ ex ſecundo cor-
relario: et ſecūda ꝓbat̄̄: q2 ſi aliqḋ eē inciperet habe
re iã non inciperet intēdi a nõ gradu: igr̄ ſi īcipit a
nõ gradu intēdi iã nullū eē incipit habere. 776. correl. ¶ Sequi
tur ſexto / ſortes nullam charitatē per actū ſequē
tē primū meret̄̄: ſed ſolū meret̄̄ intenſionē illius q̈li
tatis queq̇dē intēſio nõ eſt niſi habere perfectius et
perfectius eē manēte eadē charitate oīno. 887. correl. ¶ Sequi
tur ſeptīo / for̄a ſubſtãtialis nõ ītenditur. Hoc cor
relariū ꝓbat ſic capreolus: q2 ſi forma aſini intēde-
ret̄̄ oportet eiꝰ eē corrūpi: ſed ad corruptionē eē ip-
ſius ſequit̄̄ corruptio aſini: et ad corruptionē ipſius
aſini: ſeq̇tur corruptio forme ipſius aſini / et ex ↄ̨ñti
ſequitur ipſam nõ acq̇rere ꝑfectiꝰ eē et per ↄ̨ñs nõ in
tendi. Et hec eſt ratio / quã aſſignat reſpondeo ar
gumentis contrarii: quare eſt / forma ſubſtantia-
lis non intenditur: cū ſecundū eum et etiam beatum
thomam forma ſubſtantialis poſſit habere perfec
tius eſſe ꝙ̄ hab3 eſto materia melius diſponatur
vel vt magis loquar ad eorum intenſionem poſito /
a principio ꝓductionis forme ipſa forma fuerit
ꝓducta in materia melius diſpoſita. 99obicit̄̄ ca.
preolo. ¶ Sed contra
hoc ſic argumētor / quia ſi hoc eſſet veruꝫ ſequeretur
animã rationalem naturaliter poſſe intendi: ſed
conſequens eſt falſum. igitur illud ex quo ſequitur,
videlicet / nõ repugnat forme ſubſtantiali habere
perfectius eē eſto ꝙ̄ fuiſſet producta in materia me-
lius diſpoſita. Sequela ꝓbatur / q2 materia ſortis
poteſt melius diſponi ſorte manente. 1010tho. 4. d.
44. q. ṗ. Poteſt enim
mutari complexio ſortis fleugmatica ī perfectioreꝫ
complexionem puta ſanguineam que quidem com
plexio eſt accidens proprium et diſpoſitio per quaꝫ
materia ſit apta ad formam ſuſcipiendam / vt dicit
beatus thomas in .4°. diſ. 44. q̄ſ. prīa ar. primo in
reſponſione ad quartum / et hoc manente ſorte vt di
cunt medici et ſignanter conciliator differentia .22. /
igitur anima rationalis tūc perfectius eē acquiret
in illa materia magis diſpoſita / et quia illa diſpoſi
tio ſit ſucceſſiue ſequitur / anima rationalis ſuc-
ceſſiue habebit perfectius et perfectius eē / et per con
ſequens intendetur / vt patet ex definitione intenſio
nis. 1111ſoluit̄̄ ob
iectio ¶ Sed ad hoc diceret beatus thomas nõ admit
tendo / complexio īnata poſſit mutari in alteram
meliorē, aut peioreꝫ vt multi medicorum tenent nec
aliqua complexio mutata mutat eſſe / et ſic ceſſat ar
gumentum. Nihilominus ſupernaturaliter loquen
do pono tale correlarium. ſecundum hanc viam id
eſt / quod mihi videtur ſequi ex hac poſitione forma
ſubſtantialis poteſt intendi. Probatur / quia ipſa
poteſt habere ꝑfectius et perfectius eē ſucceſſiue: igi
tur poteſt intendi Patet conſequentia ex diffinitio
ne intenſionis. probatur antecedens et pono / deꝰ
cõſeruet formã brunelli in materia ipſius brunelli:
et diſponat continuo materiam ipſius brunelli ma
gis et magis. Quo poſito forma brunelli acquiret
continuo perfectius et perfectius eē: igitur intendet̄̄
Nec hoc ſolum ſequitur ad hanc poſitionē btī tho-
me: ſed etiam ad põnem noīalium. Unde ſecundum
illam poſitionē pono talē concluſioneꝫ. 1212for̄a ſub
ſtãtiaĺ p̄t
intendi Forma ſub
iſtantialis corporea poteſt intendi. Probat̄̄ / q2 po-
teſt habere plures gradus ſiue partes eiuſdem ſpe
ciei cum ipſa penetratiue et vnitiue quorū graduum
quelibet pars habet plures gradus penetratiue et
vnitiue: igitur poteſt eſſe intenſa et intendi. Patet
ↄ̨ña ex diffinitione: et probatur añs et capio vnã for
mã aſini pedalem / et volo / in prīa ꝑte ꝓportionali
hore future vna medietas eius penetret alteram: et
vniatur ei m penetrationē, rarefiat tamen ſic cõ
tinuo maneat pedalis: et in ſecunda parte ꝓportio
nali iterū vna medietas illiꝰ forme penetret alterã
et vniat̄̄ ei m penetrationē / et ī tertia ꝑte iterū vna
medietas penetret alteram: et ſic in īfinitū: et mane-
at ſic ī īſtãti terminatiuo pedalis q̈litatis. Quo po
ſito ſequitur / illa forma aſini hꝫ plures gradus ſi
ue partes eiuſdē ſpecie cum ipſa penetratiue et vni-
tiue etc. / igr̄ ꝓpoſitū. Et hec breuiter ſufficiãt ꝓ decla
ratione opīonis btī thome. 1313tho. 2.2.
capreolꝰ Recurras ad plura in
hac opinione vidēda ad ſcḋam ſcḋe queſ. 24. et ad
primū ſen: diſtinc. 17. / et videas ibidē capreolū q̇ſtio-
ne ſcḋa ¶ Expeditis notabilibus et ex ↄ̨ñti prima ꝑ
te q̄ſtionis: reſtūt ad dubia deſcendamus.
tenſionales ſecundum / quas poſſet ſucceſſiue ꝓduci.
33.3. correl. ¶ Sequitur tertio / ſortes ꝑ primū actū ſuum me-
ritoriū meret̄̄ totam beatitudinem quã habebit: et
per ſequētes actus meritorios ſolum meretur perfe
ctius eſſe talis beatitudinis. Patet hoc correlariuꝫ /
quia per ſequentes actus ſortes intendit meritum
et per conſequens continuo meretur habere beatitu
dinē ſub perfectiori eē ſed totam eſſentiam beatitu-
dinis per primū opus meritoriū meruit. 44Robertꝰ
holkot. Et hoc ē
voluit dicere Robertus holkot in ſua prīa q̄ſtione
quando dixit / primus actꝰ meritoriꝰ eſt longe ma
gis meritorius ꝙ̄ aliquis ſequens quãtūcū perfe
ctus ſit: quia per nullum ſequētem homo meret̄̄ bea
titudinem: ſed meretur eē ꝑfectius ipſius beatitudi
nis: quod quidē eē diſtinguit̄̄ realiter ad ipſa beati
tudine. 554. correl. ¶ Sequitur quarto / cū aliquod ſubiectum
calidum ſit magis calidū per alterationem: termi-
nus a quo eſt ipſa caliditas, et terminꝰ ad quē eſt ea
dem caliditas: ſed tñ ſub ꝑfectiori eē. Patet / q2 ex ſe
cundo correlario ipſa forma non ſucceſſiue ꝓducit̄̄:
ſed continuo eadē manens mutatur ab eſſe īperfec-
ctiori ad eē perfectius. 665. correl. ¶ Sequit̄̄ quīto / cū forma
īcipit intendi a non gradu ipſa incipit ſubito eſſe,
et nullum eē incipit ſubito habere ymo quocū eſſe
dato in infinitum imperfectius habuit quãuis inci
piat habere aliqḋ eē. Prīa pars pꝫ ex ſecundo cor-
relario: et ſecūda ꝓbat̄̄: q2 ſi aliqḋ eē inciperet habe
re iã non inciperet intēdi a nõ gradu: igr̄ ſi īcipit a
nõ gradu intēdi iã nullū eē incipit habere. 776. correl. ¶ Sequi
tur ſexto / ſortes nullam charitatē per actū ſequē
tē primū meret̄̄: ſed ſolū meret̄̄ intenſionē illius q̈li
tatis queq̇dē intēſio nõ eſt niſi habere perfectius et
perfectius eē manēte eadē charitate oīno. 887. correl. ¶ Sequi
tur ſeptīo / for̄a ſubſtãtialis nõ ītenditur. Hoc cor
relariū ꝓbat ſic capreolus: q2 ſi forma aſini intēde-
ret̄̄ oportet eiꝰ eē corrūpi: ſed ad corruptionē eē ip-
ſius ſequit̄̄ corruptio aſini: et ad corruptionē ipſius
aſini: ſeq̇tur corruptio forme ipſius aſini / et ex ↄ̨ñti
ſequitur ipſam nõ acq̇rere ꝑfectiꝰ eē et per ↄ̨ñs nõ in
tendi. Et hec eſt ratio / quã aſſignat reſpondeo ar
gumentis contrarii: quare eſt / forma ſubſtantia-
lis non intenditur: cū ſecundū eum et etiam beatum
thomam forma ſubſtantialis poſſit habere perfec
tius eſſe ꝙ̄ hab3 eſto materia melius diſponatur
vel vt magis loquar ad eorum intenſionem poſito /
a principio ꝓductionis forme ipſa forma fuerit
ꝓducta in materia melius diſpoſita. 99obicit̄̄ ca.
preolo. ¶ Sed contra
hoc ſic argumētor / quia ſi hoc eſſet veruꝫ ſequeretur
animã rationalem naturaliter poſſe intendi: ſed
conſequens eſt falſum. igitur illud ex quo ſequitur,
videlicet / nõ repugnat forme ſubſtantiali habere
perfectius eē eſto ꝙ̄ fuiſſet producta in materia me-
lius diſpoſita. Sequela ꝓbatur / q2 materia ſortis
poteſt melius diſponi ſorte manente. 1010tho. 4. d.
44. q. ṗ. Poteſt enim
mutari complexio ſortis fleugmatica ī perfectioreꝫ
complexionem puta ſanguineam que quidem com
plexio eſt accidens proprium et diſpoſitio per quaꝫ
materia ſit apta ad formam ſuſcipiendam / vt dicit
beatus thomas in .4°. diſ. 44. q̄ſ. prīa ar. primo in
reſponſione ad quartum / et hoc manente ſorte vt di
cunt medici et ſignanter conciliator differentia .22. /
igitur anima rationalis tūc perfectius eē acquiret
in illa materia magis diſpoſita / et quia illa diſpoſi
tio ſit ſucceſſiue ſequitur / anima rationalis ſuc-
ceſſiue habebit perfectius et perfectius eē / et per con
ſequens intendetur / vt patet ex definitione intenſio
nis. 1111ſoluit̄̄ ob
iectio ¶ Sed ad hoc diceret beatus thomas nõ admit
tendo / complexio īnata poſſit mutari in alteram
meliorē, aut peioreꝫ vt multi medicorum tenent nec
aliqua complexio mutata mutat eſſe / et ſic ceſſat ar
gumentum. Nihilominus ſupernaturaliter loquen
do pono tale correlarium. ſecundum hanc viam id
eſt / quod mihi videtur ſequi ex hac poſitione forma
ſubſtantialis poteſt intendi. Probatur / quia ipſa
poteſt habere ꝑfectius et perfectius eē ſucceſſiue: igi
tur poteſt intendi Patet conſequentia ex diffinitio
ne intenſionis. probatur antecedens et pono / deꝰ
cõſeruet formã brunelli in materia ipſius brunelli:
et diſponat continuo materiam ipſius brunelli ma
gis et magis. Quo poſito forma brunelli acquiret
continuo perfectius et perfectius eē: igitur intendet̄̄
Nec hoc ſolum ſequitur ad hanc poſitionē btī tho-
me: ſed etiam ad põnem noīalium. Unde ſecundum
illam poſitionē pono talē concluſioneꝫ. 1212for̄a ſub
ſtãtiaĺ p̄t
intendi Forma ſub
iſtantialis corporea poteſt intendi. Probat̄̄ / q2 po-
teſt habere plures gradus ſiue partes eiuſdem ſpe
ciei cum ipſa penetratiue et vnitiue quorū graduum
quelibet pars habet plures gradus penetratiue et
vnitiue: igitur poteſt eſſe intenſa et intendi. Patet
ↄ̨ña ex diffinitione: et probatur añs et capio vnã for
mã aſini pedalem / et volo / in prīa ꝑte ꝓportionali
hore future vna medietas eius penetret alteram: et
vniatur ei m penetrationē, rarefiat tamen ſic cõ
tinuo maneat pedalis: et in ſecunda parte ꝓportio
nali iterū vna medietas illiꝰ forme penetret alterã
et vniat̄̄ ei m penetrationē / et ī tertia ꝑte iterū vna
medietas penetret alteram: et ſic in īfinitū: et mane-
at ſic ī īſtãti terminatiuo pedalis q̈litatis. Quo po
ſito ſequitur / illa forma aſini hꝫ plures gradus ſi
ue partes eiuſdē ſpecie cum ipſa penetratiue et vni-
tiue etc. / igr̄ ꝓpoſitū. Et hec breuiter ſufficiãt ꝓ decla
ratione opīonis btī thome. 1313tho. 2.2.
capreolꝰ Recurras ad plura in
hac opinione vidēda ad ſcḋam ſcḋe queſ. 24. et ad
primū ſen: diſtinc. 17. / et videas ibidē capreolū q̇ſtio-
ne ſcḋa ¶ Expeditis notabilibus et ex ↄ̨ñti prima ꝑ
te q̄ſtionis: reſtūt ad dubia deſcendamus.
¶ Dubitat̄̄ prīo.
Utrū cuiuſlibet forme q̄ ſucceſſiue
acq̇rit̄̄ dat̄̄ primū inſtans ſui eſſe. ¶ Dubitat̄̄ ſecūdo
Utrū id quod ſucceſſiue calefit vel aliq̈ qualitate q̈
lificat̄̄: ſucceſſiue incipit calefieri aut eē tale, vel põt
incipere eē tale. ¶ Dubitat̄̄ tertio. Utrū aliq̈ res na
turalis p̄t naturalr̄ p̄ciſe ꝑ inſtans durare. ¶ Dubi
tat̄̄ q̈rto. Utrū ꝓbabile ſit creatura nullo mõ poſſe
agere in inſtanti. ¶ Dubitat̄̄ quīto. Utrū deꝰ p̄t ꝓdu
cere vnum angelū īmediate poſt aliū: et quot īmedi
ate poteſt producere.
acq̇rit̄̄ dat̄̄ primū inſtans ſui eſſe. ¶ Dubitat̄̄ ſecūdo
Utrū id quod ſucceſſiue calefit vel aliq̈ qualitate q̈
lificat̄̄: ſucceſſiue incipit calefieri aut eē tale, vel põt
incipere eē tale. ¶ Dubitat̄̄ tertio. Utrū aliq̈ res na
turalis p̄t naturalr̄ p̄ciſe ꝑ inſtans durare. ¶ Dubi
tat̄̄ q̈rto. Utrū ꝓbabile ſit creatura nullo mõ poſſe
agere in inſtanti. ¶ Dubitat̄̄ quīto. Utrū deꝰ p̄t ꝓdu
cere vnum angelū īmediate poſt aliū: et quot īmedi
ate poteſt producere.
Ad primum dubium arguitur / non