243 et pono / albedo a. poſſibilis acquirat̄̄ illa hora fu
tura iſto mõ, ita prīa pars ꝓportionalis acqui-
ratur in prima parte proportionali hore: et in ſe
cunda acquiratur ſecūda et in tertia acq̇rat̄̄ tertia:
et ſic ↄ̨ñter: taliter tñ dū acquirat̄̄ ſcḋa ſucceſſiue
corrūpat̄̄ adequate prīa et dū acq̇ritur tertia corrū
pat̄̄ ſecunda et nihil eiꝰ denuo acquiratur. Quo po
ſito ſic argumētor a. albedo ſucceſſiue acquiritur: et
tamen eius non dat̄̄ primū inſtans ſui eē: igir̄ pars
dnbii affirmatiua falſa: Maior ꝓbat̄̄: q2 q̄lib3 ꝑs.
ꝓportiõalis illiꝰ albedinis acquirit̄̄ ſueceſſiue: igit̄̄
illa albedo producitur ſucceſſiue. Et mīor patet: q2
non habet primū inſtans ſui eē in fine hore: nec an-
te finem cum in nullo inſtanti habebit ſuas ꝑtes ſi
mul: igitur nõ datur primū inſtans ſui eſſe. 11Dicitur. ¶ Dicit
vnus / in tali caſu a. albedo erit et tñ non ꝓducetur
Et ad h° aliquid ſucceſſiue productū habeat pri-
mū inſtans ſui eē: oportet illud ſit in aliquo īſtã-
ti: vel aliquando erit.
tura iſto mõ, ita prīa pars ꝓportionalis acqui-
ratur in prima parte proportionali hore: et in ſe
cunda acquiratur ſecūda et in tertia acq̇rat̄̄ tertia:
et ſic ↄ̨ñter: taliter tñ dū acquirat̄̄ ſcḋa ſucceſſiue
corrūpat̄̄ adequate prīa et dū acq̇ritur tertia corrū
pat̄̄ ſecunda et nihil eiꝰ denuo acquiratur. Quo po
ſito ſic argumētor a. albedo ſucceſſiue acquiritur: et
tamen eius non dat̄̄ primū inſtans ſui eē: igir̄ pars
dnbii affirmatiua falſa: Maior ꝓbat̄̄: q2 q̄lib3 ꝑs.
ꝓportiõalis illiꝰ albedinis acquirit̄̄ ſueceſſiue: igit̄̄
illa albedo producitur ſucceſſiue. Et mīor patet: q2
non habet primū inſtans ſui eē in fine hore: nec an-
te finem cum in nullo inſtanti habebit ſuas ꝑtes ſi
mul: igitur nõ datur primū inſtans ſui eſſe. 11Dicitur. ¶ Dicit
vnus / in tali caſu a. albedo erit et tñ non ꝓducetur
Et ad h° aliquid ſucceſſiue productū habeat pri-
mū inſtans ſui eē: oportet illud ſit in aliquo īſtã-
ti: vel aliquando erit.
Sed contra / quia bene ſequit̄̄ hec albe
do producetur: ergo hec albedo que eſt vel erit ꝓdu
cetur: et ex hoc ſequitur / hec albedo eſt vel erit Pa
tet ↄ̨ña / a ꝓportõe de termino ampliato ad propoſi
tionem explicãtē ſenſū ampliatiõis. ¶ Ideo dices
aliter et bene ad hoc argumētuꝫ petri de mãtua nõ
admittendo caſum q2 caſus īplicat. Ex eo em̄ ſequi
tur / illa albedo nun̄ erit cum nun habebit oēs
ſuas partes ſimul: et ſequitur / erit: quia ponitur /
illa albedo ita producatur in hora futura ꝙ̄ pri
ma pars proportionalis eius producatur in pri-
ma parte ꝓportionali hore etc. Cū em̄ dicit̄̄ / hu-
ius albedinis prima pars ꝓportionalis ꝓducetur ly
albedinis ſupponit pro illo quod eſt vel erit.
do producetur: ergo hec albedo que eſt vel erit ꝓdu
cetur: et ex hoc ſequitur / hec albedo eſt vel erit Pa
tet ↄ̨ña / a ꝓportõe de termino ampliato ad propoſi
tionem explicãtē ſenſū ampliatiõis. ¶ Ideo dices
aliter et bene ad hoc argumētuꝫ petri de mãtua nõ
admittendo caſum q2 caſus īplicat. Ex eo em̄ ſequi
tur / illa albedo nun̄ erit cum nun habebit oēs
ſuas partes ſimul: et ſequitur / erit: quia ponitur /
illa albedo ita producatur in hora futura ꝙ̄ pri
ma pars proportionalis eius producatur in pri-
ma parte ꝓportionali hore etc. Cū em̄ dicit̄̄ / hu-
ius albedinis prima pars ꝓportionalis ꝓducetur ly
albedinis ſupponit pro illo quod eſt vel erit.
Sed ↄ̨̨tra pono / illa albedo ſit pꝰ de
cē annos et in hora futura partes eius eo mõ ꝓducan
tur et corrūpant̄̄ ſicut in priori caſu. Tunc illa albe-
do ꝓducetur in hora futura: cum quelibet pars eius
proportionalis producet̄̄, et tamē huius productiõis
nõ habebit primū inſtans ſui eſſe cum nec in fine hu-
uis hore, nec ante / vt ꝓbatum eſt: igr̄ ꝓpoſitum. Nec v3
dicere / nichil põt ꝓduci quin habeat qñ oēs ſuas
partes ſimul: q2 tempus et ſonus et vox (m noīales)
ꝓducūtur et tamen nun̄ habent omnes ſuas ꝑtes
ſimul nec poſſunt.
cē annos et in hora futura partes eius eo mõ ꝓducan
tur et corrūpant̄̄ ſicut in priori caſu. Tunc illa albe-
do ꝓducetur in hora futura: cum quelibet pars eius
proportionalis producet̄̄, et tamē huius productiõis
nõ habebit primū inſtans ſui eſſe cum nec in fine hu-
uis hore, nec ante / vt ꝓbatum eſt: igr̄ ꝓpoſitum. Nec v3
dicere / nichil põt ꝓduci quin habeat qñ oēs ſuas
partes ſimul: q2 tempus et ſonus et vox (m noīales)
ꝓducūtur et tamen nun̄ habent omnes ſuas ꝑtes
ſimul nec poſſunt.
Secundo ad idem arguit̄̄ ſic pono /
ſortes incipiat alterari a non gradu in hora futura:
ita in prima parte ꝓportionali acq̇rat .2. gradꝰ al-
bedinis et in ſcḋa vnum, et in tertia dimidiuꝫ et ſic ſine
fine: et non maneat ſortes in inſtanti terminatiuo ho
re: ſed maneat eius albedo. Quo poſito illa albedo
ſucceſſiue acquirit̄̄: et erit vt .4. et tñ non dat̄̄ primuꝫ
inſtans ſui eē: igr̄. Maior eſt nota / q2 nõ erit mino-
ris intenſionis: et minor probat̄̄ / q2 illa albedo erit
añ finē illiꝰ hore: igr̄ non dat̄̄ primū inſtans ſui eſſe
Conſequētia pꝫ: q2 ſi daret̄̄ maxīe eēt inſtãs ṫmīa-
tiuū illiꝰ hore. Añs tñ ꝓbat̄̄: q2 illa albedo erit acq̇-
ſita añ finē illiꝰ hore: ergo erit añ finē huiꝰ hore. Au-
tecedēs pꝫ / q2 illa albedo acquiret̄̄ ante finē illiꝰ ho
re. Conſequentia pꝫ a reſolubili ad ſuã reſoluenteꝫ
22Dicitur. ¶ Dices et bñ negando / illa albedo erit añ finem
illius hore et negãdo / erit acq̇ſita ante finē illius
hore: et ad ꝓbationē negãdo ↄ̨ñam: et cū ꝓbat̄̄ nega
tur / illa ſit ſua reſoluens: ſꝫ ē iſta: illa albedo erit
acquiſitio añ finē illius hore. Alio mõ diſtinguitur
iſta propõ illa albedo erit acquiſita ante finem il-
lius hore aut capiēdo ly acq̇ſita noīaliṫ vt tm̄ v3 ſi-
cut acq̇ſitio ſiue qḋ acq̇rit̄̄: et ſic coucedit̄̄ illa propõ,
aut capiēdo ꝑticipialiter p̄teritiue, et ſic negat̄̄. Ad
hoc em̄ aliq̇d ſit lta acq̇ſitū: req̇rit̄̄ / ipſum ſit vĺ
fuerit in aliquo īſtãti, loquēdo de re permanenti.
ſortes incipiat alterari a non gradu in hora futura:
ita in prima parte ꝓportionali acq̇rat .2. gradꝰ al-
bedinis et in ſcḋa vnum, et in tertia dimidiuꝫ et ſic ſine
fine: et non maneat ſortes in inſtanti terminatiuo ho
re: ſed maneat eius albedo. Quo poſito illa albedo
ſucceſſiue acquirit̄̄: et erit vt .4. et tñ non dat̄̄ primuꝫ
inſtans ſui eē: igr̄. Maior eſt nota / q2 nõ erit mino-
ris intenſionis: et minor probat̄̄ / q2 illa albedo erit
añ finē illiꝰ hore: igr̄ non dat̄̄ primū inſtans ſui eſſe
Conſequētia pꝫ: q2 ſi daret̄̄ maxīe eēt inſtãs ṫmīa-
tiuū illiꝰ hore. Añs tñ ꝓbat̄̄: q2 illa albedo erit acq̇-
ſita añ finē illiꝰ hore: ergo erit añ finē huiꝰ hore. Au-
tecedēs pꝫ / q2 illa albedo acquiret̄̄ ante finē illiꝰ ho
re. Conſequentia pꝫ a reſolubili ad ſuã reſoluenteꝫ
22Dicitur. ¶ Dices et bñ negando / illa albedo erit añ finem
illius hore et negãdo / erit acq̇ſita ante finē illius
hore: et ad ꝓbationē negãdo ↄ̨ñam: et cū ꝓbat̄̄ nega
tur / illa ſit ſua reſoluens: ſꝫ ē iſta: illa albedo erit
acquiſitio añ finē illius hore. Alio mõ diſtinguitur
iſta propõ illa albedo erit acquiſita ante finem il-
lius hore aut capiēdo ly acq̇ſita noīaliṫ vt tm̄ v3 ſi-
cut acq̇ſitio ſiue qḋ acq̇rit̄̄: et ſic coucedit̄̄ illa propõ,
aut capiēdo ꝑticipialiter p̄teritiue, et ſic negat̄̄. Ad
hoc em̄ aliq̇d ſit lta acq̇ſitū: req̇rit̄̄ / ipſum ſit vĺ
fuerit in aliquo īſtãti, loquēdo de re permanenti.
Sed contra / quia quelibet pars ꝓpor
tionalis eiꝰ añ finem illiꝰ hore erit acq̇ſita: et qñ vna
fuerit acq̇ſita altera nõ corrūpit̄̄: g̊ illa albedo ante
finē illiꝰ hore erit acq̇ſita. Coña ꝓbat̄̄: q2 bñ ſequit̄̄ /
quelibet ꝑs erit ꝓportionals huiꝰ albedinis añ finē
huius hore erit acq̇ſita. (ſaltē m certã diuiſionē) / g̊
oēs ꝑtes ꝓportionales huiꝰ albedīs añ finē huiꝰ ho
re erūt ꝓducta. Patet prīa ↄ̨ña a ſimili: q2 bñ ſeq̇t̄̄
oīs homo currit: ergo omnes homines currunt: et
ſic vĺr a ſingulari ad ſuum plurale. 33cõfir̄atio ¶ Et cõfirmatur /
q2 bene ſequit̄̄ hec albedo ante finem huius hore ꝓ
ducetur: ergo hec albedo que eſt vel erit ante finem
huius hore aliquando producetur: et per conſeq̄ns
hec albedo eſt vel erit ante finem huius hore: et ſic eq̄
cito ſicut ꝓducetur erit producta. et ex hoc ſequitur /
non dabitur inſtans in quo primo erit. 44Dicitur. ¶ Dices et
bene diſtinguendo hanc ꝓpoſitionem hec albedo
ante finem huius hore producet̄̄: quia vel illa deter
minatio ante finem huius hore determinat ſubie-
ctum, aut copulam, aut predicatum. Si determinat
ſubiectū aut copulaꝫ negatur: Si vero determiuat
predicatum conceditur. Nec tunc ly albedo ſuppo
nit pro eo quod eſt vel erit ante finē huius hore: ſed
bene pro eo quod producetur ante finē huius hore.
Determinatio em̄ p̄dicati nullo modo reſtrīgit co-
pulam aut ſubiectum: licet determinatio copule re
ſtringat et ſubiectū et predicatum Pari forma diſtī
guas conſequens et conſequentiam
tionalis eiꝰ añ finem illiꝰ hore erit acq̇ſita: et qñ vna
fuerit acq̇ſita altera nõ corrūpit̄̄: g̊ illa albedo ante
finē illiꝰ hore erit acq̇ſita. Coña ꝓbat̄̄: q2 bñ ſequit̄̄ /
quelibet ꝑs erit ꝓportionals huiꝰ albedinis añ finē
huius hore erit acq̇ſita. (ſaltē m certã diuiſionē) / g̊
oēs ꝑtes ꝓportionales huiꝰ albedīs añ finē huiꝰ ho
re erūt ꝓducta. Patet prīa ↄ̨ña a ſimili: q2 bñ ſeq̇t̄̄
oīs homo currit: ergo omnes homines currunt: et
ſic vĺr a ſingulari ad ſuum plurale. 33cõfir̄atio ¶ Et cõfirmatur /
q2 bene ſequit̄̄ hec albedo ante finem huius hore ꝓ
ducetur: ergo hec albedo que eſt vel erit ante finem
huius hore aliquando producetur: et per conſeq̄ns
hec albedo eſt vel erit ante finem huius hore: et ſic eq̄
cito ſicut ꝓducetur erit producta. et ex hoc ſequitur /
non dabitur inſtans in quo primo erit. 44Dicitur. ¶ Dices et
bene diſtinguendo hanc ꝓpoſitionem hec albedo
ante finem huius hore producet̄̄: quia vel illa deter
minatio ante finem huius hore determinat ſubie-
ctum, aut copulam, aut predicatum. Si determinat
ſubiectū aut copulaꝫ negatur: Si vero determiuat
predicatum conceditur. Nec tunc ly albedo ſuppo
nit pro eo quod eſt vel erit ante finē huius hore: ſed
bene pro eo quod producetur ante finē huius hore.
Determinatio em̄ p̄dicati nullo modo reſtrīgit co-
pulam aut ſubiectum: licet determinatio copule re
ſtringat et ſubiectū et predicatum Pari forma diſtī
guas conſequens et conſequentiam
Sed contra / quia hec albedo producit̄̄
in iſta hora. ergo ꝓducetur ante finem huiꝰ hore vel
in fine vel poſt finē: ſed nõ poſt finē nec in fine: igitur
hoc albedo ante finē huius hore ꝓducetur (vt illa de
termīatio ſꝑ determinat copulã) / et ꝑ ↄ̨ñs hec albe-
do eſt vel erit ante finem huius hore / quod fuit ꝓbã
dū. Patet ↄ̨ña vltima: q2 ſꝑ determinatio reſtrin-
gens copulã reſtringit vtrū extremum / vt patet ex
dialectis. 55Cõfir̄a°.
ſcḋa ¶ Cõfirmatur ſecundo: q2 tota illa albe
do erit acquiſita alicui ſubiecto: et nõ niſi ſorti et nõ
in inſtanti termīatiuo hore: cū tūc ſortes nõ erit. igi
tur ante inſtans terminatiuū hore erit tota illa al-
bedo acquiſita ſorti: et ꝑ ↄ̨ñs añ illḋ īſtans ipſa erit
Nec v3 dicere / illa acquiritur materie ſortis ma-
nenti in inſtanti terminatiuo: q2 volo / ſiĺr mate-
ria non maneat: ſed maneat preciſe albedo illa: tūc
illa albedo nõ erit alicui acquiſita ante inſtans ter
minatiuū hore: et erit acquiſita alicui: igitur alicui
erit acquiſita ante inſtans terminatiuuꝫ hore. Nec
valet dicere / in tali caſu illa albedo nulli erit acq̇
ſita: q2 volo / ſortes actione īmanēte ꝓducat in ſe
talem qualitatē cū ceteris ꝑticulis caſus: tunc illa
qualitas a nullo ꝓducet̄̄ niſi a ſorte et a nullo erit ꝓ
ducta ꝙ̄ a ſorte: igit̄̄ talis qualitas erit acq̇ſita ſor
ti. Nec valet iterū dicere / illa qualitas erit ꝓduc
ta prīo in inſtanti terminatiuo a ſorte qui tunc non
eſt: q2 tunc aliquid primo eēt ꝓductū: et tamē nõ ha
beret ꝓ tunc cauſam ſue ꝓductionis: quod videtur
abſurdum. 663. ↄ̨firma. ¶ Confirmatur tertio et pono / corrum
patur tota illa albedo que ſic fuit ꝓducta in inſtan
ti terminatiuo illius hore. Quo poſito arguit̄̄ ſic / ī
illo inſtanti deſinet eē adequate aliqua albedo to
talis ipſius ſortis ꝑ remotionē de pñti: et nõ niſi .4.
graduū: igr̄ talis albedo aliqñ erit: et nõ niſi añ in
ſtãs termīatiuū illiꝰ hore / qḋ fuit ꝓbãdū. Mīor tã ꝓ-
bat̄̄ / q2 totalis albedo ꝓducta in ſorte nõ eſt intēſior
in iſta hora. ergo ꝓducetur ante finem huiꝰ hore vel
in fine vel poſt finē: ſed nõ poſt finē nec in fine: igitur
hoc albedo ante finē huius hore ꝓducetur (vt illa de
termīatio ſꝑ determinat copulã) / et ꝑ ↄ̨ñs hec albe-
do eſt vel erit ante finem huius hore / quod fuit ꝓbã
dū. Patet ↄ̨ña vltima: q2 ſꝑ determinatio reſtrin-
gens copulã reſtringit vtrū extremum / vt patet ex
dialectis. 55Cõfir̄a°.
ſcḋa ¶ Cõfirmatur ſecundo: q2 tota illa albe
do erit acquiſita alicui ſubiecto: et nõ niſi ſorti et nõ
in inſtanti termīatiuo hore: cū tūc ſortes nõ erit. igi
tur ante inſtans terminatiuū hore erit tota illa al-
bedo acquiſita ſorti: et ꝑ ↄ̨ñs añ illḋ īſtans ipſa erit
Nec v3 dicere / illa acquiritur materie ſortis ma-
nenti in inſtanti terminatiuo: q2 volo / ſiĺr mate-
ria non maneat: ſed maneat preciſe albedo illa: tūc
illa albedo nõ erit alicui acquiſita ante inſtans ter
minatiuū hore: et erit acquiſita alicui: igitur alicui
erit acquiſita ante inſtans terminatiuuꝫ hore. Nec
valet dicere / in tali caſu illa albedo nulli erit acq̇
ſita: q2 volo / ſortes actione īmanēte ꝓducat in ſe
talem qualitatē cū ceteris ꝑticulis caſus: tunc illa
qualitas a nullo ꝓducet̄̄ niſi a ſorte et a nullo erit ꝓ
ducta ꝙ̄ a ſorte: igit̄̄ talis qualitas erit acq̇ſita ſor
ti. Nec valet iterū dicere / illa qualitas erit ꝓduc
ta prīo in inſtanti terminatiuo a ſorte qui tunc non
eſt: q2 tunc aliquid primo eēt ꝓductū: et tamē nõ ha
beret ꝓ tunc cauſam ſue ꝓductionis: quod videtur
abſurdum. 663. ↄ̨firma. ¶ Confirmatur tertio et pono / corrum
patur tota illa albedo que ſic fuit ꝓducta in inſtan
ti terminatiuo illius hore. Quo poſito arguit̄̄ ſic / ī
illo inſtanti deſinet eē adequate aliqua albedo to
talis ipſius ſortis ꝑ remotionē de pñti: et nõ niſi .4.
graduū: igr̄ talis albedo aliqñ erit: et nõ niſi añ in
ſtãs termīatiuū illiꝰ hore / qḋ fuit ꝓbãdū. Mīor tã ꝓ-
bat̄̄ / q2 totalis albedo ꝓducta in ſorte nõ eſt intēſior