Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
241
241
242
242
243
243
244
244
245
245
246
246
247
247
248
248
249
249
250
250
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="6">
            <p type="main">
              <s id="s.001682">
                <pb xlink:href="082/01/243.jpg" pagenum="281"/>
              rarescit quia terra calore et semi
                <emph type="italics"/>
              na
                <emph.end type="italics"/>
              siquae
                <lb/>
              forte vaporis habet, propere dimittit in auras. </s>
              <s id="s.001683">
                <lb/>
              quo magis est igitur tellus effeta calore,
                <lb/>
              fit quoque frigidior qui in terrast abditus umor. </s>
              <s id="s.001684">
                <lb/>
              frigore cum premitur porro omnis terra coitque
                <lb/>
              et quasi concrescit, fit scilicet ut coeundo
                <lb/>
              exprimat in puteos siquem gerit ipsa calorem.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001685">Esse apud Hammonis fanum fons luce diurna
                <lb/>
              frigidus et calidus nocturno tempore fertur.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001686">hunc homines fontem nimis admirantur et acri
                <lb/>
              sole putant supter terras fervescere raptim,
                <lb/>
              nox ubi terribili terras caligine texit.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001687">quod nimis a verast longe ratione remotum.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001688">quippe ubi sol nudum contractans corpus aquai
                <lb/>
              non quierit calidum supera de reddere parte,
                <lb/>
              cum superum lumen tanto fervore fruatur,
                <lb/>
              qui queat hic supter tam crasso corpore terram
                <lb/>
              percoquere umorem et calido satiare vapore?</s>
              <s id="s.001689">
                <lb/>
              praesertim cum vix possit per saepta domorum
                <lb/>
              insinuare suum radiis ardentibus aestum.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001689a">quae ratiost igitur?</s>
              <s id="s.001690"> nimirum terra magis quod
                <lb/>
              rara tepet circum fontem quam cetera tellus
                <lb/>
              multaque sunt ignis prope semina corpus aquai. </s>
              <s id="s.001691">
                <lb/>
              hoc ubi roriferis terram nox obruit umbris,
                <lb/>
              extemplo penitus frigescit terra coitque.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001691a">hac ratione fit ut, tamquam compressa manu sit,
                <lb/>
              exprimat in fontem quae semina cumque habet ignis,
                <lb/>
              quae calidum faciunt aquae tactum atque saporem.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001692">inde ubi sol radiis terram dimovit obortus
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>