Alvarus, Thomas, Liber de triplici motu, 1509

Page concordance

< >
< >
page |< < of 290 > >|
244 4. gradibꝰ, nec minus intēſa / vt patet aſpiciēti: igr̄
eſt adequate .4. graduum.
Tertio principaliter arguitur ſic. Si
pars affirmatiua dubii eſſet a ſeq̄retur /  ſortes
et plato ab eadē ꝓportione et eq̄ velociter cõtinuo
alterarent̄̄ ꝑ idē tp̄s: et tñ nõ equalē qualitatē acq̇-
rerēt: ſꝫ ↄ̨ñs eſt impoſſibile igit̄̄.
Seq̄la ꝓbat̄̄ et po-
no vt ſupra /  ſortes et plato incipiãt alterari a nõ
gradu ab equali ꝓportione: et eque velociter et con­
tinuo in iſta hora eq̄ velociter alterētur eandē qua­
litatē acq̇rēdo: et maneat plato in inſtãti termiuati­
uo ſortes o nõ.
Quo poſito argr̄ ſic / in īſtãti termi­
natiuo aliquã determinatã qualitatē habebit pla­
to: et tantã nõ habebit ſortes tūc: nec ante: et alterã­
tur ꝑ idē tēpus ab equali ꝓportiõe.
igitur ꝓpoſitū
11Dicitur.
¶ Dices et bene negãdo mīorē / vcꝫ  ſortes et plato
per idē tēpus adequate ab equali ꝓportiõe alterã-
tur: q2 plato alterabitur ꝑ horã ſortes vero nõ: q2
ſortes nõ manebit ꝑ horã.
Nõ em̄ manebit in inſtã­
ti terminatiuo hore.
nec v3 iſta ↄ̨ña ſortes et plato cõ­
tinuo in eodē tēpore adequate alterãtur ab eadē ꝓ-
portiõe: igr̄ ille ꝓportiões in illo tꝑe adequate ī ſor­
tē et in platonē equalē effectū oīno ꝓducūt.
¶ Sed
contra / q2 in inſtãti terminatiuo hore erit verū dice­
re de totali qualitate manēte in cadauere ſortis 
illã ꝓduxit ſortes / ē ꝑ ↄ̨ñs erit verū dicere /  illa
fuit. 22Dicitur.
¶ Dices et bñ cõcedēdo añs et negãdo ↄ̨ñaꝫ. In
illo iſtãti em̄ verū eſt dicere /  illã albedinē ſortes
ꝓduxit: ſed ſortes nõ ꝓduxit illã albedinē / q2 illa nõ
erit ante illud inſtans.
¶ Sꝫ contra / q2 ſi ſolutio eēt
bona ſequeret̄̄ /  in caſu ſortes habebit maiꝰ meri­
tum ꝙ̄ habebit plato: et tñ nõ magis p̄miabit̄̄ īmo
equaliter p̄miarētur / ↄ̨ñs eſt falſum: et cõtra ꝓpõnē
theologã. inequaliter merētes ineq̈liter p̄miabunt̄̄ /
igit̄̄ et illḋ ex quo ſeq̇tur.
Seq̄la ꝓbat̄̄ et pono /  ſor­
tes et plato incipiãt mereri a nõ gradu cõtinuo vni-
formiter in hora ſequēti: ita  ſi vter illoꝝ mane­
ret in inſtanti termīatiuo hore vter haberet meri­
tum vt .4. decedat tñ ſortes ꝑ remotionē de pñti in
gr̄a pĺone manēte q̇ decedat ꝑ põnem de pñti.
Quo
poſito arguit̄̄ ſic / in tali caſu ſortes p̄miabit̄̄: et nõ
maiori p̄mio ꝙ̄ plato nec minori: igit̄̄ p̄miabit̄̄ eq̈li
p̄mio.
et tñ nun̄ habebit tãtum meritū: igitur. QꝪ
nõ premiabit̄̄ maiori p̄mio notū eſt: ſed  nõ mīori
premio totali p̄miabit̄̄: argr̄ ſic: ſignetur illud tota­
le premiū: et ſit a: et arguo /  nõ: q2 plato p̄miabit̄̄
premio vt .4. et ſortes habebit quodlibet meritum
citra .4. / ergo habebit premiū vt .4. / et ꝑ ↄ̨ñs ſortes
et plato equali premio p̄miãtur et nõ minori ſortes
̄ plato.
Coña tenet / q2 ſi hꝫ qḋlibet meritū citra .4.
ipſe habebit quodlibet p̄miū citra .4. et ſi hꝫ quod-
libet p̄miū citra .4. iã hꝫ p̄miū vt .4. cū nemo p̄t ha-
bere quãlibet ̄titatē citra quãtitatē quadrupeda-
lē quī habeat quãtitatē quadrupedalē: igit̄̄ de prīo
ad vltimū ſi ſortes hꝫ qḋlibet meritū citra .4. ſorteſ
hēbit p̄miū vt .4. / quod fuit ꝓbandū. 33Dicitur.
¶ Dices forte
admiſſo caſu negãdo añs / q2 ad hoc  ſortes vĺ pĺo
dicat̄̄ habere meritū vt .4. ſatis eſt  aīa eius ali-
quãdo habeat illud.
Mõ in caſu et ſi ſortes nõ ma-
neat in inſtãti terminatiuo tamē aīa eiꝰ manet qḋ
ſufficit.
¶ Sed cõtra / q2 volo /  ſimul deſinat eē aīa
cum ſorte in poſterū tamē re producēda: et ſcḋ3 ̄ti­
tatē meritorū p̄miēda.
Quo poſito ſeq̇t̄̄ intētū igit̄̄
In oppoſitū tamē eſt philoſophus ſex­
to phiſicoꝝ ponēs talē ↄ̨cluſionē.
in quo res primo
eſt athomū et īpartibile eē neceſſe eſt.
Innuēs ꝙ̄ oīs
res ꝑmanēs hꝫ vel habuit primū inſtans ſui eē ante
quod nõ fuit.
Et intelligit de re generabili.

Pro deciſione huius dubitationis no­
tandū eſt primo ſuppoſita diſtīctione inſtantiū de­
clarata circa materiã de incipit et deſinit  duplex
eſt primum inſtans eē alicuiꝰ forme vcꝫ primū īſtãs
cõpletū et primū inſtãs nõ cõpletū.
Primū inſtans
alicuiꝰ forme cõpletū eſt inſtans ī quo res primo eſt
añ qḋ nichil eiuſdē forme p̄fuit.
Et iſto modo īcipit
eē per primū eſſe aīa rõnalis et oē qḋ indiuiſibiliter
in inſtanti ꝓducit̄̄.
Sed primū inſtãs eē alicuius for­
me incõpletū eſt in quo illa forma primo eſt et tamē
aliquid eiꝰ prefuit.
Et iſto mõ forma q̄ ſucceſſiue ac-
quiritur hꝫ primū inſtans ſui eſſe incõpletū.
Eodeꝫ
modo poteſt fieri diſtīctio de primo inſtãti non eſſe
et de vltimo eē et de vltimo non eſſe. 44Gregoriꝰ
in primo
ſen.
Et hanc diſtin­
ctionē ponit Gregorius de arimīo .q. 3. d. 17. primi
ſen. ſubiūgens aliã diſtīctionē de formis: q2 quedã
ſunt que ꝓducūtur indiuiſibiliter vt aīa rõnalis et
minimū naturale: alie partim ſucceſſiue et partim ī­
stantanee: ſicut forma aſini cuiꝰ datur minimū natu-
rale / qḋ ſubito ꝓducit̄̄ et poſt ꝓductionē illius vna
pars reſidue forme ſucceſſiue gñatur: quedã o ſuc­
ceſſiue tãtum de quibus iã exēplificatū eſt.
¶ Quibꝰ
intellectis aduertendū eſt  de hac dubitatiõe due
ſūt opiniones famate. 55Opinio
gregorii
Prīa eſt gregorii arimenē
loco preallegato: et cõiter eã inſequunt pḣi paripa­
thetici que põ tan̄ in baſi et fundamento in vnica
cõſiſtit ꝓpõne que talis eſt.
Oīs res ꝑmanēs natu-
raliter ꝓducta habet vel habuit ṗmū inſtãs ſui eē
añ qḋ nec ī tꝑe nec in inſtãti fuit.
¶ Ex q̊ infert̄̄  oīs
res ſucceſſiue ꝓducta prius ꝓducebat quã ſit vĺ fue­
rit ꝓducta: ita  ſi aliqua albedo acquirat̄̄ ſucceſſi­
ue per horã futurã adequate cõcedēdū eſt  talis
albedo ꝓducet̄̄ ante finē hore future: ſꝫ nõ erit ꝓdu-
cta ante finē hore future: ſꝫ erit ꝓducta in inſtãti ter­
minatiuo talis hore in quo primo erit.
¶ Ex quo in­
fert bec opinio /  ſi totū qḋ in iſta hora ꝓducebat̄̄
de albedine in iſtãti termīatiuo hore corrūperet̄̄ et
nun̄ vlterius reproducat̄̄ tunc nõ eſt dabilis albe­
do adequate ꝓducta in illa hora.
Et in vniuerſū ad
hoc  aliquid quod ponit̄̄ ſucceſſiue ꝓduci ſit: opꝰ
eſt tale manere in īſtãti termīatiuo ſue ꝓductionis
Alias nullo pacto cõcedēdum eſt ipſum produci.
66opīo mã­
tuanti.
¶ Alia eſt opinio. Petri de mantua quã poſuit in
ſuo tractatu de inſtãti capite 2° et cõſiſtit pūctualiṫ
in hac ꝓpõe.
Oīs res ſucceſſiue ꝓducta prius fuit ī
tp̄e inadequate ꝙ̄ in aliquo inſtãti.
¶ Ex quo infert /
 oīs res ſucceſſiue ꝓducta nõ citiꝰ ꝓducetur ꝙ̄ erit
ꝓducta.
¶ Ex quo infert vlterius / ꝙ̄ oīs res ſucceſſi-
ue ꝓducenda dūmõ ſit ꝑmanēs habebit primū in-
ſtans ſui eſſe añ quod in nullo inſtanti erit: ̄uis añ
illud erit in tēpore.
Et ꝑ hoc differt a prima opinio­
ne: et cõuenit ſiĺr cū illa.
Cõuenit quidē: q2 dicit talē
rem habere primū inſtãs ſui eē in quo eſt velerit (nõ
facio differētiã in pñti p̄terito aut futuro.
In hoc eī
nõ ſtat difficultas) et añ illud iſtãs in nullo inſtan­
ti fuit.
Sꝫ differt a prima / q2 prima dicit /  nec ante
illud inſtãs fuit in tꝑe nec in inſtãti.
Hec vero mãtua­
ni dicit ꝓ ante illud fuit in tꝑe: et tamē in nullo īſtã­
ti.
¶ Ex quo ſequitur tertio /  oīs res ſucceſſiue ꝓ-
ducenda erit in aliquo tēpore aña ꝙ̄ ſit in aliquo ī­
ſtanti: et ſic prius erit in tēpore ꝙ̄ in inſtanti: et dicit /
hoc non eſſe incõueniēs de illo qḋ erit in tēpore in­
diuiſibiliter.
¶ Ex quo infert .4. /  aliqua res ante
primū inſtans ſui eſſe erit in aliquo tēpore: et tamē
illa ꝑ nullū tēpus erit ante primū inſtans ſui eſſe
Patet prima pars ex correlario p̄cedēti: et ſecūda
probatur / q2 ad hoc  aliquid ſit ꝑ aliquod tempꝰ
requirit̄̄  ſit in quolibet inſtanti illius ſaltē intrī­
ſeco.
¶ Ex hac põe ſequitur quīto /  hec albedo erit

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index