Aristoteles, Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo

Table of contents

< >
[181.] CAP. III.
[182.] CAP. IIII.
[183.] CAP. V.
[184.] CAP. VI.
[185.] METEOROLOGICORVM LIBER IIII.
[186.] CAP. I.
[187.] CAP. II.
[188.] CAP. III.
[189.] CAP. IIII.
[190.] CAP. V.
[191.] CAP. VI.
[192.] CAP. VII.
[193.] CAP. VIII.
[194.] CAP. IX.
[195.] CAP. X.
[196.] CAP. XI.
[197.] CAP XII
[198.] FINIS LIB. IIII. METEO. ROLOGICORVM.
[199.] ARISTO TELIS DE ANIMA LIBRI TRES. * Ioanne A rgyropylo ByZantio interprete.
[200.] LVGDVNI, _Apud T heobaldum Paganum._ M. D. XLVII.
[201.] ARISTOTE LIS STAGIRITAE DE ANIMA LI-_BER PRIMV S._
[202.] CAPVT I.
[203.] CAP. II.
[204.] CAPVT III.
[205.] CAP III.
[206.] CAP. V.
[207.] ARISTOTELIS DE ANIMA L Ia BER 11.
[208.] CAP. I.
[209.] CAP. II.
[210.] CAP. III.
< >
page |< < (26) of 760 > >|
24826ARIST. DE COELO& ultimum unum eße neceße eſt. Quod ſi ſit, & cœlum
his eiſdem profectò ſignis, eiſdemq́ neceßitatibus unum ſo
lum &
non plures eße neceße eſt. Eße autem quippiam
quò ferri terra eſt apta, acignis, ex cæteris etiam patet:
o-
mnino enim id, quod mouctur, ex quopiam in quippiam mu
tatur, atq;
hæc ex quo inquam, & in quod, ſpecie differunt:
omnis autem mutatio, finita eſt ſanè. Id enim quod ſanatur,
ex morbo it ad ſanitatem:
& id quod accreſcit, è quantitate
parua ad magnam accedit:
& id ergo quod fertur legẽ ean
dem ſubit:
etenim hoc ex loco in locum eundo fit. Id ergo ex
quo, &
id ad quod aptum eſt ferri, ſpecie differre oportet:
quemadmodũ id quod ſanatur, non quibus ſine ullo diſcri-
mine pergit, neq;
quo uult hiſce qui mouet. Etignis ergo, et
terra, non in infinitum, ſed in oppoſita ſanè feruntur:
ſupra
autem &
infra, ſunt ea quæ in loco ſubeunt oppoſitionem.
Quibus efficitur, ut hæc lationis ſint fines: nam & con-
uerſio, oppoſita quodammodo habet ea, quæ per diametrũ
distant:
toti uerò nõ eſt contr arium quicquã. Quare & ex
hiſce motio quodammodo in oppoſita fit, atq;
finita. Sit
igitur quiſpiam exitus, &
non ſine fine ferãtur neceſſe eſt.
Non ferri autẽ hæc in infinitũ, ſignum etiam hoc eſſe uide-
tur:
terra nanq; & ignis quo propinquiora ſunt locis ſuis,
illa quidẽ medio, ignis uerò ſupero loco, eò celerius porrò
feruntur.
Quòd ſi infinitus eſſet ſuperus locus, infinita
nimirum &
celeritas eſſet: & ſi celeritas infinita eſſet, &
grauitas etiam &
leuitas infinita eſſet. Nam ut id quod
inferius pergeret celeritate differens, grauitate celere eſſet,
ſic ſi infinita eſſet huius accretio, &
incrementum ſanè ce-
leritatis infinitum etiã eſſet.
At uerò neque ab alio, neque
ui (ut quidam inquiunt) extruſum, ſurſum alterum

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index