Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
Scan
Original
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
228
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
>FRANCISCI
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1560
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1560
"/>
E</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>BONAMICI</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>PHILOSOPHI FLORENTINI,</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>IN PISANO GYMNASIO</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>PVBLICE PROFITENTIS.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>DE MOTV
<
lb
/>
LIBER TERTIVS.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
arrow.to.target
n
="
marg1561
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1561
"/>
F</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>VT A FORMA PER SE PROFICISCATVR MOTVS.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Naturæ ſignificata, & inchoata quędam hypotypoſis affertur. </
s
>
<
s
>Cap. </
s
>
<
s
>I
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>HACTENVS ea perſecuti ſumus quæ ſpectant ad efficiens, & ma
<
lb
/>
teriam motus. </
s
>
<
s
>ſequitur nunc, vt videamus, quemadmodum motus
<
lb
/>
à forma permánet, nam & ipſam motus eſſe principium quoddam
<
lb
/>
apud naturaleis philoſophos qui ab Ariſtotele profecti ſunt, dubi
<
lb
/>
tationem habet nullam: ſed
<
expan
abbr
="
quemadmodũ
">quemadmodum</
expan
>
ipſa ſit eius
<
expan
abbr
="
mitiũ
">mitium</
expan
>
, haud
<
lb
/>
facile eſt expedire,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
vnum de hac re ſentiunt
<
expan
abbr
="
oẽs
">omnes</
expan
>
; oportunum
<
lb
/>
tamen, quòd aperiet nobis
<
expan
abbr
="
aditũ
">aditum</
expan
>
ad explicandas obſcuriſsimas quę
<
lb
/>
ſtiones quę ad motus rerum naturalium pertinent. </
s
>
<
s
>Cęterùm quan
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1562
"/>
<
lb
/>
dò exitus ipſarum à definitione naturæ peti conſueuit, eam in va
<
lb
/>
rios ſenſus interprete quoque diſtrahente; nos inde ſumemus ini
<
lb
/>
tium conſequentis diſputationis. </
s
>
<
s
>Quoniam verò multiplex eſt ea
<
lb
/>
vox, natura, nobis erit ex præcepto dialectico ante alia de ipſa diſtinguendum. </
s
>
<
s
>Natura igitur
<
lb
/>
generatim eſſentia cuiuſque rei perhibetur
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
in
<
expan
abbr
="
eoq́
">eoque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>ſenſu natura ſæpius à veteribus philoſophis
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1563
"/>
<
lb
/>
vſurpata,
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
deinde id omne quod
<
expan
abbr
="
quocunq.
">quocunque</
expan
>
modo in ſeipſo ſuas habet motioneis, vel vt cauſſa,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1564
"/>
<
lb
/>
vel vt ſubiectum, atque illas quidem ordinatas: itaque ſeparatur ab eis quæ contingenter fiunt,
<
lb
/>
ſiue à nobis, vt per voluntatem, & per artem, ſiue à cauſsis externis, vt fortuna & caſu; ita etiam
<
lb
/>
animas, & quæ motu vacant, vt Deus & mathematica naturæ nomen adepta ſunt, ſic & natura
<
lb
/>
diuina, & natura quantitatis dici ſolet; nos preſsius accipiamus initia motus; primùm verò na
<
lb
/>
tura ſignificat materiam & ſubiectum tranſmutationis, tum id per quod res ipſa eſt, quę nomine
<
lb
/>
proprio forma nuncupatur; necnon
<
expan
abbr
="
viã
">viam</
expan
>
ad ipſam formam quæ item alio nomine generatio di
<
lb
/>
citur, ſola intercedente vocis quantitate, nanque in hoc ſignificato
<
foreign
lang
="
grc
">φύσις</
foreign
>
habet
<
expan
abbr
="
primã
">primam</
expan
>
<
expan
abbr
="
productã
">productam</
expan
>
.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Naturam etiam analogicè dicitur efficiens. </
s
>
<
s
>poſtremo res ipſa quæ habet
<
expan
abbr
="
formã
">formam</
expan
>
, non ſecus atque
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1565
"/>
<
lb
/>
dici conſueuit ars id quod ab arte
<
expan
abbr
="
cõfectum
">confectum</
expan
>
fuerit, & in hoc ſignificatu frequentem ipſius vſum
<
lb
/>
comperimus: nam 5. Met. c. de natura ab ipſomet Ariſtotele affertur ita docente, metaphoricè
<
lb
/>
omnem omnino
<
expan
abbr
="
ſubſtantiã
">ſubſtantiam</
expan
>
naturam propter hanc dici; quoniam & natura eſt aliqua ſubſtantia
<
lb
/>
& longè prius à Platone libris de legibus, à Proclo
<
expan
abbr
="
itidẽ
">itidem</
expan
>
in Timęo ſimiliter, quemadmodum ars
<
lb
/>
ab Euſtratio 10. Eth. pro re artificioſa; quanuis iuxta notioneis
<
expan
abbr
="
cõmuneis
">communeis</
expan
>
ars & res artificioſa ſe
<
lb
/>
parentur: quamobrem nulla mendę ſuſpicio ineſt in T. 11. 2. phyſ. </
s
>
<
s
>vbi naturam appellauit id
<
lb
/>
quod eſt ſecundùm naturam, & quanuis Ariſtoteles (vt obiter id declarem) paullò infra teſtatus
<
lb
/>
fuerit
<
expan
abbr
="
cõpoſitum
">compoſitum</
expan
>
non eſſe naturam, ſed à natura; quod ſanè talem ſcrupulum iniecit Auerroi, vt
<
lb
/>
coactus fuerit immutare lectionem, & id quod in recto pronunciatum fuerat, acceperit in ſexto
<
lb
/>
caſu, & Vicomercatus hęſerit in hac ſalebra qui repugnantiam quidem viderit, neque tamen ex
<
lb
/>
tricarit: videtur ibi contigiſſe id quod frequenter euenit in nominibus ad vnum. </
s
>
<
s
>habent enim
<
lb
/>
plura ſignificata, atque illa quidem vulgò recepta; ſed tamen vnum primùm à quo reliqua nega
<
lb
/>
ri poſſunt. </
s
>
<
s
>Ita factum eſt vt 1. Phyſ. T. 8. Philoſophus veterum quæſtiones de eo, quòd vnum eſ
<
lb
/>
ſet ens & immobile, de natura non eſſe dixerit, T. autem 10. quęſtiones illas de natura eſſe prædi
<
lb
/>
cauerit. </
s
>
<
s
>Ideò, cùm inquit Ariſtoteles naturam etiam eſſe compoſitum, accipit peruulgaram eius </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>