249 requiratur certa diſpõ cū qua põt ſtare et cuꝫ nulla
minori põt ſtare. Tūc poſito / in aliquo inſtanti
ṗmo gñetur forma aq̄ cū illa diſpõe neceſſario req̇
ſita ad ↄ̨ſeruationē forme aq̄ in materia et incipiat
dicta diſpõ corrūpi ꝑ totum ꝑ vltimū eē: ita aña
agens bñ approximatū ad agēdū ꝑ totã illã diſpõ
nem īpediebat̄̄ ab aliquo in ꝓportiõe equalitatis:
et iã illud incipiat remoueri ita nõ tm̄ impediat
immediate poſt inſtãs / qḋ eſt pñs. Quo poſito ſeq̇t̄̄
tale agens p̄ciſe durare ꝑ inſtans Et hic eſt modus
opinãdi doctoris ſubtilis in .4. ī materia de actio
ne accidētiū in euchariſtie ſacramēto. ¶ His poſitꝪ
rñdendū eſt ad rõnē ante oppoſitū. Ad quaꝫ rñdeo
cõcedēdo añs, et negãdo hanc ↄ̨ñam hec reſiſtentia
corrūpit̄̄ ſubito ſuo cõtrario: igit̄̄ corrūpitur ab
agēte infinite tutis. Et rõ eſt / q2 talis reſiſtētia nõ
poteſt durare ꝑ tp̄s quatulacū ꝑte talis reſiſtētie
corrupta. Hoc em̄ nõ ideo eſt. q2 agēs hꝫ infinitaꝫ ꝓ
portionē ad illã reſiſtentiã: ſed q2 illa reſiſtētia non
nata eſt ſucceſſiue corrumpi. Imo ̄tūcun parua
parte corrupta reliqua pars nullo mõ nata eſt re-
ſiſtere: q2 nullo pacto nata eſt eſſe: cū tunc daret̄̄ mi
nus mīmo. ¶ Ad primã cõfirmationē diſtinguo cõ-
ſequēs aut intelligis de reſiſtētia cuiꝰ vna pars na
ta eſt manere poſt corruptionē alteriꝰ: et ſic cõcedo
aut de reſiſtētia cuiꝰ nulla pars nata eſt manere ſo
litarie, et ſic negatur. Mõ ſic eſt in ꝓpoſito. Et ſi tu
arguas de noticia ītuitiua angeli cuius vna pars
nata eſt manere ſolitarie et tñ illa ſubito corrūpit̄̄ /
vt ꝓbabat ſecūda ↄ̨firmaiio poſt oppoſitū. Reſpõ
deo / illud nõ fit a ↄ̈rio corrūpēte et reſiſtentiã ſu-
perante: ſꝫ fit a ſubita cauſe abſentia Et ſi iterū ar
guas de forma aq̄ que ſubito corrūpit̄̄ a corruptio
ne ſue mīme diſpõnis ipſam cõſeruantis et tamen
ipſa corr pitur a cõtrario. Reſpondeo / illud fit
ꝓpter ſubitã abſentiã cõſeruantis et nõ ſimpliciter
ꝓpter actionē ↄ̈rii. ¶ Ad aliã ↄ̨firmationē concedo
quod infertur: nec illud eſt incõueniēs de reſiſtētia
cuius nulla pars nata eſt manere ſolitarie. Et hec
de tertio dubio.
minori põt ſtare. Tūc poſito / in aliquo inſtanti
ṗmo gñetur forma aq̄ cū illa diſpõe neceſſario req̇
ſita ad ↄ̨ſeruationē forme aq̄ in materia et incipiat
dicta diſpõ corrūpi ꝑ totum ꝑ vltimū eē: ita aña
agens bñ approximatū ad agēdū ꝑ totã illã diſpõ
nem īpediebat̄̄ ab aliquo in ꝓportiõe equalitatis:
et iã illud incipiat remoueri ita nõ tm̄ impediat
immediate poſt inſtãs / qḋ eſt pñs. Quo poſito ſeq̇t̄̄
tale agens p̄ciſe durare ꝑ inſtans Et hic eſt modus
opinãdi doctoris ſubtilis in .4. ī materia de actio
ne accidētiū in euchariſtie ſacramēto. ¶ His poſitꝪ
rñdendū eſt ad rõnē ante oppoſitū. Ad quaꝫ rñdeo
cõcedēdo añs, et negãdo hanc ↄ̨ñam hec reſiſtentia
corrūpit̄̄ ſubito ſuo cõtrario: igit̄̄ corrūpitur ab
agēte infinite tutis. Et rõ eſt / q2 talis reſiſtētia nõ
poteſt durare ꝑ tp̄s quatulacū ꝑte talis reſiſtētie
corrupta. Hoc em̄ nõ ideo eſt. q2 agēs hꝫ infinitaꝫ ꝓ
portionē ad illã reſiſtentiã: ſed q2 illa reſiſtētia non
nata eſt ſucceſſiue corrumpi. Imo ̄tūcun parua
parte corrupta reliqua pars nullo mõ nata eſt re-
ſiſtere: q2 nullo pacto nata eſt eſſe: cū tunc daret̄̄ mi
nus mīmo. ¶ Ad primã cõfirmationē diſtinguo cõ-
ſequēs aut intelligis de reſiſtētia cuiꝰ vna pars na
ta eſt manere poſt corruptionē alteriꝰ: et ſic cõcedo
aut de reſiſtētia cuiꝰ nulla pars nata eſt manere ſo
litarie, et ſic negatur. Mõ ſic eſt in ꝓpoſito. Et ſi tu
arguas de noticia ītuitiua angeli cuius vna pars
nata eſt manere ſolitarie et tñ illa ſubito corrūpit̄̄ /
vt ꝓbabat ſecūda ↄ̨firmaiio poſt oppoſitū. Reſpõ
deo / illud nõ fit a ↄ̈rio corrūpēte et reſiſtentiã ſu-
perante: ſꝫ fit a ſubita cauſe abſentia Et ſi iterū ar
guas de forma aq̄ que ſubito corrūpit̄̄ a corruptio
ne ſue mīme diſpõnis ipſam cõſeruantis et tamen
ipſa corr pitur a cõtrario. Reſpondeo / illud fit
ꝓpter ſubitã abſentiã cõſeruantis et nõ ſimpliciter
ꝓpter actionē ↄ̈rii. ¶ Ad aliã ↄ̨firmationē concedo
quod infertur: nec illud eſt incõueniēs de reſiſtētia
cuius nulla pars nata eſt manere ſolitarie. Et hec
de tertio dubio.
Ad quartū dubiū arguitur / nõ quia
ſol põt ꝓducere lume in inſtanti cū nichil ei reſiſtat
in ꝓducēdu lumine: igit̄̄ creatura põt agere in inſtã
ti. 11Dicitur. ¶ Dices forte negãdo añs et ad ꝓbationē negã-
do ↄ̨ñam: q2 talis eſt natura rei create nõ ſufficit
ſubito agere. ¶ Sed contra / q2 mīmū naturale in in
ſtanti ꝓducitur a re creata: igit̄̄. Nec valet negare
tale minimū naturale eo / ꝓbabiliꝰ ſit nõ ponere
q2 ſaltē volūtas p̄t velle in inſtãti: et eſt agens crea
tū: igitur. Añs ꝓbatur: q2 angelus peccauit in prīo
inſtãti ſui eē: q2 ſi dicas / omiſit habeo intētū vcꝫ /
potuit cõmiſiſſe. Nõ em̄ precepiſſet deus īpoſſibi
le. Sꝫ añs pꝫ per illud ioãnis. Ab initio ī itate nõ
ſtetit. 22Dicitur. ¶ Dices negãdo añs et ad pūctū ꝓbatõis / qḋ
conſiſtit in auctoritate: dr̄ intelligit̄̄ illa auctori
tas de ſtatu ꝑ tp̄s et nõ ꝑ inſtans.
ſol põt ꝓducere lume in inſtanti cū nichil ei reſiſtat
in ꝓducēdu lumine: igit̄̄ creatura põt agere in inſtã
ti. 11Dicitur. ¶ Dices forte negãdo añs et ad ꝓbationē negã-
do ↄ̨ñam: q2 talis eſt natura rei create nõ ſufficit
ſubito agere. ¶ Sed contra / q2 mīmū naturale in in
ſtanti ꝓducitur a re creata: igit̄̄. Nec valet negare
tale minimū naturale eo / ꝓbabiliꝰ ſit nõ ponere
q2 ſaltē volūtas p̄t velle in inſtãti: et eſt agens crea
tū: igitur. Añs ꝓbatur: q2 angelus peccauit in prīo
inſtãti ſui eē: q2 ſi dicas / omiſit habeo intētū vcꝫ /
potuit cõmiſiſſe. Nõ em̄ precepiſſet deus īpoſſibi
le. Sꝫ añs pꝫ per illud ioãnis. Ab initio ī itate nõ
ſtetit. 22Dicitur. ¶ Dices negãdo añs et ad pūctū ꝓbatõis / qḋ
conſiſtit in auctoritate: dr̄ intelligit̄̄ illa auctori
tas de ſtatu ꝑ tp̄s et nõ ꝑ inſtans.
¶ Contra / q2 experiētia docet / ſi in turri diſtãte ꝑ
3. aut .4. leucas in aliqua certa hora adequate oſtē
datur aliquod corpus luīoſū puta teda aut cãdela
in eodē tp̄e adequate videt̄̄ ab exiſtentibus ī medio
illius ſpacii puta in diſtãtia .2. leucaꝝ et ab exiſten
tibꝰ in extremo puta in diſtantia .4. leucarū: igitur
nõ citiꝰ vr̄ a ꝓpīquioribꝰ ꝙ̄ a remotioribꝰ et ꝑ ↄ̨ñs
nulla ē ibi ſucceſſio ī ꝓducēda tali viſiõe. ¶ Et cõfir
mat̄̄ et ſuppono formã ſubſtãtialē hr̄e mīmã diſpõ
nem cū qua põt ſtare ī materia. Quo ſuppoſito ca
pio paſſū vniformiter tali diſpõe qualificatū et ſit
agens debite approximatum ad agendum per to-
tum illud paſſum ſit tñ in parte oppoſita ↄ̈riū im-
pediens totaliter agēs ne agat: ita totiꝰ potētie
ad totã reſiſtētiã ſit ꝓportio equalitatis et incipiat
in inſtãti pñti remoueri illud impediens. Quo po-
ſito argr̄ ſic / forma illius paſſi ſubito corrumpitur /
igitur alia forma a creatura ſubito gñatur. Añs ꝓ
batur / q2 īmediate poſt inſtãs pñs aget illud agēs
ꝑ totū illud paſſū: cū agat et ſit debite approxima
tū ad agendū ꝑ totū illud paſſū ex caſu: igit̄̄ ꝑ totū
illḋ paſſuꝫ īmediate poſt inſtãs / qḋ eſt pñs corrūpi-
tur aliquid de illa diſpõne: et per ↄ̨ñs cū illa ſit mi
nima cū qua põt ſtare: īmediate poſt inſtãs quod ē
pñs per nullã partē illius paſſi erit aliq̇d illius for
me ſubſtãtialis: et per ↄ̨ñs ſubito corrumpit̄̄ / quod
fuit probandum.
3. aut .4. leucas in aliqua certa hora adequate oſtē
datur aliquod corpus luīoſū puta teda aut cãdela
in eodē tp̄e adequate videt̄̄ ab exiſtentibus ī medio
illius ſpacii puta in diſtãtia .2. leucaꝝ et ab exiſten
tibꝰ in extremo puta in diſtantia .4. leucarū: igitur
nõ citiꝰ vr̄ a ꝓpīquioribꝰ ꝙ̄ a remotioribꝰ et ꝑ ↄ̨ñs
nulla ē ibi ſucceſſio ī ꝓducēda tali viſiõe. ¶ Et cõfir
mat̄̄ et ſuppono formã ſubſtãtialē hr̄e mīmã diſpõ
nem cū qua põt ſtare ī materia. Quo ſuppoſito ca
pio paſſū vniformiter tali diſpõe qualificatū et ſit
agens debite approximatum ad agendum per to-
tum illud paſſum ſit tñ in parte oppoſita ↄ̈riū im-
pediens totaliter agēs ne agat: ita totiꝰ potētie
ad totã reſiſtētiã ſit ꝓportio equalitatis et incipiat
in inſtãti pñti remoueri illud impediens. Quo po-
ſito argr̄ ſic / forma illius paſſi ſubito corrumpitur /
igitur alia forma a creatura ſubito gñatur. Añs ꝓ
batur / q2 īmediate poſt inſtãs pñs aget illud agēs
ꝑ totū illud paſſū: cū agat et ſit debite approxima
tū ad agendū ꝑ totū illud paſſū ex caſu: igit̄̄ ꝑ totū
illḋ paſſuꝫ īmediate poſt inſtãs / qḋ eſt pñs corrūpi-
tur aliquid de illa diſpõne: et per ↄ̨ñs cū illa ſit mi
nima cū qua põt ſtare: īmediate poſt inſtãs quod ē
pñs per nullã partē illius paſſi erit aliq̇d illius for
me ſubſtãtialis: et per ↄ̨ñs ſubito corrumpit̄̄ / quod
fuit probandum.
Secundo ad idem argr̄ ſic hoc theo
logice / q2 ſi agēs creatū non poſſet agere in inſtan
ti: ſequeret̄̄ beatam ginē nõ fuiſſe verã matrē nr̄i
redēptoris: ſed ↄ̨ñs eſt fĺm et hereticū: igit̄̄. Seque-
la ꝓbatur / q2 corpus xp̄i fuit organiſatū et ꝓductū
in inſtãti / vt dicūt oēs doctores theologi ī .3°. / ſꝫ btã
virgo in tali inſtanti nichil potuit agere: igr̄ nullo
pacto cõcurrebat ad ꝓductionē talis corporis et ꝑ
ↄ̨ñs nõ fuit vera mr̄ / qḋ fuit ꝓbandū. 33phūs de
anima.
Auicē.
Galienꝰ. ¶ Dices negã
do ↄ̨ñaꝫ: q2 vt dicit phūs in libro de aīalibꝰ: et Aui
cenna ṗmo .c. ṗma. f.d. quī a. et de gña: aliū Mulier
nullo mõ ↄ̨currit actiue ad prolis gñationē: ſꝫ ſolū
mīſtrat materiã: ̄uis Galienꝰ et medicorū maior
pars oppoſitū aſtruat. ¶ Cõtra ſaltē ſequit̄̄ / ali-
quãdo btã virgo fuit vel ſaltē aīa eius poſt ſepara
tionē a corpore qñ nõ fuit btã: ſꝫ ↄ̨ñs eſt fĺm: igr̄. Se
quela ꝓbat̄̄ / q2 in primo inſtãti ſeꝑatiõis aīe ip̄a nõ
fuit btã: q2 ꝑ te in illo inſtãti nõ põt ꝓduxiſſe actum
volūtatꝪ aut ītellectꝰ. Fĺitas tñ ↄ̨ñtis ꝓbat̄̄: q2 tūc
ſequeret̄̄ aliqñ eē aīam nec viatricem nec btãm: nec
dãpnatã: nec eē in purgatorio / qḋ eſt fĺm. ¶ Dices /
nõ eſt incõueniēs quod infert̄̄: et ad ꝓbationē fal-
ſitatis eiꝰ dr̄ / nõ eſt incõueniēs: nec ↄ̈ ſacrã doctri
nã / detur talis aīa ꝑ inſtãs: ſed incõueniens eſſet
per tempus:
logice / q2 ſi agēs creatū non poſſet agere in inſtan
ti: ſequeret̄̄ beatam ginē nõ fuiſſe verã matrē nr̄i
redēptoris: ſed ↄ̨ñs eſt fĺm et hereticū: igit̄̄. Seque-
la ꝓbatur / q2 corpus xp̄i fuit organiſatū et ꝓductū
in inſtãti / vt dicūt oēs doctores theologi ī .3°. / ſꝫ btã
virgo in tali inſtanti nichil potuit agere: igr̄ nullo
pacto cõcurrebat ad ꝓductionē talis corporis et ꝑ
ↄ̨ñs nõ fuit vera mr̄ / qḋ fuit ꝓbandū. 33phūs de
anima.
Auicē.
Galienꝰ. ¶ Dices negã
do ↄ̨ñaꝫ: q2 vt dicit phūs in libro de aīalibꝰ: et Aui
cenna ṗmo .c. ṗma. f.d. quī a. et de gña: aliū Mulier
nullo mõ ↄ̨currit actiue ad prolis gñationē: ſꝫ ſolū
mīſtrat materiã: ̄uis Galienꝰ et medicorū maior
pars oppoſitū aſtruat. ¶ Cõtra ſaltē ſequit̄̄ / ali-
quãdo btã virgo fuit vel ſaltē aīa eius poſt ſepara
tionē a corpore qñ nõ fuit btã: ſꝫ ↄ̨ñs eſt fĺm: igr̄. Se
quela ꝓbat̄̄ / q2 in primo inſtãti ſeꝑatiõis aīe ip̄a nõ
fuit btã: q2 ꝑ te in illo inſtãti nõ põt ꝓduxiſſe actum
volūtatꝪ aut ītellectꝰ. Fĺitas tñ ↄ̨ñtis ꝓbat̄̄: q2 tūc
ſequeret̄̄ aliqñ eē aīam nec viatricem nec btãm: nec
dãpnatã: nec eē in purgatorio / qḋ eſt fĺm. ¶ Dices /
nõ eſt incõueniēs quod infert̄̄: et ad ꝓbationē fal-
ſitatis eiꝰ dr̄ / nõ eſt incõueniēs: nec ↄ̈ ſacrã doctri
nã / detur talis aīa ꝑ inſtãs: ſed incõueniens eſſet
per tempus:
Cõtra q2 tūc ſeq̄retur aīam btē virgi-
nis fuiſſe ꝑ aliquod tēpus ꝑ quod nõ habebat tãtã
btītudinē ſicut mīmꝰ btūs: ſed ↄ̨ñs eſt fĺm: igr̄. Seq̄
la deducit̄̄: et capio totã btītudinē quã habet beata
virgo: et ſit vt .10. et capio beatitudinē minimi bea
ti et ſit vt .2. / et arguo ſic / beatitudo beate virginis
ſucceſſiue ꝓducebat̄̄: ergo quando ꝓducebatur ſuc-
ceſſiue primus gradus et in toto illo tempore ipſa
erat minus beata ꝙ̄ ille minimꝰ beatus Probatur /
quia ille habebat vt .2. ipſa vero vt vnū. Sed falſi-
tas ↄ̨ſequentis probatur: quia pari ratione ſeque
retur / chriſtus ſcḋm aīam / hoc eſt aīa eius nõ fuit.
beata in primo inſtanti ſui eſſe: et vno tēpore fuit
beatior ꝙ̄ in altero: ſed vtrū iſtorū eſt manifeſte
falſum et hereticū: igitur. Sequela patet / quia per
te in primo inſtanti ſui eſſe ipſa anima nõ potuit ꝓ
ducere beatitudinē: igitur nõ potuit eē beata.
nis fuiſſe ꝑ aliquod tēpus ꝑ quod nõ habebat tãtã
btītudinē ſicut mīmꝰ btūs: ſed ↄ̨ñs eſt fĺm: igr̄. Seq̄
la deducit̄̄: et capio totã btītudinē quã habet beata
virgo: et ſit vt .10. et capio beatitudinē minimi bea
ti et ſit vt .2. / et arguo ſic / beatitudo beate virginis
ſucceſſiue ꝓducebat̄̄: ergo quando ꝓducebatur ſuc-
ceſſiue primus gradus et in toto illo tempore ipſa
erat minus beata ꝙ̄ ille minimꝰ beatus Probatur /
quia ille habebat vt .2. ipſa vero vt vnū. Sed falſi-
tas ↄ̨ſequentis probatur: quia pari ratione ſeque
retur / chriſtus ſcḋm aīam / hoc eſt aīa eius nõ fuit.
beata in primo inſtanti ſui eſſe: et vno tēpore fuit
beatior ꝙ̄ in altero: ſed vtrū iſtorū eſt manifeſte
falſum et hereticū: igitur. Sequela patet / quia per
te in primo inſtanti ſui eſſe ipſa anima nõ potuit ꝓ
ducere beatitudinē: igitur nõ potuit eē beata.
¶ Et coufirmatur / omnis ſucceſſio ꝓuenit aut ra
tione reſiſtētie: aut ſucceſſiue approximationis aut
ſucceſſiue intentionis agētis aut rõne ſucceſſiue di
ſpoſitionis: aut ratione libertatis agentis: igitur
vbi nulla iſtarum cauſarum reperitur ibi non po-
terit eſſe ſucceſſio: ſed dabilis eſt actio naturalis ī
qua nulla dictarum cauſarum reperitur: igitur p̄t
eſſe actio naturalis ſubita. Minor ꝓbatur de actu
intelligendi non habente contrarium naturaliter
producto. In productione enim talis actus nulla
dictarū cauſarum concurrit.
tione reſiſtētie: aut ſucceſſiue approximationis aut
ſucceſſiue intentionis agētis aut rõne ſucceſſiue di
ſpoſitionis: aut ratione libertatis agentis: igitur
vbi nulla iſtarum cauſarum reperitur ibi non po-
terit eſſe ſucceſſio: ſed dabilis eſt actio naturalis ī
qua nulla dictarum cauſarum reperitur: igitur p̄t
eſſe actio naturalis ſubita. Minor ꝓbatur de actu
intelligendi non habente contrarium naturaliter
producto. In productione enim talis actus nulla
dictarū cauſarum concurrit.
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib