Borro, Girolamo
,
De motu gravium et levium
,
1575
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
Scan
Original
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
page
|<
<
of 316
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.000169
">
<
pb
pagenum
="
5
"
xlink:href
="
011/01/025.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
tet oratio: quippe quod, ſi mentis aciem paullo diligentius
<
lb
/>
adhibuerimus, nihil eſſe in Aristotele, quin illud à Plato
<
lb
/>
ne prius diſputatum fuerit, procul dubio inueniemus: quam
<
lb
/>
quam Phyloſophus iſte vere diuinus, multa præſertim de mori
<
lb
/>
bus grauissimè, & copioſissimè diſputauit, quæ ab Ariſtotele,
<
lb
/>
ne attinguntur quidem. </
s
>
<
s
id
="
s.000170
">Aliquando ergo vtriuſque rationem
<
lb
/>
habebimus: & ab vtroque nostram, quantulamcumque Phy
<
lb
/>
loſophyam, mutuabimur: alterum cum altero (vt res ipſa po
<
lb
/>
ſtulare videbitur) vltrò citroque vicissim conferemus: vt ex
<
lb
/>
hac mutua vtriuſque collatione eliciatur aliquando, elidatur
<
lb
/>
que veritas perinde ac ex crebro ſilicis, & ferri attritu excu
<
lb
/>
titur, eliditur que ignis: nec Platonis modo, sed &
<
expan
abbr
="
omniũ
">omnium</
expan
>
ferè
<
lb
/>
antiquorum ſententias diſputabimus: ad Auerrois poſtea di
<
lb
/>
gressiones diuertemus: dignus eſt enim Auerroes, dum digre
<
lb
/>
ditur, qui cum Ariſtotele conferatur: quia ad grauissimam
<
lb
/>
Ariſtotelis doctrinam, doctissimam que eiuſdem grauitatem,
<
lb
/>
vel omnino, vel ſaltem quam proximè accedit: Sunt Auer
<
lb
/>
rois digressiones inuentione fœcundæ, ſententiarum pondere
<
lb
/>
graues, argumentorum numero neruoſæ, Peripatetica metho
<
lb
/>
do diſtinctæ, & (quod ex illis accepimus, qui Auerrois lin
<
lb
/>
guam nouerunt) dictione ſplendidæ: vt nihil
<
expan
abbr
="
fœcũdius
">fœcundius</
expan
>
, gra
<
lb
/>
uius, neruoſius, diſtinctius, ſplendidius: Quis Auerroe, dum
<
lb
/>
digreditur, proponit abſolutius? </
s
>
<
s
id
="
s.000171
">Quis narrat euidentius? </
s
>
<
s
id
="
s.000172
">Quis
<
lb
/>
docet apertius? </
s
>
<
s
id
="
s.000173
">Quis
<
expan
abbr
="
cõfirmat
">confirmat</
expan
>
efficacius? </
s
>
<
s
id
="
s.000174
">Quis
<
expan
abbr
="
cõfutat
">confutat</
expan
>
acrius?
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.000175
">Quis colligit neruoſius? </
s
>
<
s
id
="
s.000176
">Qui nerui? </
s
>
<
s
id
="
s.000177
">Qui lacerti? </
s
>
<
s
id
="
s.000178
">Qui vigor? </
s
>
<
s
id
="
s.000179
">Quod
<
lb
/>
pectus? </
s
>
<
s
id
="
s.000180
">Quanta cauſæ fiducia? </
s
>
<
s
id
="
s.000181
">Nuſquam ceſſat: Nuſquam
<
lb
/>
iacet: Nuſquam restitit: Nuſquam dormitat: ſed vbique
<
lb
/>
properans ſequacem,
<
expan
abbr
="
obtemperantemq.
">obtemperantemque</
expan
>
lectorem Auerroes
<
lb
/>
ſecum rapit: it a vt mirandum non ſit, ſi in his noſtris diſcepta
<
lb
/>
tionibus maximam Auerrois rationem habituri ſimus: quod
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>