Newton, Isaac, Philosophia naturalis principia mathematica, 1713

Page concordance

< >
Scan Original
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
< >
page |< < of 524 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="039/01/025.jpg"/>
              miſellum, quid optimum factu ſit perſpectum habere. </s>
              <s>Sana om­
                <lb/>
              nis & vera Philoſophia fundatur in Phænomenis rerum: quæ ſi
                <lb/>
              nos vel invitos & reluctantes ad hujuſmodi principia deducunt,
                <lb/>
              in quibus clariſſime cernuntur Conſilium optimum & Dominium
                <lb/>
              ſummum ſapientiſſimi & potentiſſimi Entis; non erunt hæc ideo
                <lb/>
              non admittenda principia, quod quibuſdam forſan hominibus
                <lb/>
              minus grata ſint futura. </s>
              <s>His vel Miracula vel Qualitates occultæ
                <lb/>
              dicantur, quæ diſplicent: verum nomina malitioſe indita non ſunt
                <lb/>
              ipſis rebus vitio vertenda; niſi illud fateri tandem velint, utique
                <lb/>
              debere Philoſophiam in Atheiſmo fundari. </s>
              <s>Horum hominum
                <lb/>
              gratia non erit labefactanda Philoſophia, ſiquidem rerum ordo
                <lb/>
              non vult immutari. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Obtinebit igitur apud probos & æquos Judices præſtantiſſima
                <lb/>
              Philoſophandi ratio, quæ fundatur in Experimentis & Obſerva­
                <lb/>
              tionibus. </s>
              <s>Huic vero, dici vix poterit, quanta lux accedat, quanta
                <lb/>
              dignitas, ab hoc Opere præclaro Illuſtriſſimi noſtri Auctoris; cujus
                <lb/>
              eximiam ingenii felicitatem, difficillima quæque Problemata eno­
                <lb/>
              dantis, & ad ea porro pertingentis ad quæ nec ſpes erat humanam
                <lb/>
              mentem aſſurgere potuiſſe, merito admirantur & ſuſpiciunt qui­
                <lb/>
              cunque paulo profundius in hiſce rebus verſati ſunt. </s>
              <s>Clauſtris
                <lb/>
              ergo referatis, aditum Nobis aperuit ad pulcherrima rerum my­
                <lb/>
              ſteria. </s>
              <s>Syſtematis Mundani compagem elegantiſſimam ita tan­
                <lb/>
              dem patefecit & penitius perſpectandam dedit; ut nec ipſe, ſi
                <lb/>
              nunc reviviſceret, Rex
                <emph type="italics"/>
              Alphonſus
                <emph.end type="italics"/>
              vel ſimplicitatem vel harmoniæ
                <lb/>
              gratiam in ea deſideraret. </s>
              <s>Itaque Naturæ majeſtatem propius jam
                <lb/>
              licet intueri, & dulciſſima contemplatione frui, Conditorem vero
                <lb/>
              ac Dominum Univerſorum impenſius colere & venerari, qui fructus
                <lb/>
              eſt Philoſophiæ multo uberrimus. </s>
              <s>Cæcum eſſe oportet, qui ex
                <lb/>
              optimis & ſapientiſſimis rerum ſtructuris non ſtatim videat Fabri­
                <lb/>
              catoris Omnipotentis infinitam ſapientiam & bonitatem: inſanum,
                <lb/>
              qui profiteri nolit. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Extabit igitur Eximium NEWTONI Opus adverſus Atheorum
                <lb/>
              impetus munitiſſimum præſidium: neque enim alicunde felicius,
                <lb/>
              quam ex hac pharetra, contra impiam Catervam tela deprompſeris. </s>
              <s>
                <lb/>
              Hoc ſenſit pridem, & in pereruditis Concionibus Anglice Latineque
                <lb/>
              editis, primus egregie demonſtravit Vir in omni Literarum genere
                <lb/>
              præclarus idemque bonarum Artium fautor eximius RICHARDUS
                <lb/>
              BENTLEIUS, Sæculi ſui & Academiæ noſtræ magnum Orna­
                <lb/>
              mentum, Collegii noſtri
                <emph type="italics"/>
              S. Trinitatis
                <emph.end type="italics"/>
              Magiſter digniſſimus & in­
                <lb/>
              tegerrimus. </s>
              <s>Huic ego me pluribus nominibus obſtrictum fateri </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>