Newton, Isaac
,
Philosophia naturalis principia mathematica
,
1713
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 524
>
Scan
Original
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 524
>
page
|<
<
of 524
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
xlink:href
="
039/01/025.jpg
"/>
miſellum, quid optimum factu ſit perſpectum habere. </
s
>
<
s
>Sana om
<
lb
/>
nis & vera Philoſophia fundatur in Phænomenis rerum: quæ ſi
<
lb
/>
nos vel invitos & reluctantes ad hujuſmodi principia deducunt,
<
lb
/>
in quibus clariſſime cernuntur Conſilium optimum & Dominium
<
lb
/>
ſummum ſapientiſſimi & potentiſſimi Entis; non erunt hæc ideo
<
lb
/>
non admittenda principia, quod quibuſdam forſan hominibus
<
lb
/>
minus grata ſint futura. </
s
>
<
s
>His vel Miracula vel Qualitates occultæ
<
lb
/>
dicantur, quæ diſplicent: verum nomina malitioſe indita non ſunt
<
lb
/>
ipſis rebus vitio vertenda; niſi illud fateri tandem velint, utique
<
lb
/>
debere Philoſophiam in Atheiſmo fundari. </
s
>
<
s
>Horum hominum
<
lb
/>
gratia non erit labefactanda Philoſophia, ſiquidem rerum ordo
<
lb
/>
non vult immutari. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Obtinebit igitur apud probos & æquos Judices præſtantiſſima
<
lb
/>
Philoſophandi ratio, quæ fundatur in Experimentis & Obſerva
<
lb
/>
tionibus. </
s
>
<
s
>Huic vero, dici vix poterit, quanta lux accedat, quanta
<
lb
/>
dignitas, ab hoc Opere præclaro Illuſtriſſimi noſtri Auctoris; cujus
<
lb
/>
eximiam ingenii felicitatem, difficillima quæque Problemata eno
<
lb
/>
dantis, & ad ea porro pertingentis ad quæ nec ſpes erat humanam
<
lb
/>
mentem aſſurgere potuiſſe, merito admirantur & ſuſpiciunt qui
<
lb
/>
cunque paulo profundius in hiſce rebus verſati ſunt. </
s
>
<
s
>Clauſtris
<
lb
/>
ergo referatis, aditum Nobis aperuit ad pulcherrima rerum my
<
lb
/>
ſteria. </
s
>
<
s
>Syſtematis Mundani compagem elegantiſſimam ita tan
<
lb
/>
dem patefecit & penitius perſpectandam dedit; ut nec ipſe, ſi
<
lb
/>
nunc reviviſceret, Rex
<
emph
type
="
italics
"/>
Alphonſus
<
emph.end
type
="
italics
"/>
vel ſimplicitatem vel harmoniæ
<
lb
/>
gratiam in ea deſideraret. </
s
>
<
s
>Itaque Naturæ majeſtatem propius jam
<
lb
/>
licet intueri, & dulciſſima contemplatione frui, Conditorem vero
<
lb
/>
ac Dominum Univerſorum impenſius colere & venerari, qui fructus
<
lb
/>
eſt Philoſophiæ multo uberrimus. </
s
>
<
s
>Cæcum eſſe oportet, qui ex
<
lb
/>
optimis & ſapientiſſimis rerum ſtructuris non ſtatim videat Fabri
<
lb
/>
catoris Omnipotentis infinitam ſapientiam & bonitatem: inſanum,
<
lb
/>
qui profiteri nolit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Extabit igitur Eximium NEWTONI Opus adverſus Atheorum
<
lb
/>
impetus munitiſſimum præſidium: neque enim alicunde felicius,
<
lb
/>
quam ex hac pharetra, contra impiam Catervam tela deprompſeris. </
s
>
<
s
>
<
lb
/>
Hoc ſenſit pridem, & in pereruditis Concionibus Anglice Latineque
<
lb
/>
editis, primus egregie demonſtravit Vir in omni Literarum genere
<
lb
/>
præclarus idemque bonarum Artium fautor eximius RICHARDUS
<
lb
/>
BENTLEIUS, Sæculi ſui & Academiæ noſtræ magnum Orna
<
lb
/>
mentum, Collegii noſtri
<
emph
type
="
italics
"/>
S. Trinitatis
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Magiſter digniſſimus & in
<
lb
/>
tegerrimus. </
s
>
<
s
>Huic ego me pluribus nominibus obſtrictum fateri </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>