Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 166
>
[Figure 151]
Page: 243
[Figure 152]
Page: 244
[Figure 153]
Page: 246
[Figure 154]
Page: 247
[Figure 155]
Page: 248
[Figure 156]
Page: 248
[Figure 157]
Page: 250
[Figure 158]
Page: 250
[Figure 159]
Page: 252
[Figure 160]
Page: 255
[Figure 161]
Page: 256
[Figure 162]
Page: 256
[Figure 163]
Page: 262
[Figure 164]
Page: 270
[Figure 165]
Page: 276
[Figure 166]
Page: 278
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 166
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004245
">
<
pb
pagenum
="
250
"
xlink:href
="
009/01/250.jpg
"/>
paſon, Diapente, Diateſſaron; duas verò compoſitas, Diſdiapaſon, & Dia
<
lb
/>
paſondiapente.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004246
">Illud poſtremò loco non ignorandum, aliter has voces Vt, Re, &c. </
s
>
<
s
id
="
s.004247
">vete
<
lb
/>
res illos Græcos denominaſſe, nam primam, ideſt grauiſſimam vocem, ſiue
<
lb
/>
chordam, quam modò Vt, dicunt, eam ipſi Hypaten vocarunt, & reliquas
<
lb
/>
ordine ſequenti.</
s
>
</
p
>
<
figure
id
="
id.009.01.250.1.jpg
"
place
="
text
"
xlink:href
="
009/01/250/1.jpg
"
number
="
157
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004248
">Vt, Hypate — ideſt Principalis.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004249
">Re, Parhypate —— Poſtprincipalis.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004250
">Mi, Lychanos —— Index.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004251
">Fa, Meſe ———— Media.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004252
">Sol, Parameſe —— Poſtmedia.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004253
">Re, Trite———— Tertia.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004254
">Mi, Paranete —— Antepenultima.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004255
">Fa, Nete ———— Vltima, vel ſuprema.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004256
">His paucis ex magno Muſicæ Campo decerptis problematum declara
<
lb
/>
tionem ſatis inſtructi aggrediamur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004257
">
<
arrow.to.target
n
="
marg352
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004258
">
<
margin.target
id
="
marg352
"/>
360</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004259
">Problema 3.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur maximè in cantando Parhypatem, vox rumpi non minus ſo
<
lb
/>
leat, quam in Nete, ſupremisqué quamquam cùm interuallo ampliori? </
s
>
<
s
id
="
s.004260
">An quod eius
<
lb
/>
cantus & perdifficilis est, & cantandi primordium obtinet? </
s
>
<
s
id
="
s.004261
">difficilis autem pro
<
lb
/>
pter intenſionem, & compreſſionem vocis eſt, quibus in rebus eſt labor, & difficul
<
lb
/>
tas: corrumpi autem quæqué maximè ſolent, quoties labore acrius opprimuntur)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
Quærit Ariſt. cur qui eam vocem cantant, quæ Parhypate dicitur, non mi
<
lb
/>
nus defatigetur,
<
expan
abbr
="
vocemq́
">vocemque</
expan
>
; perdat, quam qui Neten, aut aliam ex acutiori
<
lb
/>
bus vocibus, ipſi Nete proximam, vt Paranetem. </
s
>
<
s
id
="
s.004262
">ratio dubitandi eſt, quia
<
lb
/>
Parhypate eſt vox grauis, & quæ paruo interuallo diſtat à grauiſſima om
<
lb
/>
nium Hypate: at verò Nete,
<
expan
abbr
="
aliæq́
">aliæque</
expan
>
; illi viciniores ſunt acutiſſimæ,
<
expan
abbr
="
magnisq́
">magnisque</
expan
>
;
<
lb
/>
ab Hypate diſtant interuallis. </
s
>
<
s
id
="
s.004263
">Reſpondet, id accidere ob difficultatem, quæ
<
lb
/>
in eius cantu reperitur; quæ difficultas laborem infert, labor autem vocem
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
corrũpit
">corrumpit</
expan
>
. </
s
>
<
s
id
="
s.004264
">ſed vnde hæc difficultas? </
s
>
<
s
id
="
s.004265
">reſpondet inde prouenire, quia hæc vox
<
lb
/>
cantandi principium eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.004266
">vbi per cantandi principium puto ipſum intellige
<
lb
/>
re ſemitonium, ſiue dieſim, nam, vt ipſe ait primo
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.009.01.250.2.jpg
"
place
="
text
"
xlink:href
="
009/01/250/2.jpg
"
number
="
158
"/>
<
lb
/>
re ſemitonium, ſiue dieſim, nam, vt ipſe ait primo
<
lb
/>
Poſter. cap. 38. dieſis hęc, ſiue ſemitonium dicitur
<
lb
/>
principium cantus, quia minimum eſt omnium in
<
lb
/>
teruallorum, quæ voce poſſint exprimi:
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
ex eo
<
lb
/>
alia interualla conſtant,
<
expan
abbr
="
eſtq́
">eſtque</
expan
>
; veluti illorum ele
<
lb
/>
mentum. </
s
>
<
s
id
="
s.004267
">vide illius loci explanationem. </
s
>
<
s
id
="
s.004268
">Iam ve
<
lb
/>
rò difficile admodum eſſe cantare per ſemitonia,
<
lb
/>
perſpicuum eſt cantoribus, quod oporteat, vt ait
<
lb
/>
Ariſt. vocem, quantum opus eſt, intendere, ſimul
<
lb
/>
ac comprimere, ne ſcilicet in maius iuſto inter
<
lb
/>
uallum erumpat.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004269
">Verum dubitabis, cur Ariſt. ponat ſemitonium
<
lb
/>
ab Hypate ad Parhypatem, cùm ſuperius
<
expan
abbr
="
dictũ
">dictum</
expan
>
ſit,
<
lb
/>
ſemitonium eſſe tantummodo inter Mi, & Fa, ideſt
<
lb
/>
inter Lychanon, & Meſen. </
s
>
<
s
id
="
s.004270
">Scias igitur alios aliter
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
interuallorũ
">interuallorum</
expan
>
ordinem feciſſe: inter quos Lychaon </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>