1hentem, aut vtramque ſimùl.
Secundò, viſum mihi
eſt aſſumi poſſe aërem, qui infernè preſſus, reſilienſ
que ad latera, in locum poſterum ſuccederet, ſuperné
que inſtaret, pro cauſſa impellente; & magneticam Ter
ræ vim, quæ hamulorum, catenularumque inſtar, in
fernè pelliceret, pro cauſſa trahente. Tertiò viſum eſt
aërem non poſſe inchoare motum, quatenus ſi nulla
eſſet Terra, & ſolus aër in vniuerſo, & ipſe quidem in
finitè fuſus, vnaque lapis intra ipſum, tunc lapis in
hanc potiùs partem, quàm in aliam non moueretur:
quare & motum lapidis videri debere ab attractione
incipere, ac tum poſſe ab aëre ſuccedente adiutari.
Quartò, cùm fuiſſem ratiocinatus motum ſemel im
preſſum futurum perpetuum, & æquabilem, niſi eſſet
cauſſa, quæ illum aut retundendo minueret, aut vrgen
do acceleraret; concluſi motum lapidis accelerari, quòd
ſtatim à prima attractione, & quaſi poſt primum ictum,
ſuccederent continuò ictus alij, qui impreſſione facta,
manenteque facerent motum celeriorem. Quintò vi
ſum eſt neque attractionem ſolam, neque impulſio
nem ſolam, neque vllam aliam ſimplicem cauſſam ſuf
ficere ad memoratam progreſſionem: quia cùm hoc
modo ictus continenter facti progreſſuri eſſent ſecun
dum vnitatum ſeriem, conſentaneum videbatur, vt &
velocitatis gradus acquirerentur, & ſpatia quoque per
currerentur ſecundum eandem ſeriem: ſicque in fine
cuiuſque momenti ſpatia aggregata non forent vt
quadrata temporum, vnum, quatuor, nouem, ſex de
cim, & quadrata cætera; ſed vt vnum tria, ſex, decem,
& conſequentia aggregata. Sextò viſum eſt ergo
eſt aſſumi poſſe aërem, qui infernè preſſus, reſilienſ
que ad latera, in locum poſterum ſuccederet, ſuperné
que inſtaret, pro cauſſa impellente; & magneticam Ter
ræ vim, quæ hamulorum, catenularumque inſtar, in
fernè pelliceret, pro cauſſa trahente. Tertiò viſum eſt
aërem non poſſe inchoare motum, quatenus ſi nulla
eſſet Terra, & ſolus aër in vniuerſo, & ipſe quidem in
finitè fuſus, vnaque lapis intra ipſum, tunc lapis in
hanc potiùs partem, quàm in aliam non moueretur:
quare & motum lapidis videri debere ab attractione
incipere, ac tum poſſe ab aëre ſuccedente adiutari.
Quartò, cùm fuiſſem ratiocinatus motum ſemel im
preſſum futurum perpetuum, & æquabilem, niſi eſſet
cauſſa, quæ illum aut retundendo minueret, aut vrgen
do acceleraret; concluſi motum lapidis accelerari, quòd
ſtatim à prima attractione, & quaſi poſt primum ictum,
ſuccederent continuò ictus alij, qui impreſſione facta,
manenteque facerent motum celeriorem. Quintò vi
ſum eſt neque attractionem ſolam, neque impulſio
nem ſolam, neque vllam aliam ſimplicem cauſſam ſuf
ficere ad memoratam progreſſionem: quia cùm hoc
modo ictus continenter facti progreſſuri eſſent ſecun
dum vnitatum ſeriem, conſentaneum videbatur, vt &
velocitatis gradus acquirerentur, & ſpatia quoque per
currerentur ſecundum eandem ſeriem: ſicque in fine
cuiuſque momenti ſpatia aggregata non forent vt
quadrata temporum, vnum, quatuor, nouem, ſex de
cim, & quadrata cætera; ſed vt vnum tria, ſex, decem,
& conſequentia aggregata. Sextò viſum eſt ergo