Casati, Paolo, De igne dissertationes physicae, 1686

Page concordance

< >
Scan Original
231 219
232 220
233 221
234 222
235 223
236 224
237 225
238 226
239 227
240 228
241 229
242 230
243 231
244 232
245 233
246 234
247 235
248 236
249 237
250 238
251 239
252 240
253 241
254 242
255 243
256 244
257 245
258 246
259 247
260 248
< >
page |< < (240) of 672 > >|
    <echo version="1.0RC">
      <text xml:lang="la" type="free">
        <div xml:id="echoid-div21" type="section" level="1" n="18">
          <p>
            <s xml:id="echoid-s7348" xml:space="preserve">
              <pb o="240" file="0252" n="252" rhead="Diſſertatio Octaua."/>
            vt abſque vehementi eruptione Sulphurearum particularum ad
              <lb/>
            ſummum non niſi extima ſuperſicies ignem breuem concipiat.
              <lb/>
            </s>
            <s xml:id="echoid-s7349" xml:space="preserve">Idem quoquè affirmarem de Iucundo illo Megalopolitanorum
              <lb/>
            igne innoxiè ardente ſub denſi nemoris fronde. </s>
            <s xml:id="echoid-s7350" xml:space="preserve">Ne verò in Sa-
              <lb/>
            pientiſſimi Philoſophi mentem nimis facilè credulitatem irrepſiſ-
              <lb/>
            ſe dicam, cum ignem calidiſſimum, nec tamen adurentem in Pi-
              <lb/>
            thecuſis dignum eſſe cenſuit, qui literis conſignaretur, fortaſſe
              <lb/>
            exigne illo acerrimi ſpiritus prodibant, qui citiſſimè ac vehemen-
              <lb/>
            ter ferirent tangentis neruos, adeoque moleſtiſſimum caloris ſen-
              <lb/>
            ſum excitarent, nimiâ tamen velocitate præteruolarent materiam,
              <lb/>
            quamuis ad conflagrandum facilem, ſedeam vix lamberent, non pe-
              <lb/>
            netrarent, quemadmodum de Ætnæâ flammâ, quæ ſcit niuibus ſer-
              <lb/>
            uare fidem, Poëta cecinit.</s>
            <s xml:id="echoid-s7351" xml:space="preserve"/>
          </p>
          <p>
            <s xml:id="echoid-s7352" xml:space="preserve">Dand. </s>
            <s xml:id="echoid-s7353" xml:space="preserve">Poëticè profectò: </s>
            <s xml:id="echoid-s7354" xml:space="preserve">ſicuti de nauigantibus dicitur, *T ur-*
              <lb/>
            *reſque vrbeſque recedunt,* ita de Ætnæâ flammâ canitur, *Lam-*
              <lb/>
            *bit contiguas innoxia flamma pruinas:</s>
            <s xml:id="echoid-s7355" xml:space="preserve">* ijs videlicet, qui procul
              <lb/>
            montis verticem ſpectant, erumpens ex cratere, cuius amplitu-
              <lb/>
            dinem non vident, flammam ſui imaginem oculo imprimit proxi-
              <lb/>
            mam imagini niuis, qua extimus crateris margo conueſtitur; </s>
            <s xml:id="echoid-s7356" xml:space="preserve">pro-
              <lb/>
            pterea flamma procul aſpectanti oculo apparet niui proxima: </s>
            <s xml:id="echoid-s7357" xml:space="preserve">cœ-
              <lb/>
            terùm ex intimis Ætnæ viſceribus erumpens flamma abeſt à niue
              <lb/>
            tanto interuallo, quanta ferè eſt crateris ſemidiameter: </s>
            <s xml:id="echoid-s7358" xml:space="preserve">adeoque
              <lb/>
            non miror, ſi flamma à niue diſtans centenos aliquot paſſus, ſur-
              <lb/>
            ſumque aſcendens, niuem ad latus poſitam intactam relinquat;
              <lb/>
            </s>
            <s xml:id="echoid-s7359" xml:space="preserve">quis enim hoſtem abſentem, nec ad ſe venientem, ſed aliorſum
              <lb/>
            magnis itineribus progredientem reformidet? </s>
            <s xml:id="echoid-s7360" xml:space="preserve">Ego verò (pace tua
              <lb/>
            dixerim, Gradonice) non adeò benignum interpretem me exhi-
              <lb/>
            beo Ariſtoteli; </s>
            <s xml:id="echoid-s7361" xml:space="preserve">cum enim Pithecuſæ non ſint à nobis admodum
              <lb/>
            remotæ, ſed in Sinu Puteolano, quam inſulam Ænariam, Ho-
              <lb/>
            mero Inarimen, hodie Iſchiam, ab oppido coxendicis formam
              <lb/>
            referente vocant, nullum tam mirandi in Naturâ prodigij ve-
              <lb/>
            ſtigium retinere nouimus. </s>
            <s xml:id="echoid-s7362" xml:space="preserve">Quapropter ſuſpicor ab aliquo fictilia
              <lb/>
            dolia (quæ Pithecuſis nomen dederunt) indè in Græciam adue-
              <lb/>
            hente fabulam exiſſe, atque in vulgus emanâſſe tam conſtanti
              <lb/>
            famâ, cui non putârit Philoſophus operæ pretium reluctari. </s>
            <s xml:id="echoid-s7363" xml:space="preserve">Quo-
              <lb/>
            niam autem vt plurimum, ſicuti tritici grana in Lolium vitio de-
              <lb/>
            prauati nutrimeuti degenerant, ita veritas aliqua commentis fu-
              <lb/>
            cata tranſit in fabulam; </s>
            <s xml:id="echoid-s7364" xml:space="preserve">idcirco contingere potuit aduenam </s>
          </p>
        </div>
      </text>
    </echo>