Et ab Aëre quidem vt incipiam, non immanifcſtum
videtur ipſum nihil poſſe ad accelerationem conferre;
quin-etiam potiùs officere, tantum abeſt, vt aër ſolus
ſit accelerationis cauſſa. Ipſe certè cùm priùs illum in
aliquam partem admittens, varia energiæ ipſius argu
menta conquiſiui (auſus etiam ad cum ex parte referre
adactionem retrorsùm factam tormentariæ machinæ,
dum globus prorsùm exploditur; idque, vt iam reor,
iniutiâ, quòd potiùs ille totus effectus ad vnum ignem
pertineat) ſubieci ſtatim eas rationes, ob quas meritò
de mea aëris aſſumptione dubitaretur. Vt verò iam
vel vnicam aduerſum te heic repetam, quæſo ex te,
qui ſieri valeat, vt lapidi deorsùm tendenti ad celeri
tatem aër conferat, non conferat tendenti ſurſum? Ni
mirùm vt aër lapide cadente infernè abſcedit, ſupernè
ſuccedit: ſic ſursùm adacto ſupernè abſcedit, infernè
ſuccedit, &, tuo verbo vt dicam, ſe à tergo claudit. Non
ne ergo, ſi deſcendendo iuuat aër impetum à grauitate
impreſſum: neceſſe eſt, vt aſcendendo iuuet impetum
impreſſum à manu? Et quia impetus à manu impreſ
ſus fortior illo eſt, qui à grauitate imprimitur, ſiquidem
illum ſuperat, eóque ne quicquam reſiſtente, lapis ni
hilo min ùs ten dit ſurſum: quid eſt, cur aſcendendo non
magis, quam exſcendendo iuuet? Nonne clauditur
à tergo rapidiùs, ſtatim ac manum lapis deſeruït, quàm
dum lapis initio cadit? Nonne ſaltem deberet tune
accelerationis quidpiam facere, non verò pati diminu
tionem? Nonne & quandiù grauitate duicta, infe
rioreque exſiſtente, aër à tergo velociùs occurrit? Sed
& quæſo te, nonne ipſe fateris reſiſtere aërem? Dixiſti
videtur ipſum nihil poſſe ad accelerationem conferre;
quin-etiam potiùs officere, tantum abeſt, vt aër ſolus
ſit accelerationis cauſſa. Ipſe certè cùm priùs illum in
aliquam partem admittens, varia energiæ ipſius argu
menta conquiſiui (auſus etiam ad cum ex parte referre
adactionem retrorsùm factam tormentariæ machinæ,
dum globus prorsùm exploditur; idque, vt iam reor,
iniutiâ, quòd potiùs ille totus effectus ad vnum ignem
pertineat) ſubieci ſtatim eas rationes, ob quas meritò
de mea aëris aſſumptione dubitaretur. Vt verò iam
vel vnicam aduerſum te heic repetam, quæſo ex te,
qui ſieri valeat, vt lapidi deorsùm tendenti ad celeri
tatem aër conferat, non conferat tendenti ſurſum? Ni
mirùm vt aër lapide cadente infernè abſcedit, ſupernè
ſuccedit: ſic ſursùm adacto ſupernè abſcedit, infernè
ſuccedit, &, tuo verbo vt dicam, ſe à tergo claudit. Non
ne ergo, ſi deſcendendo iuuat aër impetum à grauitate
impreſſum: neceſſe eſt, vt aſcendendo iuuet impetum
impreſſum à manu? Et quia impetus à manu impreſ
ſus fortior illo eſt, qui à grauitate imprimitur, ſiquidem
illum ſuperat, eóque ne quicquam reſiſtente, lapis ni
hilo min ùs ten dit ſurſum: quid eſt, cur aſcendendo non
magis, quam exſcendendo iuuet? Nonne clauditur
à tergo rapidiùs, ſtatim ac manum lapis deſeruït, quàm
dum lapis initio cadit? Nonne ſaltem deberet tune
accelerationis quidpiam facere, non verò pati diminu
tionem? Nonne & quandiù grauitate duicta, infe
rioreque exſiſtente, aër à tergo velociùs occurrit? Sed
& quæſo te, nonne ipſe fateris reſiſtere aërem? Dixiſti
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib