Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004407
">
<
pb
pagenum
="
257
"
xlink:href
="
009/01/257.jpg
"/>
hac eadem de cauſa hymni Dithyrambici, poſtquam ad imitationem adhi
<
lb
/>
beri cœperunt, vt liberius imitationi inſeruirent, ſtrophis, quibus antea,
<
lb
/>
plurimum abundabant, priuati ſunt. </
s
>
<
s
id
="
s.004408
">cur autem olim ſtrophas habuerint,
<
lb
/>
quibus modo carent, cauſa eſt, quia olim nobiles viri ſolebant ipſi choros,
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
choreasq́
">choreasque</
expan
>
; adire,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
in ipſis tripudiare, ac canere; chori autem, & choreæ
<
lb
/>
ſtrophas ſemper habuerunt, in choris enim eundem ſemper morem, ac mo
<
lb
/>
dum, rithmumuè conſeruant; quapropter difficile erat inuenire multos, qui
<
lb
/>
certatorio, ac vario ſemper cantu,
<
expan
abbr
="
variaq́
">variaque</
expan
>
; imitatione decantarent: talis
<
lb
/>
enim cantus ſtrophas reijcit: eadem de cauſa modulos enharmonios vte
<
lb
/>
bantur in ſuis canticis, quippe qui graues, ac ſeueri erant,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
idonei va
<
lb
/>
rijs rationibus, ac moribus. </
s
>
<
s
id
="
s.004409
">vnus enim, vt accidit in cantu certatorio can
<
lb
/>
tilenam facilius pro libito in omnes partes immutare poteſt, quàm multi,
<
lb
/>
vt ſolent eſſe in choro. </
s
>
<
s
id
="
s.004410
">& certator etiam facilius id præſtat, quam qui eun
<
lb
/>
dem ſemper morem, ac modum retinet, quocirca ſimplicius, quod fit per
<
lb
/>
ſtrophas illi, qui in choris
<
expan
abbr
="
canebãt
">canebant</
expan
>
, modulari debuerant; ſtropha enim ſim
<
lb
/>
plex eſt,
<
expan
abbr
="
vnoq́
">vnoque</
expan
>
; tempore, ac menſura ſemper eadem menſuratur. </
s
>
<
s
id
="
s.004411
">hæc eadem
<
lb
/>
cauſa eſt, cur in ſcena nullus, vbi variæ imitationes aguntur, in choro verò,
<
lb
/>
vbi ſemper eodem tenore proceditur, plurimus ſtropharum vſus ſit: Hiſtrio
<
lb
/>
namque, quì in ſcena agit, & certator, & imitator ſimul eſt; chorus autem
<
lb
/>
minus imitatur, hoc eſt ſimplici,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
vniformi ſemper imitatione procedit.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004412
">
<
arrow.to.target
n
="
marg363
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004413
">
<
margin.target
id
="
marg363
"/>
372</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004414
">Probl. 16.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Qua de cauſa Antiphonum ſuauius est ſymphono? </
s
>
<
s
id
="
s.004415
">An quia in an
<
lb
/>
tiphono manifeſtior est ipſa conſonantia, quàm eùm ad ſymphoniam cantatur: ne
<
lb
/>
ceſſe enim eſt in ſymphonia alteram vocem alteri vniſonam eſſe; ita vt duæ in ean
<
lb
/>
dem coaleſcentes altera alteram offuſcare poſſit)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Per antiphonum intelligit nunc
<
lb
/>
Ariſt. conſonantiam ex vocibus
<
expan
abbr
="
differẽtibus
">differentibus</
expan
>
conflatam, cuiuſmodi eſt Dia
<
lb
/>
paſon, Diapente, & Diateſſaron: per ſymphonum intelligit conſonantiam
<
lb
/>
ex vocibus eiuſdem intenſionis, ſiue ex vniſonis. </
s
>
<
s
id
="
s.004416
">non me latet aliter Muſi
<
lb
/>
cos antiphonas, ſymphonas, ac homophonas accipere. </
s
>
<
s
id
="
s.004417
">vide Prolæm. lib. 1.
<
lb
/>
cap. 7. harm. </
s
>
<
s
id
="
s.004418
">ſed hoc loco ita accipiendas eſſe, vti dixi, manifeſtum eſt ex
<
lb
/>
Ariſt. contextu. </
s
>
<
s
id
="
s.004419
">Ait igitur ſuauiorem eſſe antiphonarum conſonantiam,
<
lb
/>
quam vniſonarum; quia ibi conſonantia melius percipitur; nam in vocibus
<
lb
/>
vniſonis, vox alteri voci conſonans, eundem cum illa edit ſonum, ita vt duæ
<
lb
/>
in vnam,
<
expan
abbr
="
eandemq́
">eandemque</
expan
>
; prorſus coaleſcant,
<
expan
abbr
="
ſicq́
">ſicque</
expan
>
; altera alteram offuſcet, vnde
<
lb
/>
conſonantia, quæ ex pluribus conſtare debet, non percipitur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004420
">
<
arrow.to.target
n
="
marg364
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004421
">
<
margin.target
id
="
marg364
"/>
373</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004422
">Probl. 17.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur ſola Diapaſon conſonantia cantatur? </
s
>
<
s
id
="
s.004423
">ſecundum hanc enim, &
<
lb
/>
nullam aliam magadare ſolent. </
s
>
<
s
id
="
s.004424
">An quod hæc ſola ex fidibus inuicem antiphonis
<
lb
/>
conſtat? </
s
>
<
s
id
="
s.004425
">in antiphonis autem etiamſi alteram tantum canis, idem efficies, voces
<
lb
/>
enim vtriuſque chordæ vna ſola continet. </
s
>
<
s
id
="
s.004426
">ita vt in hac conſonantia, quamuis vox
<
lb
/>
vna tantum cantetur, tota tamen conſonantia quodammodo canitur. </
s
>
<
s
id
="
s.004427
">ita vt in hac
<
lb
/>
ſymphonia, & vnica voce canente, & duabus, exurgat quodammodo harmonia.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.004428
">vel vna decantante, altera verò per tibiam ſonante, veluti vnam ambæ, conſtituunt.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.004429
">propterea in ſola Diapaſon canere ſolemus, quoniam, inquam, voces antiphonæ
<
lb
/>
vnius, eiuſdemqué chordæ vocem obtinent)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Sciendum primò apud veteres vſui
<
lb
/>
fuiſſe inſtrumentum quoddam muſicum, quod Magadis, & Magas appella
<
lb
/>
batur, ad quod ſuas cantilenas canere ſolebant,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
hoc erat
<
foreign
lang
="
grc
">μαγαδίζειν</
foreign
>
<
lb
/>
magadiſſare. </
s
>
<
s
id
="
s.004430
">Erat autem vnius chordæ tantum, vel vnius vocis, ſi fortè </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>