25836ARIST. DE COELO
non poteſt:
aut non eſt futurum unquam, nunc autem eſt:
tu
enim es nunc, & tactus eſt etiã nunc: corruptibilis tamẽ eſt
is, quia erit aliquãdo tẽpus, quãdo nec te eſſe, nec hæc tan-
gere uerè dicetur. Id uerò maximè propriè incorruptibile
dicitur, quod quidẽ eſt, nõ põt autẽ ſic corruptũ eſſe, ut nũc
quidẽ ſit, posteà uerò nõ ſit, aut nõ eſſe poßit. Aut et id qd'
nondũ corruptũ eſt, nõ eſſe autẽ posterius põt. Dicitur etiã
incorruptibile, & id quod non facilè corrũpitur. Si igitur
hæc ita ſint, cõſiderandũ eſt quomodo poßibile, & impoßi
bile dicimus. Nã & quod proprijßimè incorruptibile dici-
tur, ex eo dicitur ſanè, quia corrũpi nõ põt, neq; quandoq;
eſſe, quandoq; nõ eſſe. Etingenerabile id proprijßimè dici-
tur, quod ſic generarinon põt, ut prius quidẽ nõ ſit, poste-
rius uerò ſit, qualis eſt diameter cõmenſurabilis lateri. Si
igitur quippiã per decẽ millia paſſuũ moueri põt, aut pon-
dus leuare, id quod maximũ põt, dicere ſemper ſolemus: ue-
luti centũ leuare libras, aut per decẽ millia paſſuũ ambula-
re, quanquã & partes, quæ citra ſunt, poteſt, ſi et exceſſum
poteſt: quo patet ad finẽ, atq; exceſſum, definiri potentiam
oportere. Id igitur, quod põt tot per exceſſum, & ea quæ
ſunt citra, neceſſe eſt ceu ſi centũ libras leuare põt, & duas
poſſe: & ſi per decẽ millia paſſuũ ambulare põt, et per duo
ambulare poſſe. Potentia uerò ipſius exceßionis eſt: & ſi
quippiã tantũ nõ põt, eo per exuperationẽ dicto, & plura
nõ poteſt: qui nanq; centũ paſſus tranſire nõ põt, is & cen
tum & unũ non poteſt. Nihil autẽ nos conturbet: id enim
quod propriè poteſt, per finẽ exceßionis ſit definitũ: forſi-
tan enim quiſpiã dicet id quod dictum eſt nõ neceſſariò ita
eſſe: qui nanq; magnitudinẽ decẽ paſſuũ uidet, is nõ & ma-
gnitudines eas, quæ ſunt citrà uidebit: ſed contra potius
enim es nunc, & tactus eſt etiã nunc: corruptibilis tamẽ eſt
is, quia erit aliquãdo tẽpus, quãdo nec te eſſe, nec hæc tan-
gere uerè dicetur. Id uerò maximè propriè incorruptibile
dicitur, quod quidẽ eſt, nõ põt autẽ ſic corruptũ eſſe, ut nũc
quidẽ ſit, posteà uerò nõ ſit, aut nõ eſſe poßit. Aut et id qd'
nondũ corruptũ eſt, nõ eſſe autẽ posterius põt. Dicitur etiã
incorruptibile, & id quod non facilè corrũpitur. Si igitur
hæc ita ſint, cõſiderandũ eſt quomodo poßibile, & impoßi
bile dicimus. Nã & quod proprijßimè incorruptibile dici-
tur, ex eo dicitur ſanè, quia corrũpi nõ põt, neq; quandoq;
eſſe, quandoq; nõ eſſe. Etingenerabile id proprijßimè dici-
tur, quod ſic generarinon põt, ut prius quidẽ nõ ſit, poste-
rius uerò ſit, qualis eſt diameter cõmenſurabilis lateri. Si
igitur quippiã per decẽ millia paſſuũ moueri põt, aut pon-
dus leuare, id quod maximũ põt, dicere ſemper ſolemus: ue-
luti centũ leuare libras, aut per decẽ millia paſſuũ ambula-
re, quanquã & partes, quæ citra ſunt, poteſt, ſi et exceſſum
poteſt: quo patet ad finẽ, atq; exceſſum, definiri potentiam
oportere. Id igitur, quod põt tot per exceſſum, & ea quæ
ſunt citra, neceſſe eſt ceu ſi centũ libras leuare põt, & duas
poſſe: & ſi per decẽ millia paſſuũ ambulare põt, et per duo
ambulare poſſe. Potentia uerò ipſius exceßionis eſt: & ſi
quippiã tantũ nõ põt, eo per exuperationẽ dicto, & plura
nõ poteſt: qui nanq; centũ paſſus tranſire nõ põt, is & cen
tum & unũ non poteſt. Nihil autẽ nos conturbet: id enim
quod propriè poteſt, per finẽ exceßionis ſit definitũ: forſi-
tan enim quiſpiã dicet id quod dictum eſt nõ neceſſariò ita
eſſe: qui nanq; magnitudinẽ decẽ paſſuũ uidet, is nõ & ma-
gnitudines eas, quæ ſunt citrà uidebit: ſed contra potius