1in pannuleio, ſub quod ſubit ſubtegmen, idque pectine feritur, ut tandem
ex filis tantum: uel ex filis & pilis fiat pannus. Linum uero uulſum primo
pectitur hamis. mox mergitur in aquas, rurſusque ſiccatur: tum tuſum ſti
pario malleo uel confractum carminatur, deinde extenuatur in fila, poſt
remo texitur tela. Sed artifex panni aut textor num aliquod habet inſtru
mentum non ferreum? uel ligneum ſine ferro factum? iam ſarcinatori diſ
cin dendus pannus uel tela: num id ſine cultro uel forfice faciet? num con
ſuet ullam ueſtem ſine acu? ne populus quidem tranſmarinus pennarum
contextu corporis tegumentum faciet ſine ijsdem inſtrumentis, nec pelli
ones ipſis carere poſſunt cuiuſcunque generis animantium ſuant pelles. Et
ſutor indiget ſcalpri, quo ſcindat coriu: cultri, quo radat: ſubulæ, qua per
foret, ut poſsit conficere calceos. Sed hæc tegumenta corporum uel texta
uel ſuta ſunt. Ædificia uero quæ idem corpus tuentur ab imbribus, uen
tis, frigore, calore, non extruuntur ſine ſecuri, ſerra, terebro. Sed quid plu
ribus uerbis opus eſt? Metallis ex uſu hominum ſublatis, tollitur omnis
ratio & tuendæ ſuſtentandæque ualetudinis, & tenendi curſum uitæ cul
tioris. Etenim homines fœdiſsimam et miſerrimam uitam degerent inter fe
ras, ni metalla eſſent, redirent ad glandes atque ſylueſtria poma & pruna:
herbis & radicibus euulſis ueſcerentur, unguibus foderent ſpeluncas, in
quibus noctu iacerent, interdiu in ſyluis & campis paſsim more beſtiarum
uagarentur, quæres quia hominis ratione, preſtantiſsima & optima na
turæ dote, prorſus eſt indigna, adeóne quiſquam erit ſtultus aut perti
nax, ut metalla ad uictum ueſtitumque neceſſaria eſſe, & ad uitam hominum
tuendam pertinere, non concedat? Tum quia metallici plerumque fodiunt
montes nihil frugum ferentes, & ualles tenebris circumfuſas agris uaſtita
tem exiguam aut nullam inferunt. Poſtremò ubi ſyluæ & nemora ſucci
duntur, ibi fruticum et arborum radicibus extirpatis frumenta ſerunt, qul
noui agri tam uberes breui efferunt fruges, ut damna, quæ lignis carius e
mendis faciunt incolæ, relarciant. Atque metallis, quæ ex uenis conflan
tur, alibi innumeræ uolueres, beſtiæ edules, piſces comparari, & ad loca
montoſa afferri poſſunt. Abeo ad exempla: Bias Prienenſis capta patria
nihil de rebus precioſis exportauit ex urbe, ut uir qui habitus eſt ſapiens,
ab hoſtibus ſibi periculum non metuerit, quanquam hoc de eo dici uere
non poſsit, quod ſe coniecerit in fugam, non magna mihi res uidetur eſſe,
iacturam horum etiam bonorum facere, perdita domo, prædijs, patria
ipſa, qua nihil charius. Quin ego iudicarem Biantem iſtius generis bona
contempſiſse, ac pro nihilo putaſſe, ſi anteaquam patria capta eſſet, ea lar
gitus eſſet cognatis & amicis, aut diſtribuiſſet in egentiſsimos homines:
nam idipſum ſine controuerſia feciſſet ſua ſponte, hoc, quod tantopere mi
ratur Græcia, ui hoſtium coactus & fractus metu feciſſe uideri poteſt. So
crates uero non ſpreuit aurum, ſed docendi precium noluit ſibi perſolui.
At Ariſtippus Cyrenenſis ſi comportaſſet ipſe atque ſeruaſſet aurum, quod
iuſsit ſeruos de ſe abijcere, potuiſſet emereres quæ expetuntur ad uſus ui
tæ neceſſarias & propter egeſtatem non habuiſſet neceſſe adulari Diony
ſium Siciliæ tyrannum, nec unquam ex eo nominatus fuiſſet regius canis.
ex filis tantum: uel ex filis & pilis fiat pannus. Linum uero uulſum primo
pectitur hamis. mox mergitur in aquas, rurſusque ſiccatur: tum tuſum ſti
pario malleo uel confractum carminatur, deinde extenuatur in fila, poſt
remo texitur tela. Sed artifex panni aut textor num aliquod habet inſtru
mentum non ferreum? uel ligneum ſine ferro factum? iam ſarcinatori diſ
cin dendus pannus uel tela: num id ſine cultro uel forfice faciet? num con
ſuet ullam ueſtem ſine acu? ne populus quidem tranſmarinus pennarum
contextu corporis tegumentum faciet ſine ijsdem inſtrumentis, nec pelli
ones ipſis carere poſſunt cuiuſcunque generis animantium ſuant pelles. Et
ſutor indiget ſcalpri, quo ſcindat coriu: cultri, quo radat: ſubulæ, qua per
foret, ut poſsit conficere calceos. Sed hæc tegumenta corporum uel texta
uel ſuta ſunt. Ædificia uero quæ idem corpus tuentur ab imbribus, uen
tis, frigore, calore, non extruuntur ſine ſecuri, ſerra, terebro. Sed quid plu
ribus uerbis opus eſt? Metallis ex uſu hominum ſublatis, tollitur omnis
ratio & tuendæ ſuſtentandæque ualetudinis, & tenendi curſum uitæ cul
tioris. Etenim homines fœdiſsimam et miſerrimam uitam degerent inter fe
ras, ni metalla eſſent, redirent ad glandes atque ſylueſtria poma & pruna:
herbis & radicibus euulſis ueſcerentur, unguibus foderent ſpeluncas, in
quibus noctu iacerent, interdiu in ſyluis & campis paſsim more beſtiarum
uagarentur, quæres quia hominis ratione, preſtantiſsima & optima na
turæ dote, prorſus eſt indigna, adeóne quiſquam erit ſtultus aut perti
nax, ut metalla ad uictum ueſtitumque neceſſaria eſſe, & ad uitam hominum
tuendam pertinere, non concedat? Tum quia metallici plerumque fodiunt
montes nihil frugum ferentes, & ualles tenebris circumfuſas agris uaſtita
tem exiguam aut nullam inferunt. Poſtremò ubi ſyluæ & nemora ſucci
duntur, ibi fruticum et arborum radicibus extirpatis frumenta ſerunt, qul
noui agri tam uberes breui efferunt fruges, ut damna, quæ lignis carius e
mendis faciunt incolæ, relarciant. Atque metallis, quæ ex uenis conflan
tur, alibi innumeræ uolueres, beſtiæ edules, piſces comparari, & ad loca
montoſa afferri poſſunt. Abeo ad exempla: Bias Prienenſis capta patria
nihil de rebus precioſis exportauit ex urbe, ut uir qui habitus eſt ſapiens,
ab hoſtibus ſibi periculum non metuerit, quanquam hoc de eo dici uere
non poſsit, quod ſe coniecerit in fugam, non magna mihi res uidetur eſſe,
iacturam horum etiam bonorum facere, perdita domo, prædijs, patria
ipſa, qua nihil charius. Quin ego iudicarem Biantem iſtius generis bona
contempſiſse, ac pro nihilo putaſſe, ſi anteaquam patria capta eſſet, ea lar
gitus eſſet cognatis & amicis, aut diſtribuiſſet in egentiſsimos homines:
nam idipſum ſine controuerſia feciſſet ſua ſponte, hoc, quod tantopere mi
ratur Græcia, ui hoſtium coactus & fractus metu feciſſe uideri poteſt. So
crates uero non ſpreuit aurum, ſed docendi precium noluit ſibi perſolui.
At Ariſtippus Cyrenenſis ſi comportaſſet ipſe atque ſeruaſſet aurum, quod
iuſsit ſeruos de ſe abijcere, potuiſſet emereres quæ expetuntur ad uſus ui
tæ neceſſarias & propter egeſtatem non habuiſſet neceſſe adulari Diony
ſium Siciliæ tyrannum, nec unquam ex eo nominatus fuiſſet regius canis.