Alvarus, Thomas, Liber de triplici motu, 1509

Page concordance

< >
< >
page |< < of 290 > >|
260 quam complexionem appellamus. ¶ Ex quo ſequi­
tur ſecūdo /  facile et ſatis apparēter teneri poteſt
complexionem non eſſe aliquam vel aliquas qua-
litates ſecundas.
Sed dumtaxat aggregatum ex
4. qualitatibus primis refractis et certa proporti-
one ꝓportionatis.
Probatur / quia eque bene ſal-
uantur omnia ponendo illud aggregatum eſſe cõ-
plexionem ſicut ponendo illam eſſe qualitatem .2.
11Correĺ.
¶ Sequitur tertio /  probabile eſt complexionem
non eſſe vnam qualitatem .2. 22Iacobꝰ
de for.
Sed duas vt opina-
tur Iacobus de for. ſuper prima fē .primi cap. q̄ .5.
33Correĺ.
Probatur hoc correlarium ex argumento primo
ante oppoſitum.
¶ Sequitur quarto /  non minus
probabile eſt complexionem vnam eſſe qualitatem
2. iuxta diffinitionem auicene poſitam.
Probatur /
 ſi oporteret ponere duas: hoc maxime eſſet / quia
vnam ponendo non poſſet defenſari diſtempera-
mentū in vna qualitate quin fieret in duabus.
Sed
hoc non obſtat: igitur.
Minor ꝓbatur: quia poſſet
dici ſicut de facto dicendum puto /  cum membro
approximatur aliquod frigidum corrūpens com-
plexionē eius virtualiter calidam: ex actione com-
plexionis membri et actione frigidi ei approximati
producitur alia complexio non tam virtualiter ca­
lida propter impedimentum frigidi: ſed bene tam
humida aut ſicca: quia nichil impedit illam cõple-
xionem producere complexionē ſibi ſimilem in ſicci­
tate.
Nec valet dicere /  illa ſemper erit remiſſior
et ſic non producet tam ſiccam complexionē virtua-
liter ſicut ipſa iam eſt: q2 et ſi illa non ſit adeo ſicca
ſicut precedens nichilominus illud tamen mēbrum
habet tantum de ſiccitate quantum antea: quia cõ-
plexio producta iuuat preexiſtentem: quia aliqua-
liter cõueniunt. 44pḣus .5.
pḣi.
¶ Ex quo ſequitur quinto illud di-
ctum philoſophi .5. de phiſi. auditu /  non eſt eadē
ſanitas veſpere et mane.
Quod ſic probatur: quia
quodlibet comeſtibile natuꝫ agere in complexionē
incipit producere aliam complexionem: et ſimiliter
alter celi aſpectus aliter agit mane in complexio-
nē et veſpere.
Et ſic alia eſt ſanitas veſpere et mane
Non tamen ītelligas /  ſemper egritudo eſt mala
complexio aut remiſſio bona cõplexio / īmo plerū
eſt egritudo ſine aliquo iſtorum.
vt eſto /  membro
bene complexionato approximetur aliquod ei con­
trarium: nõ tamen ſufficiat agere in mēbrum.
Sed
bene ſufficiat impedire ne membrū notabiliter ita
bene digerat et nutriatur ſicut ãte: quo poſito iam
eſt egritudo ſine inductione male cõplexionis etc̈.
556. correĺ.
¶ Ex quo ſequitur .6. /  bona cõplexio non eſt ſem-
per ſanitas denominans ſanū / quia habens bonã
complexionem non ſemper eſt ſanus / vt pꝫ ex dictis
igitur. 667. correĺ.
¶ Sequitur ſeptimo /  aliquid eſt egrum cui
non inheret egritudo.
Patet ex dictis: et eſt de mē-
te Iacobi forli. prima primi queſtione quarta:
Notandū eſt ſecundo tangendo ſcḋi
argumenti materiam /  duplex eſt complexio que-
dã eſt equalis ad pondus.
alia vero eſt equalis ad
iuſticiam. 77q̇d cõple-
xio eq̈lis
eq̈litate
iuſticie
Complexio equalis ad iuſticiã ſiue equa­
litate iuſticie eſt complexio tēperata per quam vnū­
quod membrum debite excercet ſiue natum eſt ex­
cercere ſuã oꝑationē: 88pḣus .5.
ethi.
q̇d cõple-
xio ad
põdus
et ideo vocat̄̄ eq̈lis eq̈litate iu­
ſticie / q2 ſicut iuſticia ↄ̨ſiſtit ī q̈dã eq̈litate geometri­
ca et ꝑ illã redit̄̄ vnicui / qḋ ſuū eſt .5. ethicoꝝ: ita ꝑ
hanc ↄ̨plexionē qḋlibet mēbrū capit / qḋ ſuū eſt.
Cõ-
plexio aūt ad pondꝰ eſt illa in q̈ oēs q̈litates prime
ſūt eq̈les: põt aut ymagīari duobꝰ modis primo,
vcꝫ / q̈ ad q̈litates motiuas et q̊ ad alteratiuas.
Itē
q̊ ad q̈litates alteratiuas põt tripliciṫ ymaginari.
Primo° /  in ea ſiut tualiṫ oēs q̈litates equales
in actiuitate et poña.
Scḋo° /  ſit ꝓportio eq̈litatꝪ
īter quãlꝫ actiuã et ſuã paſſiuã.
Tertio° /  ſit equali-
tas ṗmo° et ſcḋo°. 99ṗma ↄ̨°
¶ Tunc ſit ṗma ↄ̨° Poſſibile eſt da­
re eq̈le ad põdus q̊ ad q̈litates motiuuas.
Probat̄̄
ſit a. corpꝰ hñs plus g̈uitatꝪ ꝙ̄ leuitatis: et incipiat
acq̇rere leuitatē: et deꝑdere g̈uitatē vniformiṫ et eq̄ue­
lociṫ.
q̊ poſito qñ medietas exceſſus g̈uitatis fuerit
deꝑdita: tūc g̈uitas et leuitas ipſiꝰ a. ſunt eq̈les vt cõ­
ſtat: igr̄ dabile eſt eq̈le ad põdus q̊ ad q̈litates moti­
uas localiṫ.
¶ Ex hac ↄ̨°ne ſequit̄̄ ṗmo /  a. moueret̄̄
ꝑ aerē et ignē.
pꝫ / q2 in igne oīa alia elemēta moue­
rēt deorſū et ignis nõ īpediret: q2 in ꝓpria regione
nõ hꝫ leuitatē actualē: et ſiĺr cū mouet̄̄ in aere ignis
ſolū īpedit, et aq̈ et ṫra mouēt deorſū. 10102. correĺ.
¶ Seq̇t̄̄ ſcḋo /
 tale corpꝰ moueret̄̄ q̊uſ medietas eiꝰ eēt in aere:
alia o in aq̈.
pꝫ / q2 quãdiu maior pars ꝙ̄ medie-
tas eſt ſuꝑ aquã maior eſt tꝰ ad deſcēdendū ꝙ̄ ad
aſcēdendum: igitur continuo deſcendet donec ſit ſi­
tuatum equaliter inter illa duo elementa. 1111.3. correĺ.
¶ Sequi­
tur tertio /  tale corpꝰ ſic ſituatū equaliter in aere
et aqua: continuo moueretur circulariter deducta
reſiſtentia extrinſeca.
Probatur: quia continuo le­
uitas ignis et aeris medietatis inferioris trahunt
ſurſum: et grauitas terre et aque trahunt deorſum
et non poſſunt trahere recte (vt conſtat) trahunt cir­
culariter: et ad ſic trahendum iuuant ſe medietas
inferior et ſuperior per granitatem terre et aque, et
leuitatem aeris et ignis: et ſolum impedit leuitas
ignis in medietate ſuperiori et granitas terre in in­
feriori .etc̈. 12122. ↄ̨cluſio
¶ Secūda concluſio. Dabile eſt mixtum
complexionatum ad pondus qua ad qualitates al­
teratiuas primo modo.
Et etiã ſecūdo modo. Pro­
batur hec concluſio per argumentum .3. ante oppo­
ſitum. 13133. ↄ̨cluſio
¶ Tertia concluſio. Nõ eſt poſſibile dare cõ-
plexionatū complexione equali tertio modo.
Pro­
batur: quia ſi caliditas et frigiditas ſunt equales
in potentiis: ſequitur /  maioris reſiſtentie eſt fri-
giditas ꝙ̄ caliditas: quia ceteris paribus magis
reſiſtit frigiditas ꝙ̄ caliditas vt omnes naturali-
ter loquentes dicunt: et ſic ſequitur /  iam frigidi-
tas agit in caliditatem vel  non eſt ibi proportio
equalitatis inter qualitatem actiuam et ſuam paſ-
ſiuam niſi dicatur reſiſtentiam equari potētie aut
excedere.
Sed illud eſt falſum: et per conſequens nõ
eſt illud complexionatum complexione ad pondus
tertio modo. 1414Iacobꝰ
de for. q.
6. prima
primi
De hac materia plura videas apud
Iacobum de forli. prima primi queſtione ſexta. 1515marſiliꝰ
2° de ge.
q. 15.
Et
apud marſilium ſecundo de gene. queſt. 15.
Notanduꝫ eſt tertio tangendo adhuc
materiã .2. argumēti: quõ vcꝫ generat̄̄ ↄ̨plexio et for­
ma ſubſtãtialis ipſiꝰ mixti.
Q, cū aliq̈ q̈litate .2. cõ­
plexiõali põt ſtare for̄a elemēti: et cū aliq̈ nõ.
Pro-
bat̄̄ ṗma ꝑs: q2 ñ ſubito corrūpūt̄̄ elemēta cū ex eis
fit mixtū nec ēt ſubito ↄ̨plexio diſponēs ad ītrodu-
ctionē for̄e mixti ꝓducit̄̄.
Sꝫ ſucceſſiue: g̊ ꝑ illḋ tēpꝰ
ꝓductiõis ↄ̨plexiõis ante̄ for̄a mixti ītroducat̄̄:
for̄e elemētoꝪ ſtant cū tali ↄ̨plexiõe / qḋ fuit ꝓbandū
Scḋa ꝑs ꝓbat̄̄: q2 aliq̄ mixtoꝝ ↄ̨plexiões multū re-
pugnãt elemētis / vt ptꝫ de ↄ̨plexiõe aceti q̄ multū re­
pugnat igni: igr̄ tales nõ ſtãt cū formis elemētorū.
¶ Scḋa ſuppõ q̄lꝫ for̄a ſubſtãtialis q̄ corrūpit̄̄: aut
corrūpit̄̄ ꝓpṫ defectū ↄ̨uatis diſpõnis: aut ꝓpter
īductã ↄ̈riã diſpõnē.
Ptꝫ. q2 nõ videt̄̄ ꝓpṫ q̇d aliud
deſinat materiã īfor̄are.
¶ Tertia ſuppõ qḋlꝫ ele-
mētuꝫ req̇rit ad ſui ↄ̨uationē certos g̈dus q̈litatū
ṗmaꝝ: vĺ ſaltē vniꝰ q̈litatis ṗme: hec pꝫ a cõi natu-
turaliū auctoritate 1616p̄ma ↄ̨°.
¶ Tūc ſit ṗma ↄ̨°. In oī gñatiõe
mixti et ↄ̨plexiõis necc̈ie eſt vt nullū elemētū ſic ex-
cedat vt reliqua in ſui naturam conuertere valeat.
alias enim non eſſet mixtio. Patet hoc primo de
generatione.
Tex. cõi. octauum et ibi bene proba-

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index