Clavius, Christoph, In Sphaeram Ioannis de Sacro Bosco commentarius

Page concordance

< >
Scan Original
251 214
252 215
253 216
254 217
255 218
256 219
257 220
258 221
259 222
260 223
261 224
262 225
263 226
264 227
265 228
266 229
267 230
268 231
269 232
270 233
271 234
272 235
273 236
274 237
275 238
276 239
277 240
278 241
279 242
280 243
< >
page |< < (223) of 525 > >|
260223Ioan. de Sacro Boſco.
III.
Circvli in ſphęra non maximi ſe inuicem ſecantes, ſe mutuo biſariam
non ſecant.
Nam ſi mutuo ſe bifariam ſecarent, eſſent ipſi per propoſ. 17. lib. 1.
Theodoſij, circuli maximi, quod eſt contra hypotheſim. Poteſt tamen unus eo
rum diuidi aliquando bifariam, ſed cum hoc accidit, alter tunc nequaquam bi
fariam ſecabitur, niſi ambo circuli ſint maximi.
IIII.
Inter cir culos ſphęræ non maximos ſolum ij ſunt æquales inter ſe, qui
æqualiter a centro ſphærę remouentur.
Et contra circuli non maximi inter ſe
ęquales ęqualiter recedunt à centro ſphęræ.
Vtrumque demonſtratur à Theo
doſio lib.
1. prepoſ. 6.
V.
Omnis circulus maximus in ſphęra tranſiens per polos alterius circuli
ſiue maximi, ſiue non maximi, diuidit eum bifariam, &
ad angulos rectos. Et
contra circulus in ſp hæra diuidens alium circulum bifariam, &
ad angulos re-
ctos eſt, circulus maximus, inceditq́;
per polos illius. Illud demonſtrat Theo.
lib. 1. propoſ. 15. Hoc uero in ſcholio eiuſdem propos. theoremate 3. a nobis.
eſt demonſtratum.
VI.
Omnis circulus maximus in ſphęra, per cuius polos tranſit alius circulus
in ſphęra maximus, tranſit uiciſſi@@ per polos illius.
Hoc eſt demonſtratum à
nobis theoremate 1.
ſcholijs propoſ. 15. lib. 1. Theodoſij.
VII.
Circvlvs in ſphęra maximus, qui aliquem circulum non maximum
tangit, tanget quoque alium non maximum illi ęqualem, &
parallelũ. Quod
quidem oſtendit Theodoſius lib.
2. propoſ. 6.
VIII.
Circvlvs in ſphęra maximus ſecãs circulos non maximos non per po
los eorum, hoc eſt, oblique, ſecat illos in partes inæquales, ita tamen, ut ęqua-
lium, ac parallelorum circulorum ſegmenta alterna inter ſe ſint ęqualia.
Hoc
perſpicuum eſt ex 19.
propoſ. lib. 2. Theodoſij.
IX.
Qvando tres circuli in ſphęra maximi ſe mutuo ſecant ad angulos
rectos, erunt duo poli cuiuslibet illorum præciſe in communibus ſectionibus
circunfer entiarum aliorum duorum.
Et contra, quando ſunt circuli maximi
in ſphæra, ita ut duo poli cuiuſuis illorum reperiantur in communibus ſectio-
nibus aliorum duorum, ſecabunt ſe mutuo ad angulos rectos.
Quorum utrun
que facile deduci poteſt ex Theodoſio, ſeu proprietatibus adductis, uidelicet
ex 5.
& 6.
Exemplvm quoque utriuſque habes in ſphæra materiali. Si enim
Æquatuor, Meridianus, &
Horizon, ita adaptẽtur, ut ſe mutuo ad angulos re
ctos ſecent, quod tum demum fiet, cum uterque mundi polus præciſe in Ho-
rizonte iacebit, ficut accidit in ſphęra recta) uidebis polos Æquatoris eſſe in
communibus ſectiouibus Meridiani, atque Horizontis;
polos Meridiani in
communibus ſectionibus Aequatoris Horizontisq́ue;
polos denique Horizon
tis in communibus ſectionibus Aequatoris, ac Meridiani, &
c. Citauimus

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index