Vitruvius, Marci Vitruvii Pollionis De architectura libri decem : ope codicis Guelferbytani, editionis principis, ceterorumque subsidiorum recensuit, et glossario in quo vocabula artis propria Germ. Ital. Gall. et Angl. explicantur, 1800

Table of contents

< >
< >
page |< < (237) of 376 > >|
    <echo version="1.0RC">
      <text xml:lang="la" type="free">
        <div xml:id="echoid-div210" type="section" level="1" n="113">
          <p>
            <s xml:id="echoid-s4122" xml:space="preserve">
              <pb o="237" file="0261" n="261" rhead="LIBER X. CAPUT VII."/>
            Graeci ευ’θείαν vocitant: </s>
            <s xml:id="echoid-s4123" xml:space="preserve">alterum rotunditatis, quam κυκλωτὴν appellant:
              <lb/>
            </s>
            <s xml:id="echoid-s4124" xml:space="preserve">ſed vere neque ſine rotundatione motus porrecti, nec ſine porrecto rota-
              <lb/>
            tionis verſationes onerum poſſunt facere levationes. </s>
            <s xml:id="echoid-s4125" xml:space="preserve">Id autem ut intel-
              <lb/>
            ligatur exponam. </s>
            <s xml:id="echoid-s4126" xml:space="preserve">Inducuntur uti centra axiculi in orbiculos, et in troch-
              <lb/>
            leis collocantur, per quos orbiculos funis circumactus directis ductioni-
              <lb/>
            bus, et in ſucula collocatus vectium verſationibus onerum facit egreſſus
              <lb/>
            in altum: </s>
            <s xml:id="echoid-s4127" xml:space="preserve">cujus ſuculae cardines, uti centra, porrecti in cheloniis, fora-
              <lb/>
            minibusque ejus vectes concluſi, capitibus ad circinum circumactis, torni
              <lb/>
            ratione verſando faciunt onerum elationes. </s>
            <s xml:id="echoid-s4128" xml:space="preserve">Quemadmodum etiam ferreus
              <lb/>
            vectis, cum eſt admotus ad onus, quod manuum multitudo non poteſt
              <lb/>
            movere, ſuppoſita uti centro cito porrecta preſſione, quod Graeci ὐπομόχ-
              <lb/>
            λιον appellant, et vectis lingua ſub onus ſubdita, caput ejus unius homi-
              <lb/>
            nis viribus preſſum, id onus extollit. </s>
            <s xml:id="echoid-s4129" xml:space="preserve">Id autem fit, quod brevior pars
              <lb/>
            prior vectis ab ea preſſione, quod eſt centrum, ſubit ſub onus: </s>
            <s xml:id="echoid-s4130" xml:space="preserve">et quod
              <lb/>
            longius ab eo centro diſtans caput ejus, per id cum ducitur, faciundo
              <lb/>
            motus circinationis, cogit preſſionibus examinare paucis manibus oneris
              <lb/>
            maximi pondus. </s>
            <s xml:id="echoid-s4131" xml:space="preserve">Item ſi ſub onus vectis ferrei lingula ſubjecta fuerit,
              <lb/>
            neque ejus caput preſſione in imum, ſed adverſus in altitudinem extolle-
              <lb/>
            tur, lingula ſulta in areae ſolo habebit eam pro onere: </s>
            <s xml:id="echoid-s4132" xml:space="preserve">oneris autem
              <lb/>
            ipſius angulum pro preſſione: </s>
            <s xml:id="echoid-s4133" xml:space="preserve">ita non tam faciliter, quam per preſſionem,
              <lb/>
            ſed adverſus nihilominus in pondus oneris erit excitatum. </s>
            <s xml:id="echoid-s4134" xml:space="preserve">Igitur ſi plus
              <lb/>
            lingula vectis ſupra hypomochlion poſita ſub onus ſubierit, et caput ejus
              <lb/>
            propius centrum preſſiones habuerit, non poterit onus elevare, niſi (quem-
              <lb/>
            admodum ſupra ſcriptum eſt) examinatio vectis longius per caput, neque
              <lb/>
            juxta onus fuerit facta. </s>
            <s xml:id="echoid-s4135" xml:space="preserve">Id autem ex trutinis, quae ſtaterae dicuntur, li-
              <lb/>
            cet conſiderare. </s>
            <s xml:id="echoid-s4136" xml:space="preserve">Cum enim anſa propius caput, unde lancula pendet,
              <lb/>
            ubi ut centrum eſt collocata, et aequipondium in alteram partem ſcapi
              <lb/>
            per puncta vagando, quo longius, aut etiam ad extremum perducitur </s>
          </p>
        </div>
      </text>
    </echo>