262 infirmitas vel mors
¶ Coõrmatur ſecundo / quia in
ꝑmutatiõe complexionis indi in complexionē ale-
mani ſiue ſclaui generatur ſiue producitur comple
xio temperata qualis eſt complexio hominis .4. cli
matis aut ſecundum auicēnam habitantis lineam
equinoctialem: ergo ad inductionem talis com-
plexionis nõ debet ſequi mors īmo ſanitas inten-
ſior. Probat̄̄ añs / q2 cõplexio ſclaui et indi eſt extre
ma: ergo ex actione et paſſione eaꝝ ad īuicē generat̄̄
media tēperãta: qñ quidē ſemꝑ ex actiõe et paſſione
qualitatū extremarum qualitas media generatur
ꝑmutatiõe complexionis indi in complexionē ale-
mani ſiue ſclaui generatur ſiue producitur comple
xio temperata qualis eſt complexio hominis .4. cli
matis aut ſecundum auicēnam habitantis lineam
equinoctialem: ergo ad inductionem talis com-
plexionis nõ debet ſequi mors īmo ſanitas inten-
ſior. Probat̄̄ añs / q2 cõplexio ſclaui et indi eſt extre
ma: ergo ex actione et paſſione eaꝝ ad īuicē generat̄̄
media tēperãta: qñ quidē ſemꝑ ex actiõe et paſſione
qualitatū extremarum qualitas media generatur
In oppoſitū eſt auicēna mediorū
primores at philoſophoꝝ eximii qui naturalem
et medicinam ſcientiam profitentur.
primores at philoſophoꝝ eximii qui naturalem
et medicinam ſcientiam profitentur.
Pro ſolutione huiꝰ dubitationis q̄dã
ſuppoſitiones p̄mittunt̄̄ ex quibꝰ ↄ̨cluſiones dubiū
enodantes at reſoluētes inducūtur. 11quid ſa-
nitas. ¶ Suppono
primo / ſanitas eſt bona diſpoſitio in corpore cū
qua ipſū operat̄̄ oꝑationē quã hꝫ operari ſcḋm na
turam, aut patitur paſſionē quaꝫ habet pati ſcḋm
naturã. 22auerrois
.2°. colli-
get. et hec eſt diffinitio auerro. ſcḋo colliget .pri
mo capĺo. ¶ Ex qua cū aliis infert forliuiēſis taleꝫ
diffinitionē. Sanitas eſt naturalis diſpoſitio viuē
tis ꝑ quã viuēs põt oꝑationes ſibi debitas ↄ̨ueniē-
ter exercere. 33quid egri
tudo. ¶ Egritudo vero eſt diſpoſitio nõ natu
ralis in corpore ex qua in oꝑatiõe ꝓuenit eſſentialr̄
nocumētū īmediate. Has diffinitiões videas apud
Iaco. de for. q̄ .3. ṗmi tegni. ¶ Ex q̊ ſequit̄̄ / oīs di-
ſpoſitio ꝑ quã oꝑationes aīalis īmediate ledūtur
eſt egritudo: dūmodo habeat eſſe ꝑmanēs in corpo
re. qḋ dico ꝓpter illū qui nimis calefit ab igne, ex q̊
ꝓuenit ei nocumentū, cū tñ recedit ceſſat illud nocu
mentū. 44.2. ſuppõ ¶ Scḋa ſuppoſitio ſemꝑ ex actione et paſſio
ne ad īuicē q̈litatū ↄ̈riarū ꝓducit̄̄ q̈litas quodãmõ
media participans cū extremis. Probat̄̄ / aliqñ
ꝓducit̄̄: et nõ eſt ratio / aliqñ ꝓducat̄̄, et aliqñ nõ: g̊
ſemꝑ ex tali actione ꝓducit̄̄. 553. ſuppõ. ¶ Tertia ſuppoſitio.
Cū due q̈litates ↄ̈rie eidē paſſo approximant̄̄: vna
īpedit actionē alteriꝰ in idē paſſū, et hoc in parte vĺ
in toto. Ptꝫ / q2 alias aliqḋ paſſū eq̈uelociter mo-
ueret̄̄ motibꝰ ↄ̈riis q̇d ē īpoſſibile 664. ſuppõ ¶ Quarta ſuppo
ſitio: ꝑ cõplexiones oppoſitoꝝ climatū intelligo cõ
plexiões maxīe oppoſitas in tota latitudine huma
ne cõplexionis: vel parū ab hiis diſcedentes. Per
ꝑmutationē aūt cõplexionis indi. in cõplexionē ale
mani intelligo corruptionē cõplexionis indi. et ꝓ-
ductionē cõplexionis alemani vel quaſi ei ſimilis
vſ ad equalitatē, vel ferme, vĺ exceſſum. 77.5. ſuppõ ¶ Quīta
ſuppoſitio. Ad hoc / aliqua cõplexio alicui corpo
ri ſit ſanitas, nõ ſufficit ipſam eſſe taliter, aut talr̄
tēperatã .etc̈. Sed requirit̄̄ cū hoc / ipſa mediante
aīa poſſit debite excercere ſuas operationes q̄ ſunt
digerere. nutrire, debitã quantitatē et qualitatem
humoꝝ et ſpirituū ꝓducere. hec facile ſequit̄̄ ex diffi
nitione ſanitatis. 88ṗma ↄ̨°. ¶ Hiis iactis ſit prima concluſio
In ꝑmutatiõe cõplexionis indi in ↄ̨plexionē ſclaui
aut alemani ꝓducitur ↄ̨plexio nõ totaliter ſimilis
cõplexioni alemani: ſed quodãmodo media. Patꝫ /
q2 ille cõplexiones ſunt oppoſite: ex .4. ſuppoſitiõe /
igr̄ cū agunt ad īuicē et patiūtur. quodãmodo qua-
litas media ꝓducit̄̄. Ptꝫ ↄ̨ña ex ſcḋa ſuppoſitione
¶ Ex quo ſequit̄̄ / cū nata inducere cõplexionē ale
mani agūt in cõplexionē indi: ꝓducitur complexio
tēperatior cõplexionibus indi. et alemani. Proba
tur / q2 nõ tam extrema ſicut aliqua illarū / vt ptꝫ ex
concluſione: igitur. 992. ↄ̨cluſio ¶ Secūda cõcluſio cū in ꝑmuta
tione cõplexionis indi in cõplexionē alemani pro-
ducitur cõplexio nimiū ſimilis cõplexioni alemani
Tūc due cõplexiones oppoſite ſunt in corpore indi
tendentes ad equalitatē in gradu. Et vna illarum
impedit operationē alterius. Prima pars patꝫ ex
4. ſuppoſitione: et ſcḋa pars ptꝫ ex tertia ſuppoſi
tione. 10103. ↄ̨cluſio ¶ Tertia concluſio. Cū in ꝑmutatione cõple
xionis indi in cõplexionē alemani producitur com
plexio multū ſimilis complexioni alemani tendēs
ad equalitatē. Tunc neutra illarū complexionū eſt
ſanitas ipſi indo. Probatur / quia tunc aliqua cõ-
plexio eſt ſanitas cum aīa ipſa mediante debite ex
cercet ſuas operatiões. vt pꝫ ex prima et .5. ſuppo-
ſitionibus. Sed in tali permutatione neutra illaꝝ
cõplexionū mediante poteſt aīa debite excercere
ſuas operationes: cū vtra illarū complexionum
impediatur. vt ptꝫ ex .2. concluſione. 11114. ↄ̨cĺo. ¶ Quarta cõ-
cluſio. In permutatione cõplexionis indi in cõple-
xionē alemani: cõplexiõe alemani tēdente ad equa-
litatē ipſi complexioni indi. ipſe indus efficitur in
firmus. Probatur: q2 tunc nulla eſt in eo ſanitas:
vt ptꝫ ex precedenti: cū in eo nulla ſit diſpoſitio cū
qua ipſum operetur operationē quam debet ope-
rari ſecundū naturã: igr̄ ipſe nõ eſt ſanus: ſed eger
12125. ↄ̨cluſio ¶ Quinta concluſio In tali permutatione nõnū̄
accidit mors. Probatur: q2 ſtat / multo tēpore il-
le contrarie complexiones maneant prope equa-
litateꝫ: et in tali tēpore parua aut nulla ſit digeſtio
nec etiam nutritio: igr̄ oportet ꝓpter defectū dige-
ſtionis ſequi mortē. Nõ em̄ ſit cõuerſio nutrimenti
in ſubſtantiã alendi. antecedēs probatur / q2 bona
complexio que eſt inſtrumentū digeſtionis impedi
tur. Nam complexio que inducitur impedit com-
plexionē que corrūpitur: et eocontra, cū vtra ni-
titur aſſimilare ſibi cibum digerendum et cõuerten
dum in ſubſtantiã aīalis et ſic neutra illarū cõuer-
tit illud aut digerit, igr̄ tunc non ſit digeſtio. 13132. correĺ. ¶ Ex
hoc ſequitur primo ſortem continuo acquirere me
liorem complexionē: et ipſum cõntinuo fieri magis
ac magis infirmum. Probatur poſito / ipſe ſor-
tes habeat complexionem multum recedentem a
optimo temperamento humane complexionis. Et
ſit illa nichilominus ei ſanitas. Et incipiat iudici
alia complexio in corpore ſortis que ſit complexiõi
ſortis contraria: propinquior tamen optimo tem-
peramento cõplexionis humane ꝙ̄ ſortis cõplexio
et deueniant ille complexiones in corpore ſortis ad
equalitatem. Quo poſito ſortes erit infirmꝰ: quia
nõ poterit excercere debitas operationes ſani q2
eius complexio impeditur. Et quanto plus de illa
complexione inducetur: tanto plus impedietur ſor
tis complexio a debitis ſanitatis operationibus:
igitur quanto magis inducetur de meliori ↄ̨plexi-
one: tãto ſortes magis infirmabit̄̄ ¶ Ex quo ſequi-
tur / bona complexio eſt ſorti egritudo. Patet ex
precedenti, et ex diffinitione egritudinis: talis em̄
diſpoſitio nõ eſt naturalis corpori habenti oppo-
ſitam diſpoſitionem. 14142. correĺ. ¶ Sequitur .2. / nõnun̄ pro
ductio bone cõplexionis eſt ſorti infirmitas: et pro-
ductio male eſt ſorti ſanitas. Ptꝫ ex dictis. ¶ Se-
quitur quarto / ſi ſucceſſiue talis complexio mute
tur per multas intermedias procedendo: nõ eſt o-
pus mortem ſequi: aut infirmitatem. Probatur / q2
tunc propter magnam cõuenientiaꝫ complexionis
que corrumpitur, et que generatur non impeditur
notabiliter operatio viuentis. et ſic ſemper manet
ſanum corpus illud cuius complexio mutatur. Et
per hec patet reſponſio ad dubium. ¶ Ad rationē
ante oppoſitum. Patet reſponſio ex dictis.
ſuppoſitiones p̄mittunt̄̄ ex quibꝰ ↄ̨cluſiones dubiū
enodantes at reſoluētes inducūtur. 11quid ſa-
nitas. ¶ Suppono
primo / ſanitas eſt bona diſpoſitio in corpore cū
qua ipſū operat̄̄ oꝑationē quã hꝫ operari ſcḋm na
turam, aut patitur paſſionē quaꝫ habet pati ſcḋm
naturã. 22auerrois
.2°. colli-
get. et hec eſt diffinitio auerro. ſcḋo colliget .pri
mo capĺo. ¶ Ex qua cū aliis infert forliuiēſis taleꝫ
diffinitionē. Sanitas eſt naturalis diſpoſitio viuē
tis ꝑ quã viuēs põt oꝑationes ſibi debitas ↄ̨ueniē-
ter exercere. 33quid egri
tudo. ¶ Egritudo vero eſt diſpoſitio nõ natu
ralis in corpore ex qua in oꝑatiõe ꝓuenit eſſentialr̄
nocumētū īmediate. Has diffinitiões videas apud
Iaco. de for. q̄ .3. ṗmi tegni. ¶ Ex q̊ ſequit̄̄ / oīs di-
ſpoſitio ꝑ quã oꝑationes aīalis īmediate ledūtur
eſt egritudo: dūmodo habeat eſſe ꝑmanēs in corpo
re. qḋ dico ꝓpter illū qui nimis calefit ab igne, ex q̊
ꝓuenit ei nocumentū, cū tñ recedit ceſſat illud nocu
mentū. 44.2. ſuppõ ¶ Scḋa ſuppoſitio ſemꝑ ex actione et paſſio
ne ad īuicē q̈litatū ↄ̈riarū ꝓducit̄̄ q̈litas quodãmõ
media participans cū extremis. Probat̄̄ / aliqñ
ꝓducit̄̄: et nõ eſt ratio / aliqñ ꝓducat̄̄, et aliqñ nõ: g̊
ſemꝑ ex tali actione ꝓducit̄̄. 553. ſuppõ. ¶ Tertia ſuppoſitio.
Cū due q̈litates ↄ̈rie eidē paſſo approximant̄̄: vna
īpedit actionē alteriꝰ in idē paſſū, et hoc in parte vĺ
in toto. Ptꝫ / q2 alias aliqḋ paſſū eq̈uelociter mo-
ueret̄̄ motibꝰ ↄ̈riis q̇d ē īpoſſibile 664. ſuppõ ¶ Quarta ſuppo
ſitio: ꝑ cõplexiones oppoſitoꝝ climatū intelligo cõ
plexiões maxīe oppoſitas in tota latitudine huma
ne cõplexionis: vel parū ab hiis diſcedentes. Per
ꝑmutationē aūt cõplexionis indi. in cõplexionē ale
mani intelligo corruptionē cõplexionis indi. et ꝓ-
ductionē cõplexionis alemani vel quaſi ei ſimilis
vſ ad equalitatē, vel ferme, vĺ exceſſum. 77.5. ſuppõ ¶ Quīta
ſuppoſitio. Ad hoc / aliqua cõplexio alicui corpo
ri ſit ſanitas, nõ ſufficit ipſam eſſe taliter, aut talr̄
tēperatã .etc̈. Sed requirit̄̄ cū hoc / ipſa mediante
aīa poſſit debite excercere ſuas operationes q̄ ſunt
digerere. nutrire, debitã quantitatē et qualitatem
humoꝝ et ſpirituū ꝓducere. hec facile ſequit̄̄ ex diffi
nitione ſanitatis. 88ṗma ↄ̨°. ¶ Hiis iactis ſit prima concluſio
In ꝑmutatiõe cõplexionis indi in ↄ̨plexionē ſclaui
aut alemani ꝓducitur ↄ̨plexio nõ totaliter ſimilis
cõplexioni alemani: ſed quodãmodo media. Patꝫ /
q2 ille cõplexiones ſunt oppoſite: ex .4. ſuppoſitiõe /
igr̄ cū agunt ad īuicē et patiūtur. quodãmodo qua-
litas media ꝓducit̄̄. Ptꝫ ↄ̨ña ex ſcḋa ſuppoſitione
¶ Ex quo ſequit̄̄ / cū nata inducere cõplexionē ale
mani agūt in cõplexionē indi: ꝓducitur complexio
tēperatior cõplexionibus indi. et alemani. Proba
tur / q2 nõ tam extrema ſicut aliqua illarū / vt ptꝫ ex
concluſione: igitur. 992. ↄ̨cluſio ¶ Secūda cõcluſio cū in ꝑmuta
tione cõplexionis indi in cõplexionē alemani pro-
ducitur cõplexio nimiū ſimilis cõplexioni alemani
Tūc due cõplexiones oppoſite ſunt in corpore indi
tendentes ad equalitatē in gradu. Et vna illarum
impedit operationē alterius. Prima pars patꝫ ex
4. ſuppoſitione: et ſcḋa pars ptꝫ ex tertia ſuppoſi
tione. 10103. ↄ̨cluſio ¶ Tertia concluſio. Cū in ꝑmutatione cõple
xionis indi in cõplexionē alemani producitur com
plexio multū ſimilis complexioni alemani tendēs
ad equalitatē. Tunc neutra illarū complexionū eſt
ſanitas ipſi indo. Probatur / quia tunc aliqua cõ-
plexio eſt ſanitas cum aīa ipſa mediante debite ex
cercet ſuas operatiões. vt pꝫ ex prima et .5. ſuppo-
ſitionibus. Sed in tali permutatione neutra illaꝝ
cõplexionū mediante poteſt aīa debite excercere
ſuas operationes: cū vtra illarū complexionum
impediatur. vt ptꝫ ex .2. concluſione. 11114. ↄ̨cĺo. ¶ Quarta cõ-
cluſio. In permutatione cõplexionis indi in cõple-
xionē alemani: cõplexiõe alemani tēdente ad equa-
litatē ipſi complexioni indi. ipſe indus efficitur in
firmus. Probatur: q2 tunc nulla eſt in eo ſanitas:
vt ptꝫ ex precedenti: cū in eo nulla ſit diſpoſitio cū
qua ipſum operetur operationē quam debet ope-
rari ſecundū naturã: igr̄ ipſe nõ eſt ſanus: ſed eger
12125. ↄ̨cluſio ¶ Quinta concluſio In tali permutatione nõnū̄
accidit mors. Probatur: q2 ſtat / multo tēpore il-
le contrarie complexiones maneant prope equa-
litateꝫ: et in tali tēpore parua aut nulla ſit digeſtio
nec etiam nutritio: igr̄ oportet ꝓpter defectū dige-
ſtionis ſequi mortē. Nõ em̄ ſit cõuerſio nutrimenti
in ſubſtantiã alendi. antecedēs probatur / q2 bona
complexio que eſt inſtrumentū digeſtionis impedi
tur. Nam complexio que inducitur impedit com-
plexionē que corrūpitur: et eocontra, cū vtra ni-
titur aſſimilare ſibi cibum digerendum et cõuerten
dum in ſubſtantiã aīalis et ſic neutra illarū cõuer-
tit illud aut digerit, igr̄ tunc non ſit digeſtio. 13132. correĺ. ¶ Ex
hoc ſequitur primo ſortem continuo acquirere me
liorem complexionē: et ipſum cõntinuo fieri magis
ac magis infirmum. Probatur poſito / ipſe ſor-
tes habeat complexionem multum recedentem a
optimo temperamento humane complexionis. Et
ſit illa nichilominus ei ſanitas. Et incipiat iudici
alia complexio in corpore ſortis que ſit complexiõi
ſortis contraria: propinquior tamen optimo tem-
peramento cõplexionis humane ꝙ̄ ſortis cõplexio
et deueniant ille complexiones in corpore ſortis ad
equalitatem. Quo poſito ſortes erit infirmꝰ: quia
nõ poterit excercere debitas operationes ſani q2
eius complexio impeditur. Et quanto plus de illa
complexione inducetur: tanto plus impedietur ſor
tis complexio a debitis ſanitatis operationibus:
igitur quanto magis inducetur de meliori ↄ̨plexi-
one: tãto ſortes magis infirmabit̄̄ ¶ Ex quo ſequi-
tur / bona complexio eſt ſorti egritudo. Patet ex
precedenti, et ex diffinitione egritudinis: talis em̄
diſpoſitio nõ eſt naturalis corpori habenti oppo-
ſitam diſpoſitionem. 14142. correĺ. ¶ Sequitur .2. / nõnun̄ pro
ductio bone cõplexionis eſt ſorti infirmitas: et pro-
ductio male eſt ſorti ſanitas. Ptꝫ ex dictis. ¶ Se-
quitur quarto / ſi ſucceſſiue talis complexio mute
tur per multas intermedias procedendo: nõ eſt o-
pus mortem ſequi: aut infirmitatem. Probatur / q2
tunc propter magnam cõuenientiaꝫ complexionis
que corrumpitur, et que generatur non impeditur
notabiliter operatio viuentis. et ſic ſemper manet
ſanum corpus illud cuius complexio mutatur. Et
per hec patet reſponſio ad dubium. ¶ Ad rationē
ante oppoſitum. Patet reſponſio ex dictis.