26341LIBER I.
quantur neceſſe eſt.
E nanque, ipſum G non ſequetur:
ergo
F ipſum ſequetur: quippe cum cuilibet ipſum E aut F com
petat. At H etiam id ſequetur quod ſequitur ipſum F: ergo
H, ſequitur G ipſum: at impoßibile eſſe ſupponebatur. Ea-
dem ratione & G ſequi ipſum E, demonstrabitur. At ſic ſe
habet ingenerabile E ad generabile F, & incorruptibile G,
ad corruptibile H. Dicere autem nihil prohibere generatũ
quippiam incorruptibile eſſe, & ingenerabile quippiam
corruptum eſſe ſemel illo generato, hoc corrupto: tollere
eſt aliquid eorum, quæ data ſunt. Aut enim infinito, aut
quodam definito tẽpore omnia aut agere, aut pati, aut eſſe,
aut non eſſe poſſunt: & infinito, propterea quòd tempus
infinitum aliquo modo eſt definitũ: quo non eſt maius. Id
uerò quod aliqua ex parte eſt infinitum, neq; infinitum eſt,
neq; etiã definitum. Præterea cur magis hoc in ſigno cor-
ruptum eſt id quod antea ſemper erat, aut generatũ eſt id,
quod prius non er at tempore infinito? nam ſi non magis in
hoc quàm in alio, & ipſa ſigna ſunt infinita, erat quippiã
ut patet, generabile, & corruptibile tempore infinito, ergo
non eſſe tempore infinito poteſt: ſimul enim ut non ſit, &
ſit potentiam ſanè habebit: ipſum quidem prius, ſi corrupti
bile eſt: ipſum autem posterius, ſi generabile eſt. Quare ſi
poſuerimus eſſe quæ poſſunt: oppoſita ſimul erunt. Atq;
hoc inſuper, in omni ſigno ſimiliter erit. Quare ut nõ ſit,
& ſit tempore infinito, potentiã ſanè habebit. At demon-
ſtratum eſt hoc impoßbile eſſe. Præterea ſi actum potentia
antecedit, uniuerſo tempore erit, et quod ingenerabile erat,
atque non ens, fieri potens tempore infinito. Simul igitur
non erat, & ut ſit potentiã habebat, & ut tunc ſit, & post-
ea tempore infinito. Patet autem et alio modo
F ipſum ſequetur: quippe cum cuilibet ipſum E aut F com
petat. At H etiam id ſequetur quod ſequitur ipſum F: ergo
H, ſequitur G ipſum: at impoßibile eſſe ſupponebatur. Ea-
dem ratione & G ſequi ipſum E, demonstrabitur. At ſic ſe
habet ingenerabile E ad generabile F, & incorruptibile G,
ad corruptibile H. Dicere autem nihil prohibere generatũ
quippiam incorruptibile eſſe, & ingenerabile quippiam
corruptum eſſe ſemel illo generato, hoc corrupto: tollere
eſt aliquid eorum, quæ data ſunt. Aut enim infinito, aut
quodam definito tẽpore omnia aut agere, aut pati, aut eſſe,
aut non eſſe poſſunt: & infinito, propterea quòd tempus
infinitum aliquo modo eſt definitũ: quo non eſt maius. Id
uerò quod aliqua ex parte eſt infinitum, neq; infinitum eſt,
neq; etiã definitum. Præterea cur magis hoc in ſigno cor-
ruptum eſt id quod antea ſemper erat, aut generatũ eſt id,
quod prius non er at tempore infinito? nam ſi non magis in
hoc quàm in alio, & ipſa ſigna ſunt infinita, erat quippiã
ut patet, generabile, & corruptibile tempore infinito, ergo
non eſſe tempore infinito poteſt: ſimul enim ut non ſit, &
ſit potentiam ſanè habebit: ipſum quidem prius, ſi corrupti
bile eſt: ipſum autem posterius, ſi generabile eſt. Quare ſi
poſuerimus eſſe quæ poſſunt: oppoſita ſimul erunt. Atq;
hoc inſuper, in omni ſigno ſimiliter erit. Quare ut nõ ſit,
& ſit tempore infinito, potentiã ſanè habebit. At demon-
ſtratum eſt hoc impoßbile eſſe. Præterea ſi actum potentia
antecedit, uniuerſo tempore erit, et quod ingenerabile erat,
atque non ens, fieri potens tempore infinito. Simul igitur
non erat, & ut ſit potentiã habebat, & ut tunc ſit, & post-
ea tempore infinito. Patet autem et alio modo