Valerio, Luca, De centro gravitatis solidorvm libri tres
page |< < of 283 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="043/01/264.jpg" pagenum="85"/>
              diametri TI, S
                <foreign lang="grc">β</foreign>
              , R
                <foreign lang="grc">α</foreign>
              , erunt in vna recta linea. </s>
              <s>Quoniam
                <lb/>
              igitur eſt vt EB ad BD, ita quadratum DG ad
                <expan abbr="reliquũ">reliquum</expan>
                <lb/>
              quadrati AD, ſecabit parabola GBH omnes in hyperbo­
                <lb/>
              le ABC ad diametrum ordinatim applicatas, quare conoi
                <lb/>
              des ABC comprehendet conoides GBH: atque ita para­
                <lb/>
              bola ſecabit, vt exceſſus quibus quadrata in hyperbole ap­
                <lb/>
              plicatarum ſuperant partes quadrata in parabola applicata
                <lb/>
              rum, inter ſe ſint vt quadrata partium diametri BD inter
                <lb/>
              applicatas & verticem interiectarum, prout vt inter ſe
                <expan abbr="reſpõ">reſpom</expan>
                <lb/>
              dent: vt igitur eſt quadratum BD ad quadratum BM, hoc
                <lb/>
              eſt vt quadratum DK ad quadratum RM, ita erit
                <expan abbr="reliquũ">reliquum</expan>
                <lb/>
              AD quadrati dempto quadrato DG ad reliquum quadrati
                <lb/>
              TM dempto quadrato SM, & permutando. </s>
              <s>Sed quia qua­
                <lb/>
              dratum DG ad reliquum quadrati AD, & ad quadratum
                <lb/>
              DK eandem habet proportionem ex vi conſtructionis, reli
                <lb/>
              quum quadrati AD, dempto quadrato DG æquale eſt
                <lb/>
              quadrato DK; reliquum igitur quadrati TM dempto qua
                <lb/>
              drato SM æquale erit quadrato RM: ſi igitur vtriſque ad­
                <lb/>
              dantur ſingula communia, vnis quadratum DG, alteris
                <lb/>
              quadratum SM, erit & quadratum AD æquale duobus
                <lb/>
              quadratis GD, DK, & quadratum TM duobus quadra
                <lb/>
              tis SM, MR æquale. </s>
              <s>ſed cum cylindri eiuidem altitudi­
                <lb/>
              nis inter ſe ſint vt baſes, ſunt vt quadrata, quæ ab eorundem
                <lb/>
              baſium ſemidiametris fiunt; cylindiusigitur AO æqualis
                <lb/>
              eſt duobus cylindris GP, KQ: & cylindrus TX duobus
                <lb/>
              cylindris S
                <foreign lang="grc">Υ</foreign>
              , RZ æqualis. </s>
              <s>Eadem ratio eſt de reliquis
                <lb/>
              deinceps. </s>
              <s>Tota igitur figura conoidi ABC circumſcripta,
                <lb/>
              vtrique ſimul, conoidi GBH, & cono KBL circumſcri­
                <lb/>
              ptæ æqualis erit. </s>
              <s>poſſunt autem eæ figuræ ita eſſe dictis ſoli­
                <lb/>
              dis circumſcriptæ per ea quæ alibi oſtendimus, vt ſuperent
                <lb/>
              inſcriptas minori ſpacio quantacumque magnitudine pro­
                <lb/>
              poſita; per tertiam igitur ſecundi, conoides ABC vtrique
                <lb/>
              ſimul, conoidi GBH, & cono KBL æquale erit. </s>
              <s>dempto
                <lb/>
              igitur
                <expan abbr="cõmuni">communi</expan>
              conoide GBH, reliquum
                <expan abbr="ſolidũ">ſolidum</expan>
              AGBHC </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>