Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004595
">
<
pb
pagenum
="
265
"
xlink:href
="
009/01/265.jpg
"/>
igitur alijs præſtet
<
expan
abbr
="
ſitq́
">ſitque</
expan
>
; ſui tetrachordi acutiſſima,
<
expan
abbr
="
cõuenienter
">conuenienter</
expan
>
natura du
<
lb
/>
ce fit, vt ab acuta voce cantum exordiamur. </
s
>
<
s
id
="
s.004596
">ideſt ſicut in tetrachoreo prin
<
lb
/>
cipalis eſt acuta, ſiue principium tetrachordi eſt acutum, ita etiam princi
<
lb
/>
pium cantus debet eſſe acutum. </
s
>
<
s
id
="
s.004597
">Quod ſi à graui cantandi principium fa
<
lb
/>
ceremus, à fine potius, quàm à principio contra naturæ ordinem
<
expan
abbr
="
principiũ
">principium</
expan
>
<
lb
/>
faceremus. </
s
>
<
s
id
="
s.004598
">Theodorus Gaza vertit, primi tetrachordi, verum in vulgatis,
<
lb
/>
atque correctis codicibus græcis legitur,
<
foreign
lang
="
grc
">παράτετραχορδου,</
foreign
>
quod non pri
<
lb
/>
mum, ſed potius ſubſequens tetrachordum, ſignificare videtur. </
s
>
<
s
id
="
s.004599
">vtrumuis le
<
lb
/>
gamus, explicatio allata ſufficere poteſt. </
s
>
<
s
id
="
s.004600
">Subdit poſtea aliam reſponſio
<
lb
/>
nem, quod nimirum hoc modo grauis vox cantilenam claudens, quando ex
<
lb
/>
acuto quodammodo orta eſt, generoſior,
<
expan
abbr
="
atq;
">atque</
expan
>
ſonantior euadit.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004601
">
<
arrow.to.target
n
="
marg378
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004602
">
<
margin.target
id
="
marg378
"/>
387</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004603
">Probl. 34.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur bis Diapente, aut bis Diateſſaron
<
expan
abbr
="
cõſonantia
">conſonantia</
expan
>
<
expan
abbr
="
cõponi
">componi</
expan
>
non poteſt,
<
lb
/>
bis
<
expan
abbr
="
aũt
">autem</
expan
>
Diapaſon poteſt? </
s
>
<
s
id
="
s.004604
">An, quòd bis Diapente, non bis Diateſſaron eſt: ſed Dia
<
lb
/>
teſſaron, & Diapente in vnă Diapaſon concurrunt)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Quamuis textus
<
expan
abbr
="
aliquantulũ
">aliquantulum</
expan
>
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
ẽt
">et</
expan
>
græcus corruptus ſit, verumtamen ſenſum Ariſt. ex ſequentibus percipie
<
lb
/>
mus. </
s
>
<
s
id
="
s.004605
">Pro intelligentia igitur huius problematis placet hic deſcribere
<
expan
abbr
="
demõ-ſtrationem
">demon
<
lb
/>
ſtrationem</
expan
>
16. lib. 3. doctiſſimi Fabri ſtapulentis, qua ipſe veſtigijs
<
expan
abbr
="
antiquo-rũ
">antiquo
<
lb
/>
rum</
expan
>
inhærens optimè præſenti quæſtioni ſatisfacit. </
s
>
<
s
id
="
s.004606
">eſt
<
expan
abbr
="
aũt
">aut</
expan
>
huiuſmodi: Biſdia
<
lb
/>
teſſaron, aut bis
<
expan
abbr
="
Diapẽte
">Diapente</
expan
>
<
expan
abbr
="
nullã
">nullam</
expan
>
conſonantiam
<
expan
abbr
="
cõponere
">componere</
expan
>
poteſt, omnis
<
expan
abbr
="
namq;
">namque</
expan
>
<
lb
/>
conſonantia, aut in proportione multiplici, aut in ſuperparticulari collo
<
lb
/>
canda eſt, ex Pythagoreorum,
<
expan
abbr
="
aliorumq́
">aliorumque</
expan
>
; Muſicorum traditione; ſed ſi duæ
<
lb
/>
Diateſſaron, aut duæ Diapente componantur,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
multiplicem, neque ſu
<
lb
/>
perarticularem creant rationem, ergò additæ nullam efficere valent
<
expan
abbr
="
cõſo-nantiam
">conſo
<
lb
/>
nantiam</
expan
>
. </
s
>
<
s
id
="
s.004607
">duas Diapentes nullam facere rationem multiplicem, aut ſuper
<
lb
/>
particularem patet ex numeris earum rationem continentibus ſimul addi
<
lb
/>
tis, eo modo, quo Muſici ſolent addere. </
s
>
<
s
id
="
s.004608
">ratio Diapentes eſt ſeſquialtera, ſi
<
lb
/>
ergo duæ ſeſquialteræ ſimul continuentur, vt in his numeris. </
s
>
<
s
id
="
s.004609
">9. 6. 4. ratio
<
lb
/>
primi 9 ad vltimum 4. erit compoſita ex duabus ſeſquialteris; ratio autem
<
lb
/>
9. & 4.
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
eſt multiplex,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
ſuperarticularis, vt oporteret, ſed eſt multi
<
lb
/>
plex ſuperparticularis, quæ ad conſonantiam inepta eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.004610
">propterea igitur
<
lb
/>
duæ Diapentæ additæ nullam faciunt conſonantiam. </
s
>
<
s
id
="
s.004611
">quod præterea expe
<
lb
/>
rientia ipſa manifeſtat. </
s
>
<
s
id
="
s.004612
">ſed cur proprio multiplex, & ſuperarticularis ſunt
<
lb
/>
harmonicæ; multiplex verò ſuperarticularis, aut quælibet alia non? </
s
>
<
s
id
="
s.004613
">fortè
<
lb
/>
quia in illis maior ſeruatur integritas, quæ perfectio eſt: in cæteris verò mi
<
lb
/>
nor integritas, quæ imperfectio eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.004614
">quod melius in ſequenti problem. </
s
>
<
s
id
="
s.004615
">ex
<
lb
/>
plicabitur. </
s
>
<
s
id
="
s.004616
">ſimiliter duas Diateſſaron nullam facere
<
expan
abbr
="
rationẽ
">rationem</
expan
>
conſonantem,
<
lb
/>
patet ex numeris illarum additis: eorum proportio eſt ſeſquitertia,
<
expan
abbr
="
addã-tur
">addan
<
lb
/>
tur</
expan
>
; ergò duæ ſeſquitertiæ, vt in his numeris 16. 12. 9. ratio primi 16. ad
<
lb
/>
extremum 9. nec multiplex, nec ſuperparticularis eſt, vt oporteret: ergò
<
lb
/>
nullam conſonantiam efficient. </
s
>
<
s
id
="
s.004617
">At verò, ſi vna Diateſſaron, & vna Dia
<
lb
/>
pente, componantur, efficiunt Diapaſon; quia ipſarum rationes additæ du
<
lb
/>
plam, quæ eſt ratio Diapaſon, efficiunt: dupla autem eſt multiplex. </
s
>
<
s
id
="
s.004618
">
<
expan
abbr
="
ponã-tur
">ponan
<
lb
/>
tur</
expan
>
hi tres numeri 6. 4. 3. proportio primi 6. & ſecundi 4. eſt ſeſquialtera,
<
lb
/>
pro Diapente. </
s
>
<
s
id
="
s.004619
">proportio ſecundi 4. & 3. eſt ſeſquitertia pro Diateſſaron.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.004620
">Iam proportio inter primum 6. & vltimum 3. eſt dupla: quæ eſt ratio ipſius
<
lb
/>
perfectiſſimæ conſonantiæ Diapaſon. </
s
>
<
s
id
="
s.004621
">Ex quibus Ariſt. ſententia manifeſta </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>