265247IN LIB. VII.
eſſe optimũ Auct.
est Plin.
lib.
33.
cap.
12.
VIO-
LAM ARIDAM CONIICIENTES
INVAS. Plinius lib. 33. cap. vltimo. Non Silis ſed
cerulei eam fraudem refert. Fraus inquit (de cæruleo lo-
quens) viola arida decocta in aqua, ſuccoper linteũ ex-
preſſo in cretam Eretriam. ET EO CRETAM
INFVNDENTES. Intellige Eretriá quæ ter-
ræ ſuæ habet nomen inquit Plin. lib. 35. cap. 6. Ea du-
plex eſt apud Dioſcoridem lib. 5. cap. 162. Alba &
Cinerea, quod & Plin ſcribit lib. 35. cap. 16. ITEM
Q VI NON POSSVNT CHRYSOCOLLA
PROPTER CARITATEM VTI, HERBA
QVÆ LVTEVM APPELLATVR CÆRV-
LEVM INFICIVNT. De Chryſocolla natiua di-
ximus, eam mentitur Cæruleũ lutea herba infectũ. Q uo-
modo autẽ & hæc ipſa tingatur lutea, docet Plin. lib. 33.
cap. 5. ſed quæ herba eſſet quæſitũ eſt, nos apud Dioſcor.
lib. 2. legimus luteam herbam Romanis eſſe, quá Græci
Iſatim dicút ſi modo ſatis emendati ſunt codices. Q uid
autem eſſet Iſatis dixi ſupra cap. 10. vbi de Indico ſcri-
pſi. Emendandus interea est Apuleius lib. de herbarũ me-
dicaminibus, vbi pro lutea ſcriptũ é ruta. ITEM PRO-
PTER INOPIAM COLORIS INDICI, CRE
TAM SELINVSIAM AVT ANNVLARI-
AM. Hoc & Plin. lib. 35. cap. 6. Qui adulterant (in-
quit) Indicũ, ſtercora colũbina, aut cretam Selinuſiam vel
annulariam vitro inficiunt. CRETAM SELINV-
SIAM. Ealactea é auct. Plin. lib. 35. cap. 16. Maxi-
me laudari ait Dioſcorid. lib. 5. cap. 166. eam quæ ve-
bementer reſplẽdet, candidá, friabilem, & aqua dilui
LAM ARIDAM CONIICIENTES
INVAS. Plinius lib. 33. cap. vltimo. Non Silis ſed
cerulei eam fraudem refert. Fraus inquit (de cæruleo lo-
quens) viola arida decocta in aqua, ſuccoper linteũ ex-
preſſo in cretam Eretriam. ET EO CRETAM
INFVNDENTES. Intellige Eretriá quæ ter-
ræ ſuæ habet nomen inquit Plin. lib. 35. cap. 6. Ea du-
plex eſt apud Dioſcoridem lib. 5. cap. 162. Alba &
Cinerea, quod & Plin ſcribit lib. 35. cap. 16. ITEM
Q VI NON POSSVNT CHRYSOCOLLA
PROPTER CARITATEM VTI, HERBA
QVÆ LVTEVM APPELLATVR CÆRV-
LEVM INFICIVNT. De Chryſocolla natiua di-
ximus, eam mentitur Cæruleũ lutea herba infectũ. Q uo-
modo autẽ & hæc ipſa tingatur lutea, docet Plin. lib. 33.
cap. 5. ſed quæ herba eſſet quæſitũ eſt, nos apud Dioſcor.
lib. 2. legimus luteam herbam Romanis eſſe, quá Græci
Iſatim dicút ſi modo ſatis emendati ſunt codices. Q uid
autem eſſet Iſatis dixi ſupra cap. 10. vbi de Indico ſcri-
pſi. Emendandus interea est Apuleius lib. de herbarũ me-
dicaminibus, vbi pro lutea ſcriptũ é ruta. ITEM PRO-
PTER INOPIAM COLORIS INDICI, CRE
TAM SELINVSIAM AVT ANNVLARI-
AM. Hoc & Plin. lib. 35. cap. 6. Qui adulterant (in-
quit) Indicũ, ſtercora colũbina, aut cretam Selinuſiam vel
annulariam vitro inficiunt. CRETAM SELINV-
SIAM. Ealactea é auct. Plin. lib. 35. cap. 16. Maxi-
me laudari ait Dioſcorid. lib. 5. cap. 166. eam quæ ve-
bementer reſplẽdet, candidá, friabilem, & aqua dilui