Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
< >
page |< < of 241 > >|
1 Herere, unde queant nulla ratione revelli.
Sunt igitur solida primordia simplicitate:
Quae minimis stipata coherent partibus arte,
Non ex ullarum conventu conciliata,
Sed magis aeterna pollentia simplicitate:
Unde neque avelli quidquam, neque deminui iam
Concedit natura, reservans semina rebus.

Praeterea nisi erit minimum; parvissuma quaeque
Corpora constabunt ex partibus infinitis,
Quippe ubi dimidiae partis pars semper habebit
Dimidiam partem, nec res praefiniet ulla;
Ergo rerum inter summam, minimamque quid escit ?

Non erit ut distent.
nam quamvis funditus omnis
Summa sit infinita; tamen, parvissima quae sunt,
Ex infinitis constabunt partibus aeque.

Quoi quoniam ratio reclamat vera; negatque
Credere posse animum: victus fateare necesse est
Esse ea, quae nullis iam praedita partibus extent,
Et minima constent natura: quae quoniam sunt;
Illa quoque esse tibi solida, atque aeterna, fatendum.

Denique ni minimas in partis cuncta resolvi
Cogere consuesset rerum natura creatrix;
Iam nihil ex illis eadem reparare valeret:
Propterea, quia quae nullis sunt partibus aucta,
Non possunt ea, quae debet genitalis habere
Materies, varios conexus, pondera, plagas
Concursus, motus; per quae res quaeque geruntur.

Porro si nulla est frangendis reddita finis
Corporibus, tamen ex aeterno tempore quaedam
Nunc etiam superare necesse est corpora rebus;
Quae nondum clueant ullo temptata periclo.

At quoniam fragili natura praedita constant;

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index