Monantheuil, Henri de
,
Aristotelis Mechanica
,
1599
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 252
>
Scan
Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 252
>
page
|<
<
of 252
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
front
>
<
section
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000160
">
<
pb
xlink:href
="
035/01/027.jpg
"/>
propellit ſuo, trochlea euellit, & eadem ad altiſſimas ædi
<
lb
/>
ficiorum vbi opus eſt ſedes trahit. </
s
>
<
s
id
="
id.000161
">Sit in polo horizontis qui
<
lb
/>
trochleæ appendiculum firmet, & ad eum homo ipſe ſe ſu
<
lb
/>
bleuabit. </
s
>
<
s
id
="
id.000162
">Sed longior ſum in trochlea, in reliquis ero bre
<
lb
/>
uior. </
s
>
<
s
id
="
id.000163
">Axis in peritrochio cylindrus eſt duobus fulcris per
<
lb
/>
extrema ſuſtentatus, habens propè vnum extremorum tym
<
lb
/>
panum ſcytalis aliquot in peripheria in fixis perforatum, ita
<
lb
/>
quidem, vt
<
expan
abbr
="
potẽtia
">potentia</
expan
>
, quæ ſemper in ſcytalis eſt, dum circum
<
lb
/>
uertit tympanum & axem, ſurſum etiam ex inferis euehat
<
lb
/>
pondus quodlibet axi fune circa ipſum axem reuoluto
<
lb
/>
appenſum. </
s
>
<
s
id
="
id.000164
">Huius machinæ beneficio deſcenditur in viſce
<
lb
/>
ra terræ, & illinc effoſſæ opes, non vt Ouidius ait, ſemper</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000165
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Irritamenta malorum:
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000166
">quin potius occaſiones & adiumenta bonorum multorum,
<
lb
/>
ſi
<
expan
abbr
="
bonũ
">bonum</
expan
>
<
expan
abbr
="
poſſeſſorẽ
">poſſeſſorem</
expan
>
nactæ ſint. </
s
>
<
s
id
="
id.000167
">Nam vt recte dixit Pindarus,</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000168
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Quæ Virtute pecunia
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000169
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Exornata nitet, ſuppeditat Vias
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000170
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Non vnas, bene agas, quibus
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000171
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Quæ ſors cunque ferens obtulerit tibi:
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000172
">Et vt Antiphanes,</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000173
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Per deos cur optet quis diteſcere?
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000174
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Pecuniæ cur optet habere plurimum:
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000175
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Quam poſsit auxiliari vt amicis? </
s
>
<
s
id
="
id.000176
">Gratiæ
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000177
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Fructúmque ſerere Diuarum ſuauiſsimæ?
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000178
">Illinc in quam effoſſæ opes, ſucci, terræ medicatæ, metalli
<
lb
/>
omne genus, lapides, arena, ad ædificiorum ſubſtructiones,
<
lb
/>
ad medicamenta prauarum & contumacium affectionum,
<
lb
/>
ad ornamenta in altum, lucém que euehuntur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.000179
">Cuneus vero eſt
<
expan
abbr
="
inſtrumẽtum
">inſtrumentum</
expan
>
exiguum in formam pyra
<
lb
/>
midis quadrangulę, ad vnam
<
expan
abbr
="
rectã
">rectam</
expan
>
<
expan
abbr
="
lineã
">lineam</
expan
>
faſtigiatæ ad diui
<
lb
/>
dendum ligna factum. </
s
>
<
s
id
="
id.000180
">Hoc
<
expan
abbr
="
cũ
">cum</
expan
>
malleo lignator inſtructus,
<
lb
/>
ſyluam breuiori tempore integram diuiſerit: quam ſine ijs
<
lb
/>
arboris vnius vnum truncum. </
s
>
<
s
id
="
id.000181
">Milo Crotoniates Athleta
<
lb
/>
ille robuſtiſſimus fertur cum arborem bifurcatam proprijs
<
lb
/>
viribus diuellere contenderet, & diuelli in cœptam retinere
<
lb
/>
non poſſet, quin partes diuulſæ ſumma celeritate in ſeſe re
<
lb
/>
dirent, vnâque raptas manus interciperent, præda vt im</
s
>
</
p
>
</
section
>
</
front
>
</
text
>
</
archimedes
>