1nouem, in fine quarti ſexdecim & c. ſicque aggregata
ſpatiorum ſe vt temporum quadrata haberent. Quod
ad rationem; quia nondum perſpexi, quem ipſe te ais
perſpexiſſe Paralogiſmum: ideo έπέχω, expectoque,
quouſque eximias lucubrationes vulgaueris, quas pol
liceris aduerſus ea, quæ à Galileo de Motu ediſſeruntur
Dialogo tertio.
ſpatiorum ſe vt temporum quadrata haberent. Quod
ad rationem; quia nondum perſpexi, quem ipſe te ais
perſpexiſſe Paralogiſmum: ideo έπέχω, expectoque,
quouſque eximias lucubrationes vulgaueris, quas pol
liceris aduerſus ea, quæ à Galileo de Motu ediſſeruntur
Dialogo tertio.
III. Deinde, cùm ipſe elicio, Vim impellentem mobils
ſurſum, non modò non deſtrui, ſed ne vlla quidem ratione im
minui à vi impellente in latus, dicis, Me non inuenturum
fidem apud harum rerum peritos, apud quos receptum eſt, Mo
bile quodcumque duobus motibus in diuerſas partes actum,
tantò ſegniùs deferri in vnum terminum, quantò fortiùs is
alterum tendit. Ego verò, cui cordi eſt, non tam peri
tis quid perſuadere, quàm addiſcere ab ijs aliquid; id
expeto ſolùm, vt perſpicuè doceant, quod poſſim ca
pere perſpicuè. Et, quod ſpectat quidem ad tuum
Effatum, ſi dum Mobile reipsâ mouetur, diſiunctum
que eſt à motore, veluti lapis per aërem, ſuperueniat
vis aliqua, vt venti, aut manus, quæ ipſum deflectat:
agnoſco eo caſu vim primò impreſſam imminutum iri,
& mobile, ad quem terminum deſtinabatur, non per
uenturum. At ſi noui nihil interueniat ab ipſo vſque
proiectore, in quo & visipſius propria, & vis corporis
ipſum transferentis in vnam coierint: non video quî
debeat recipi Effatum; cùm mobile non tam agatur
duabus viribus, quarum vna alteri obſtet, quàm vnâ,
eáque ſic compoſitâ, vt ad vnicum terminum, ſcilicet
obliquum, contendat. Neque enim manus, dum à
naui transfertur, lapidem reuerâ ſurſum proiicit (vt-
ſurſum, non modò non deſtrui, ſed ne vlla quidem ratione im
minui à vi impellente in latus, dicis, Me non inuenturum
fidem apud harum rerum peritos, apud quos receptum eſt, Mo
bile quodcumque duobus motibus in diuerſas partes actum,
tantò ſegniùs deferri in vnum terminum, quantò fortiùs is
alterum tendit. Ego verò, cui cordi eſt, non tam peri
tis quid perſuadere, quàm addiſcere ab ijs aliquid; id
expeto ſolùm, vt perſpicuè doceant, quod poſſim ca
pere perſpicuè. Et, quod ſpectat quidem ad tuum
Effatum, ſi dum Mobile reipsâ mouetur, diſiunctum
que eſt à motore, veluti lapis per aërem, ſuperueniat
vis aliqua, vt venti, aut manus, quæ ipſum deflectat:
agnoſco eo caſu vim primò impreſſam imminutum iri,
& mobile, ad quem terminum deſtinabatur, non per
uenturum. At ſi noui nihil interueniat ab ipſo vſque
proiectore, in quo & visipſius propria, & vis corporis
ipſum transferentis in vnam coierint: non video quî
debeat recipi Effatum; cùm mobile non tam agatur
duabus viribus, quarum vna alteri obſtet, quàm vnâ,
eáque ſic compoſitâ, vt ad vnicum terminum, ſcilicet
obliquum, contendat. Neque enim manus, dum à
naui transfertur, lapidem reuerâ ſurſum proiicit (vt-