1primi exceſſus minoris cono GLH, ad dictum reliquum
ſolidi AEBFC, quàm coni GLH ad reliquum coni
GBH: ſed ſecundus exceſſus maior eſt prædicto reliquo
ſolidi AEBFC, ctenim illud comprehendit; multo igitur
minor proportio erit primi exceſſus ad ſecundum, quàm
coni GLH ad reliquum BGLH, hoc eſt minor propor
tio quàm DL ad LB: ponitur autem proportio DL ad
LB qualiſcumque. Fieri igitur poteſt, quod proponitur.
ſolidi AEBFC, quàm coni GLH ad reliquum coni
GBH: ſed ſecundus exceſſus maior eſt prædicto reliquo
ſolidi AEBFC, ctenim illud comprehendit; multo igitur
minor proportio erit primi exceſſus ad ſecundum, quàm
coni GLH ad reliquum BGLH, hoc eſt minor propor
tio quàm DL ad LB: ponitur autem proportio DL ad
LB qualiſcumque. Fieri igitur poteſt, quod proponitur.
PROPOSITIO VI.
Omnis reſidui conoidis hyperbolici dempto
conoide parabolico, vt ſupra diximus, centrum
grauitatis eſt punctum illud, in quo axis ſic diui
ditur, vt pars propinquior vertici ſit tripla re
liquæ.
197[Figure 197]conoide parabolico, vt ſupra diximus, centrum
grauitatis eſt punctum illud, in quo axis ſic diui
ditur, vt pars propinquior vertici ſit tripla re
liquæ.
Sit conoides hyperbolicum ABC, cuius axis BD, &
ablatum conoides parabolicum EBF circa eundem axim
BD, ita ſit ad reliquum ſolidum AEBFC, vt ſeſquialte
ra tranſuerſi lateris hyperboles, quæ conoides deſcribit ad
axem BD: & ponatur BG ipſius GD tripla. Dico re
ablatum conoides parabolicum EBF circa eundem axim
BD, ita ſit ad reliquum ſolidum AEBFC, vt ſeſquialte
ra tranſuerſi lateris hyperboles, quæ conoides deſcribit ad
axem BD: & ponatur BG ipſius GD tripla. Dico re