Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001762">
                <pb pagenum="232" xlink:href="028/01/272.jpg"/>
              quantum eſt neceſſe ad prolixitatem ſemiparaboles,
                <lb/>
              quàm perpendiculi, maiorem. </s>
              <s id="s.001763">Heinc mirabilis quidem
                <lb/>
              eſt ea, quam obiicis,
                <emph type="italics"/>
              ſemiparabolarum plurium decuplò
                <lb/>
              etiam, aut centuplò contractiorum, apertiorumque æqui tem­
                <lb/>
              poranea deſcriptio:
                <emph.end type="italics"/>
              ſed videtur tamen apertè deduci ex
                <lb/>
              minore, & maiore vi, quæ alteri, vt per axem, perpendi­
                <lb/>
              culumve duntaxat acturæ, ſuperadditur. </s>
              <s id="s.001764">Et
                <emph type="italics"/>
              poſtularet
                <lb/>
              quidem ratio,
                <emph.end type="italics"/>
              quemadmodum ais,
                <emph type="italics"/>
              vt idem mobile non
                <lb/>
              tranſmitteretur ad eandem altitudinem, aut diſtantiam in pro­
                <lb/>
              iectoris quiete, aut motu, eodem tempore. </s>
              <s id="s.001765">ſi foret ab eadem vis
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              ſed conſtat vim non eſſe eandem, quatenus proiectoro
                <lb/>
              moto eſt tantumdem adauctior, quanta eſt ipſa vis
                <lb/>
              tranferentis. </s>
              <s id="s.001766">Ad illud quod habes de
                <emph type="italics"/>
              Reſistentia medij:
                <emph.end type="italics"/>
                <lb/>
              ſi illud quidem vniforme ſit, nihil videtur prorsùs ob­
                <lb/>
              ſtare, quatenus tantum proiicienti, transferentique,
                <lb/>
              quantum proiectili reſiſtit, pergitve potiùs reſiſtere:
                <lb/>
              quod idem dicendum de vento, ſi ſecundùm eundem
                <lb/>
              nauis curſum, & æquabilisfuerit: ſin verò aut medium
                <lb/>
              inæquabile ſit, aut ventus obliquus, vel variabilis, at­
                <lb/>
              que ade ò ſit inæquabilis reſiſtentia; tunc videtur pro­
                <lb/>
              fectò poſſe non-nihil deſciſcere à parabolico ſuo curſu,
                <lb/>
              & à termino, in quem contendebat: ſed nempe hic ipſe
                <lb/>
              eſt caſus, de ſuperueniente vi, ob quam dixi poſſe Effa­
                <lb/>
              tum admitti. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001767">IV. </s>
              <s id="s.001768">Quòd
                <emph type="italics"/>
              experimenta deſideras alia,
                <emph.end type="italics"/>
              facillimum im­
                <lb/>
              primis eſt, quod vel tuo iuſſu peragi ab Equite poteſt.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001769">Si is enim pluribus lapillis ad manum aſſumptis, &
                <lb/>
              manu ita protenſa, vt ſit in perpendiculo, quod pedem
                <lb/>
              proximè præter-radat, lapillum vnum primò dïmittat
                <lb/>
              quieſcente equo; tum alium equo pedetentim, & paſſu </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>