Caverni, Raffaello
,
Storia del metodo sperimentale in Italia
,
1891-1900
Text
Text Image
XML
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1080
1081 - 1110
1111 - 1131
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1080
1081 - 1110
1111 - 1131
[out of range]
>
page
|<
<
of 3504
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
xlink:href
="
020/01/2739.jpg
"
pagenum
="
364
"/>
trattato dalla proposizlone VI, ma dimostrar la regola universalissima, da va
<
lb
/>
lere per qualunque potenza, non era riserbato che alla potenza matematica
<
lb
/>
del Torricelli. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Così dunque preparatesi le vie, potè esso Torricelli riuscire a risolvere
<
lb
/>
anche il secondo problema, propostogli dal Cavalieri con questa, che nel ma
<
lb
/>
noscritto è così intitolata:
<
emph
type
="
italics
"/>
Demonstratio centri gravitatis cuiusdam solidi,
<
lb
/>
a parabola geniti, cuius dimidium tantum depinximus.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>“ PROPOSIZIONE LV. —
<
emph
type
="
italics
"/>
Esto parabola quaelibet ABC
<
emph.end
type
="
italics
"/>
(fig. </
s
>
<
s
>232),
<
emph
type
="
italics
"/>
cuius
<
lb
/>
vertex A, diameter AD, basis vero DC (nos hic, facilitatis gratia et bre
<
lb
/>
vitatis causa, parabolam ipsam quadraticam supponemus) et super hac
<
lb
/>
concipiatur cylindricum parabolicum, cuius oppositae bases sint ABCD,
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.020.01.2739.1.jpg
"
xlink:href
="
020/01/2739/1.jpg
"
number
="
737
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
caption
">
<
s
>Figura 232.
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
EFG: intelligaturque
<
lb
/>
sectum huiusmodi soli
<
lb
/>
dum plano ADFH, per
<
lb
/>
diametrum AD, et
<
lb
/>
extremam ipsius pa
<
lb
/>
rallelam EH, in oppo
<
lb
/>
sita base ducto. </
s
>
<
s
>Quae
<
lb
/>
ritur centrum gravita
<
lb
/>
tis alterius partis, puta
<
lb
/>
superioris ABCDF. ”
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>“ Circumscribatur
<
lb
/>
ipsi cylindrico parabo
<
lb
/>
lico solidum parallele
<
lb
/>
pipedum AICDGEHF. </
s
>
<
s
>
<
lb
/>
Secetur solidum alio
<
lb
/>
plano HO, ubicumque
<
lb
/>
sit, dummodo plano DE
<
lb
/>
aequidistet, nasceturque
<
lb
/>
parallelogrammum BHLM in frusto solidi parabolici, et parallelogrammum
<
lb
/>
BMON in quodam solido, cuius basis est CIHF, apex vero A. </
s
>
<
s
>Huiusmodi so
<
lb
/>
lidum vocabimus
<
emph
type
="
italics
"/>
Pyramidale,
<
emph.end
type
="
italics
"/>
licet quatuor tantum ipsius superficies planae
<
lb
/>
sint, reliqua vero curva ” (MSS. Gal. </
s
>
<
s
>Disc., T. XXXI, fol. </
s
>
<
s
>293). </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
His suppositis,
<
emph.end
type
="
italics
"/>
soggiunge il Torricelli, procederemo alla nostra dimo
<
lb
/>
strazione: della quale però chi ha letto il principio non intende quanto po
<
lb
/>
tesse riuscire utile complicarla anche di più con quella circoscrizione. </
s
>
<
s
>Eppure
<
lb
/>
sta tutta qui la macchina, disposta co'suoi organi in modo, che può, dalla
<
lb
/>
VIII del primo degli Equiponderanti, ricevere l'impulso e la regola del moto. </
s
>
<
s
>
<
lb
/>
In quella archimedea proposizione infatti, dato il contro di gravità di qua
<
lb
/>
lunque grandezza, e di una parte, in cui sia stata divisa; s'insegna a ritro
<
lb
/>
vare il centro dell'altra. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Anche nel presente caso, per via della circoscrizione, il prisma triango
<
lb
/>
lare, che nasce dalla bisezione fatta dal piano DH nel parallelepipedo, si
<
lb
/>
compone di due solidi: del frusto parabolico e del piramidale, i quali chia-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>