274262Diſſertatio Nona.
accenſa in Recipiente candela, de qua nobis ſermo, non eſſet,
cur extingueretur. An extinguitur, quia aëris vis elaſtica aduer-
ſatur expanſioni flammæ, quam aër ſe dilatans comprimat, ac
ſuffocet? At quò ſe magis dilatat aër, minoremque patitur com-
preſſionem, eò languidior fit vis elaſtica, vt omni elateri accidit;
ſemper igitur minùs comprimi flammam, non verò magis exte-
nuari, oporteret, cùm maximè aër, reducto embolo, ſe dila-
tans locum in antliæ modiolo inueniat. Quod ſi in aëre libero, & ,
vt ipſi quidem Elateriſtæ autumant, valdè compreſlo flamma
præualet, neque comprimitur, multo minùs comprimi poterit
ab aëre languidiùs conante ſe dilatare, vtpote minùs compreſſo:
Multò autem citiùs in Recipiente extinguitur flamma, ſi antlia
exhauriat aëris partem, quàm ſi aër idem integer in Recipiente
permaneat: Non igitur flamma comprimitur ab aëre dilatato.
Quare ex iſtâ aëris expanſione oriri celeriorem flammæ interitum,
cum videatur manifeſtum, conſequens eſt aërem per vim diſtra-
hi, atque conantem ſe contrahere, exſugere ex accenſâ cande-
lâ particulas vi ignis diſſolutas; quæ abſtractæ ab ellychnio ne-
queunt vlteriorem flammæ accenſionem efficere. *Eâdem ſebaceâ*
*candela denuò in Recipiens immiſſà (poſtquam Follium molli af-*
*flatu à fumis fuiſſet liberata) duo circitor minuta à tempore,*
*quo exerceri cœpit antlia, flamma perdurauit: atque à primâ*
*factâ exſuctione viſa eſt flamma ſecundùm omnes ſuas dimenſiones*
*ſeſe contraxiſſe. Poſt aëris exantlati ſecundum aut tertium bau-*
*stum flamma (extremâ ſummitate exceptâ) cœrulea admodum*
*apparuit, & à ſeuo magis magiſque receſſit, donec tandem ſum-*
*mum ellychnij cacumen poſſidere videretur, vbi etiam expirauit. *
Hæc Phænomena aptiſſimè congruunt cum aëris ſe contrahentis
conatu; quem indicâſſe videtur veſica arefacta, filo firmiter ob-
ſtricta, modiceque inflata, ac in Recipiente appenſa, quæ
poſt exhauſtum àmbientem aërem diſrupta eſt *non ſinè ſciβurâ*
*maximè biulcâ, nec minùs obliquâ, non ſecus ac ſimanuum con-*
*uellentium vi lacerata atque diſrupta eſſet,* vt habetur Exper. 5.
Sicut igitur aër diſtractus, & veſicam circumplexus, dum ad ſe
redire nititur, illam vndequaque ita attrahit, vtintumeſcere vi-
deatur, atque diſtendi; ita pariter ſulphureas cœteraſque parti-
culas iam diſſolutas in candelâ attrahere nitens prohibet primùm,
ne tanto impetu intrà ellychnium ſuos motus agant,
cur extingueretur. An extinguitur, quia aëris vis elaſtica aduer-
ſatur expanſioni flammæ, quam aër ſe dilatans comprimat, ac
ſuffocet? At quò ſe magis dilatat aër, minoremque patitur com-
preſſionem, eò languidior fit vis elaſtica, vt omni elateri accidit;
ſemper igitur minùs comprimi flammam, non verò magis exte-
nuari, oporteret, cùm maximè aër, reducto embolo, ſe dila-
tans locum in antliæ modiolo inueniat. Quod ſi in aëre libero, & ,
vt ipſi quidem Elateriſtæ autumant, valdè compreſlo flamma
præualet, neque comprimitur, multo minùs comprimi poterit
ab aëre languidiùs conante ſe dilatare, vtpote minùs compreſſo:
Multò autem citiùs in Recipiente extinguitur flamma, ſi antlia
exhauriat aëris partem, quàm ſi aër idem integer in Recipiente
permaneat: Non igitur flamma comprimitur ab aëre dilatato.
Quare ex iſtâ aëris expanſione oriri celeriorem flammæ interitum,
cum videatur manifeſtum, conſequens eſt aërem per vim diſtra-
hi, atque conantem ſe contrahere, exſugere ex accenſâ cande-
lâ particulas vi ignis diſſolutas; quæ abſtractæ ab ellychnio ne-
queunt vlteriorem flammæ accenſionem efficere. *Eâdem ſebaceâ*
*candela denuò in Recipiens immiſſà (poſtquam Follium molli af-*
*flatu à fumis fuiſſet liberata) duo circitor minuta à tempore,*
*quo exerceri cœpit antlia, flamma perdurauit: atque à primâ*
*factâ exſuctione viſa eſt flamma ſecundùm omnes ſuas dimenſiones*
*ſeſe contraxiſſe. Poſt aëris exantlati ſecundum aut tertium bau-*
*stum flamma (extremâ ſummitate exceptâ) cœrulea admodum*
*apparuit, & à ſeuo magis magiſque receſſit, donec tandem ſum-*
*mum ellychnij cacumen poſſidere videretur, vbi etiam expirauit. *
Hæc Phænomena aptiſſimè congruunt cum aëris ſe contrahentis
conatu; quem indicâſſe videtur veſica arefacta, filo firmiter ob-
ſtricta, modiceque inflata, ac in Recipiente appenſa, quæ
poſt exhauſtum àmbientem aërem diſrupta eſt *non ſinè ſciβurâ*
*maximè biulcâ, nec minùs obliquâ, non ſecus ac ſimanuum con-*
*uellentium vi lacerata atque diſrupta eſſet,* vt habetur Exper. 5.
Sicut igitur aër diſtractus, & veſicam circumplexus, dum ad ſe
redire nititur, illam vndequaque ita attrahit, vtintumeſcere vi-
deatur, atque diſtendi; ita pariter ſulphureas cœteraſque parti-
culas iam diſſolutas in candelâ attrahere nitens prohibet primùm,
ne tanto impetu intrà ellychnium ſuos motus agant,