Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
254
"/>
proptereaquòd hæc ſecum afferunt
<
expan
abbr
="
maximã
">maximam</
expan
>
repugnantiam, extra cęlum nihil eſſe, & ipſum om
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1717
"/>
<
lb
/>
nia
<
expan
abbr
="
cõplecti
">complecti</
expan
>
, & manum vltra ipſum protendi: quandò iam extra eſſet aliquid, eodem
<
expan
abbr
="
q́
">que</
expan
>
. </
s
>
<
s
>tempore
<
lb
/>
non eſſet. </
s
>
<
s
>Sic etiam ſecum hæc pugnant: quia ſequeretur, moueri
<
expan
abbr
="
totũ
">totum</
expan
>
, & non moueri ſimul.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Adiiciebat
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
Simplicius petitionem principij
<
expan
abbr
="
cõmitti
">committi</
expan
>
; cùm in eo quod per ſe primò mouetur,
<
lb
/>
partem manere ſumatur. </
s
>
<
s
>Ad illa reſpondere conabatur Auerroës, & ad primùm dicebat argu
<
lb
/>
mentum Galeni in ambigui fallacia peccare: cùm
<
expan
abbr
="
.n.
">enim</
expan
>
duplex ſit id quod eſt per ſe, vel quod op
<
lb
/>
ponitur ei quod eſt per accidens, vel id quod eſt primò, ac quatenus ipſum: opponitur autem ei
<
lb
/>
quod eſt per aliud, vt puta, per partem, aut
<
expan
abbr
="
ſpeciẽ
">ſpeciem</
expan
>
, aut genus, atque omnino per
<
expan
abbr
="
partẽ
">partem</
expan
>
, ſeu quanti,
<
lb
/>
ſiue eſſentiæ, ſiue
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
, vt aiunt, ſubiectiuam. </
s
>
<
s
>Ariſtoteles accipit illud per ſe quod opponitur ei
<
lb
/>
quod eſt per aliud. </
s
>
<
s
>& hoc modo concludit non poſſe quippiam à ſe moueri per ſe: quoniam ad
<
lb
/>
quietem partis ipſum quoque manere poteſt. </
s
>
<
s
>Galenus alterum ſignificatum accipiens eius quod
<
lb
/>
eſt per ſe, non reputat abſurdum
<
expan
abbr
="
quippiã
">quippiam</
expan
>
moueri per ſe cuius aliqua pars quieſcat. </
s
>
<
s
>In eo quidem
<
lb
/>
quod non mouetur per accidens,
<
expan
abbr
="
abſurdũ
">abſurdum</
expan
>
non eſt; in eo verò quod non mouetur per aliud, pla
<
lb
/>
nè fieri nequit. </
s
>
<
s
>Inquit ſecundò, in omni re naturali primùm eſſe, quod factum eſt, quod dicitur
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
minimũ
">minimum</
expan
>
: verbigratia, minimum ignis, vel aquæ in quo minore non conſeruatur ignis aut aquæ
<
lb
/>
natura, in illo
<
expan
abbr
="
aũt
">aut</
expan
>
primò permanet. </
s
>
<
s
>Hoc minimum, quia per ſe conſiſtit, ab aliis partibus ſeparari
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1718
"/>
<
lb
/>
poteſt,
<
expan
abbr
="
idẽ
">idem</
expan
>
quoque ſolet eſſe cauſſa motus in reliquis partibus. </
s
>
<
s
>Ergo etiam hoc quieſcente, totum
<
lb
/>
quieſcat neceſſe eſt. </
s
>
<
s
>Quamobrem demonſtratio philoſophi non ad omne partium genus
<
expan
abbr
="
cõmu-niter
">commu
<
lb
/>
niter</
expan
>
pertinebit, ſed ad eam ſolùm quæ primi illius minimi rationem habet. </
s
>
<
s
>Idcirco ſic exiſtima
<
lb
/>
uit ipſe Ariſtotelicam
<
expan
abbr
="
rationẽ
">rationem</
expan
>
eſſe conficiendam. </
s
>
<
s
>Omne quod ex alterius quiete manet, ab alte
<
lb
/>
ro mouetur. </
s
>
<
s
>Sed
<
expan
abbr
="
oẽ
">omnem</
expan
>
quòd mouetur, ex alterius quiete manet. </
s
>
<
s
>Ergo omne quod mouetur, ab alte
<
lb
/>
ro mouetur. </
s
>
<
s
>quarum ſanè
<
expan
abbr
="
propoſitionũ
">propoſitionum</
expan
>
altera eſt neceſſaria, refertur verò aſſumptio in eorum
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
numerũ
">numerum</
expan
>
, non quæ fieri poſſunt: ſic
<
expan
abbr
="
.n.
">enim</
expan
>
contingens concluſio naſceretur,
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
ſed accipitur vt inſit, ex
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1719
"/>
<
lb
/>
quo efficitur concluſio de eo, quòd inſit. </
s
>
<
s
>liber
<
expan
abbr
="
.n.
">enim</
expan
>
mihi ſemper doctorum
<
expan
abbr
="
hominũ
">hominum</
expan
>
verba in melio
<
lb
/>
rem partem accipere. </
s
>
<
s
>Nos, vt magis Ariſtoteli conſuleremus, Negantem demonſtrationem con
<
lb
/>
ſtruximus. </
s
>
<
s
>
<
expan
abbr
="
Nã
">Nam</
expan
>
ſic fit vt inferatur concluſio neceſſarię. </
s
>
<
s
>Quòd ſi cęlum obiecerit; quod, cùm ſit di
<
lb
/>
uiduum,
<
expan
abbr
="
nullã
">nullam</
expan
>
tamen habet partem quæ quieſcat, ipſe reſpondet, in cęlo duas eſſe rationeis, alte
<
lb
/>
ram
<
expan
abbr
="
cõmunem
">communem</
expan
>
qua corpus eſt, atque alteram quà eſt tale corpus. </
s
>
<
s
>quà igitur eſt cęlum, ei reipſa
<
lb
/>
diuiſio repugnat, atque item quòd eius aliqua pars quieſcat, ſed qua corpus eſt, nihil hæc illi ad
<
lb
/>
uerſantur. </
s
>
<
s
>Itaque ratio cùm conſtituta ſit de corpore ſimpliciter, non de tali corpore, nihil incul
<
lb
/>
cat eorum quæ fieri nequeunt. </
s
>
<
s
>Veruntamen hæc dicta nullo modo implent
<
expan
abbr
="
animũ
">animum</
expan
>
meum; vt po
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1720
"/>
<
lb
/>
tius illis primis ego
<
expan
abbr
="
concedã
">concedam</
expan
>
libentius, quàm hiſce poſtremis. </
s
>
<
s
>Primùm quidem quia ſequetur his
<
lb
/>
ſtantibus idem; ſi ſumpſerimus
<
expan
abbr
="
minimũ
">minimum</
expan
>
quod primò cietur, atque aliam quamlibet
<
expan
abbr
="
partẽ
">partem</
expan
>
: qua
<
lb
/>
cunque
<
expan
abbr
="
.n.
">enim</
expan
>
ceſſante tollitur motus totius per ſe primò: præſertim, ſi totum ſumatur, vt quantum;
<
lb
/>
quandò id æquè manet in omnibus ſuis partibus. </
s
>
<
s
>Tùm deinde quòd non de huiſmodi parte;
<
lb
/>
ſed de parte ſimpliciter in Ariſtotelica demonſtratione mentio facta eſt. </
s
>
<
s
>Prætereà quòd de quo
<
lb
/>
libet toto, & vniuersè demonſtratio conſtructa eſt: at ex Auerrois
<
expan
abbr
="
ſentẽtia
">ſententia</
expan
>
ſolùm eſſet de iis quæ
<
lb
/>
minimum habent quod ſit principium motus; hæc autem non niſi animalia ſunt, ſiue id ſit cere
<
lb
/>
brum,
<
expan
abbr
="
quemadmodũ
">quemadmodum</
expan
>
voluit Plato; ſiue cor, aut quod illi proportione reſpondet, quod Peripateti
<
lb
/>
ci defendunt: quò etiam redditur falſius id quod Auerroës ipſe adiecit: quippe
<
expan
abbr
="
demonſtrationẽ
">demonſtrationem</
expan
>
<
lb
/>
hanc omnia tam animata, quam inanima
<
expan
abbr
="
cõplecti
">complecti</
expan
>
: quandoquidem aut non
<
expan
abbr
="
oĩa
">omnia</
expan
>
comprehendit,
<
lb
/>
aut ſi
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
per vniuerſa pertinet,
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
ſpectabit certè ad illud
<
expan
abbr
="
minimũ
">minimum</
expan
>
, quod primò per ſe mouetur,
<
lb
/>
& eſt cauſſa motus in cęteris partibus. </
s
>
<
s
>Quinimo de omni minimo per ſe poterit excitari quæ
<
lb
/>
ſtio: moueatur'ne per ſe primò. </
s
>
<
s
>neque ex vi demonſtrationis huiuſce cognoſcetur, moueat'ne ſe
<
lb
/>
per ſe primò, nec'ne. </
s
>
<
s
>Neque n. </
s
>
<
s
>diuidi poteſt in eas parteis quarum vna ſit per ſe conſiſtens, & ini
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1721
"/>
<
lb
/>
tium motus: aut
<
expan
abbr
="
.n.
">enim</
expan
>
illud minimum non eſſet, aut minus minimo daretur. </
s
>
<
s
>Sic nihil prohibebit,
<
lb
/>
quominus ex ſeipſo primò moueatur, aut prorſus immobile manebit, quia non habens partem
<
lb
/>
quæ ſit principium motus, non quieſcet ex quiete partis. </
s
>
<
s
>Itaque aut ſemper, aut nunquam omni
<
lb
/>
no mouebitur. </
s
>
<
s
>ac ſi pendet ex illo motus totius,
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
idem iudicium de totius motu
<
expan
abbr
="
faciendũ
">faciendum</
expan
>
erit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Neque verò minimum quod eſt principium motus, hic
<
expan
abbr
="
formã
">formam</
expan
>
intelligi puto, quia ſit indiuidua:
<
lb
/>
ſiquidem de tali principio motus non prius agi putem quam 8. Phyſ. vbi quæritur, in animáne
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
moueãtur
">moueantur</
expan
>
à ſeipſis. </
s
>
<
s
>Quæ cùm ſint, patet
<
expan
abbr
="
aſſumptionẽ
">aſſumptionem</
expan
>
illius
<
expan
abbr
="
argumẽti
">argumenti</
expan
>
ab Auerroë
<
expan
abbr
="
poſitã
">poſitam</
expan
>
eſſe
<
expan
abbr
="
falsã
">falsam</
expan
>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1716
"/>
D</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1717
"/>
E</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1718
"/>
F</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1719
"/>
a 1. Pr. </
s
>
<
s
>c.
<
lb
/>
21.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1720
"/>
G</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1721
"/>
H</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Expenduntur reliqua dicta Auerrois, & id pręcipuè quod attinet ad diuiſionem
<
lb
/>
corporis cęleſtis. </
s
>
<
s
>Caput XIII
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>ADVERSVS autem illud quod dictum eſt ad obiectionem à corpore cęleſti deſumptam,
<
lb
/>
& vniuersè & ſigillatim à philoſophis eſt diſputatum. </
s
>
<
s
>Primum quidem illud quod totius
<
lb
/>
Auerrois ſententię baſis eſt, ac fundamentum. </
s
>
<
s
>quòd .ſ. </
s
>
<
s
>quicquam ſpeciei repugnet, quod à genera </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>