27553LIBER II.
ſit tam exactè rotundum:
nihil enim eorum, ex quibus con-
ſtat adeò uniſormitatem, exactamúe rotunditatem ſuſcipere
poteſt, ut ipſius corporis obeuntis natura: maniſestum eſt
enim rationẽ eam ſubire, quam aqua ſubit ad terram, et ele-
menta ea quæ plus ſemper remota ſunt, atq; distant.
ſtat adeò uniſormitatem, exactamúe rotunditatem ſuſcipere
poteſt, ut ipſius corporis obeuntis natura: maniſestum eſt
enim rationẽ eam ſubire, quam aqua ſubit ad terram, et ele-
menta ea quæ plus ſemper remota ſunt, atq; distant.
Cur potius cœlum ab A, ad C, moueatur, quàm cõtrà, quæſlio.
CAP. V.
C Vm autem in circulo duo motus fieri poßint, ut ab A
11Hîc de motu
cœli determi-
nat Ārift. ofton
dens quaie ma
gis ad vnã par
tem, quàm ad
aliã moueatur. unus ad B, alter ad C: noneſſe quidem hos contrarios
prius eſt dictum. Sed ſi nibil in æternis eſſe fortuitò, aut à
caſu poteſt, cœlum uerò perpetuum eſt, atque ipſa conuer-
ſio: quam ob cauſam ad alterũ, & nõ ad altera ſertur? Nam
& hoc principium eſſe, aut ipſius principium eſſe, neceſſe
eſt. Denõnullis igitur, atq; de omnibus eniti quippiam di
cere, nibilq́; prætermittere, aut inſignis ſtultitiæ forſitan,
aut ualde parati animi uidebitur eſſe: non tamen omnes ſi-
militer ſunt increpandi, ſed dicendi cauſam quænam ſit ui-
dere oportet: & quo præterea modo ſe habet in credendo,
utrum humanæ, an ita ut aſſerat atq; perſistat? Cùm igitur
quiſpiam exactiores neceßitates fuerit nactus, tũc hiſce qui
inueniunt, gratias agere oportet: nunc autem id quod uide-
tur, dicendum eſt: natura ſemper id ſacit, quod eſt optimum
eorum quæ fieri poſſunt, ut autem lationum rectarum ea
præstabilior eſt, qua locus ſuperus petitur (eſt enim diui-
nior locus ſuperus, inſero) ſic & ea qua itur uerſus ante-
riora præstabilior eſt ea, qua itur retrorſum: ſiquidem ita
ſeſe habent & dextrũ, atq; ſinistrum, ut prius eſt dictum.
11Hîc de motu
cœli determi-
nat Ārift. ofton
dens quaie ma
gis ad vnã par
tem, quàm ad
aliã moueatur. unus ad B, alter ad C: noneſſe quidem hos contrarios
prius eſt dictum. Sed ſi nibil in æternis eſſe fortuitò, aut à
caſu poteſt, cœlum uerò perpetuum eſt, atque ipſa conuer-
ſio: quam ob cauſam ad alterũ, & nõ ad altera ſertur? Nam
& hoc principium eſſe, aut ipſius principium eſſe, neceſſe
eſt. Denõnullis igitur, atq; de omnibus eniti quippiam di
cere, nibilq́; prætermittere, aut inſignis ſtultitiæ forſitan,
aut ualde parati animi uidebitur eſſe: non tamen omnes ſi-
militer ſunt increpandi, ſed dicendi cauſam quænam ſit ui-
dere oportet: & quo præterea modo ſe habet in credendo,
utrum humanæ, an ita ut aſſerat atq; perſistat? Cùm igitur
quiſpiam exactiores neceßitates fuerit nactus, tũc hiſce qui
inueniunt, gratias agere oportet: nunc autem id quod uide-
tur, dicendum eſt: natura ſemper id ſacit, quod eſt optimum
eorum quæ fieri poſſunt, ut autem lationum rectarum ea
præstabilior eſt, qua locus ſuperus petitur (eſt enim diui-
nior locus ſuperus, inſero) ſic & ea qua itur uerſus ante-
riora præstabilior eſt ea, qua itur retrorſum: ſiquidem ita
ſeſe habent & dextrũ, atq; ſinistrum, ut prius eſt dictum.
Atq;
dubitatio dicta declarat prius, posteriusúe cœlum
habere: hæc enim cauſa dubitationẽ ſoluit: nam ſi ſeſe habet
ut poteſt optimè, hæc erit proſectò cauſa eius, quod
habere: hæc enim cauſa dubitationẽ ſoluit: nam ſi ſeſe habet
ut poteſt optimè, hæc erit proſectò cauſa eius, quod
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib