Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of contents
<
1 - 30
31 - 40
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 40
[out of range]
>
page
|<
<
(227)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
227
"
file
="
0279
"
n
="
279
"
rhead
="
PARS TERTIA.
"/>
eſt perpendicularem velocitatem vel extinguere totam ante,
<
lb
/>
quam deveniatur ad planum ulterius, vel imminuere, vel au-
<
lb
/>
gere. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">In primo caſu debet particula retro regredi, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">deſcri-
<
lb
/>
bere curvam ſimilem illi, quam deſcripſit uſque ad ejuſmodi
<
lb
/>
extinctionem, recuperando iiſdem viribus in regreſſu, quod
<
lb
/>
amiſerat in progreſſu, adeoque debet egredi in angulo reſlexio-
<
lb
/>
nis æquali angulo incidentiæ: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">in ſecundo caſu habetur refractio
<
lb
/>
cum receſſu a perpendiculo, in tertio refractio cum acceſſu ad
<
lb
/>
ipſum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">in utrolibet caſu, quæcunque fuerit inclinatio in in-
<
lb
/>
greſſu, debet differentia quadratorum velocitatis perpendicula-
<
lb
/>
ris in ingreſſu, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">egreſſu eſſe conſtantis cujuſdam magnitudi-
<
lb
/>
nis ex principio mechanico demonſtrato num. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">176 in adn. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
inde num. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">305 eſt erutum illud, ſinum anguli incidentiæ ad
<
lb
/>
ſinum anguli refracti debere eſſe in conſtanti ratione, quæ eſt
<
lb
/>
celeberrima lucis proprietas, cui tota innititur Dioptrica, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
præterea illud num. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">306 velocitatem in medio præcedente ad
<
lb
/>
velocitatem in medio ſequente eſſe in ratione reciproca ſinuum
<
lb
/>
eorundem.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">487. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Hoc pacto ex uniſormi Theoria deductæ ſunt notiſſi-
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0279-01
"
xlink:href
="
note-0279-01a
"
xml:space
="
preserve
">Lumen debere
<
lb
/>
in corpora rea-
<
lb
/>
gere æqualiter:
<
lb
/>
hinc immenſa
<
lb
/>
lucis tenuitas:
<
lb
/>
qui effectus i
<
unsure
/>
pſi
<
lb
/>
falſo tribuantur
<
lb
/>
a nonnullis.</
note
>
mæ, ac vulgares leges reflexionis, ac refractionis, ex quibus
<
lb
/>
plura conſectaria deduci poſſunt. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Inprimis quoniam debet actio
<
lb
/>
ſemper eſſe mutua, dum corpora agunt in lumen ipſum re-
<
lb
/>
flectendo, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">refringendo; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">debet ipſum lumen agere in corpo-
<
lb
/>
ra, ac debet eſſe velocitas amiſſa a lumine ad velocitatem ac-
<
lb
/>
quiſitam a centro gravitatis corporis ſiſtentis lumen, ut eſt maſ-
<
lb
/>
ſa corporis ad maſſam luminis. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Inde deducitur immenſa lumi-
<
lb
/>
nis tenuitas: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">nam maſſa tenuiſſima leviſſimæ plumulæ ſuſpen-
<
lb
/>
ſæ filo tenui, ſi impetatur a radio repente immiſſo, nullum
<
lb
/>
progreſſivum acquirit motum, qui ſenſu percipi poſſit. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Cum
<
lb
/>
tam immanis ſit velocitas amiſſa a lumine; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">facile patet, quam
<
lb
/>
immenſa ſit tenuitas luminis. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Newtonus etiam radiorum im-
<
lb
/>
pulſioni tribuit progreſſum vaporum cometicorum in caudam;
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſed eam ego ſententiam ſatis valido, ut arbitror, argumen-
<
lb
/>
to rejeci in mea diſſertatione De Cometis. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sunt, qui auro-
<
lb
/>
ras boreales tribuant halitibus tenuiſſimis impulſis a radiis ſo-
<
lb
/>
laribus, quod miror fieri etiam ab aliquo, qui radios putat
<
lb
/>
eſſe undas tantummodo, nam undæ progreſſivum motum per
<
lb
/>
ſe ſe non imprimunt: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">qui autem cenſent, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">fluvios retardari
<
lb
/>
orienti Soli contrarios, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Terræ motus fieri ex impulſu ra-
<
lb
/>
diorum Solis, ii ſane nunquam per legitima Mechanicæ prin-
<
lb
/>
cipia inquiſiverunt in luminis tenuitatem.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">488. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Solis particulis tenuiſſimis corporum imprimunt mo-
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0279-02
"
xlink:href
="
note-0279-02a
"
xml:space
="
preserve
">Tenuiſſimum
<
lb
/>
motum impri-
<
lb
/>
mi a lumine
<
lb
/>
particulis cor-
<
lb
/>
porum: calorem,
<
lb
/>
& uſtionem pro-
<
lb
/>
venire ab earum
<
lb
/>
viribus internis,
<
lb
/>
quod ipſum pro-
<
lb
/>
batur hic.</
note
>
tum radii, ex quo per internas vires aucto oritur calor, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
quidem in opacis corporibus multo facilius, ubi tantæ ſunt
<
lb
/>
reflexionum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">refractionum internæ viciſſitudines: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">exiguo
<
lb
/>
motu impreſſo paucis particulis, reliqua internæ mutuæ vires
<
lb
/>
agunt juxta ea, quæ diximus num. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">467. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sic ubi radiis ſola-
<
lb
/>
ribus ſpeculo collectis comburuntur aliqua, alia </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>