1ralis nondicitur motus, niſi ab interno principio, ipſaque rei
natura effectiuè procedat. Sed quid-ni ille quoque di
catur, qui ab externo eſt, effectiuéque ab alio eſt; ſi mo
dò ſecundum mobilis naturam, ac diſpoſitionem, non ve
rò contra illam ſit; & quaſi fiat, quod dicitur, σοντ
ὀτων; inſtigare iam feſtinantem? Et nonne ipſe
fateris cum Ariſtotele motum rerum grauium eſſe na
turalem, quem ille tamen vult ab externo, non ab in
terno eſſe principio? Et nonne proinde eius verba
ſunt, τ ἐπ̓ ἄλλου χινουμόων, τὰ μ̄́̓ φύσ, τὰ δ
ὰ φύσιν χίν; eorum, quæ ab alio mouentur, alia qui
dem naturâ, alia verò prater naturam moueri? Ac ad
uerti quidem, imò expreſsè dixi, alias globi parteis deor
ſum tendere, alias ſurſum: ſed & hoc ipſum eſt, quod fa
cere cenſui ad æquabilitatem motus; vt dum globus
non ampliùs ſurſum, quàm deorsùm, nec deorsùm,
quàm ſursùm fertur, motusinterim abſque vlla aut ac
celeratione, aut retardatione perſeueret. Quod inter
ſeris verò de corporum cæleſtium motu, quaſi dicendum
conſequenter fuerit, moueri eorum ſingula à ſingulis ſui
formis, ſeu naturis; id licet recipiam, non video ecquid
nam incommodi ſit: cùm & graues Doctores ſint, qui
motrices illas Ariſtotelis Intelligentias reſpuant; &
Ariſtoteles ipſe, non modò fateatur moueri cælum à
ſeipſo, ſcilicet tanquam ἔμφυχὸν animatum, atque
adeò habens in ſe motus ſui principium: ſed etiam
contendat Separatam ſubſtantiam non mouere cælum
vt Efficientem, ſed vt Finem, ac instar rei, quæ appeti
tur, ὡς ὁεχτὸν, quod nunc dicimus μφιχ
mouere. Atque id quidem, vt præteream, commodius
natura effectiuè procedat. Sed quid-ni ille quoque di
catur, qui ab externo eſt, effectiuéque ab alio eſt; ſi mo
dò ſecundum mobilis naturam, ac diſpoſitionem, non ve
rò contra illam ſit; & quaſi fiat, quod dicitur, σοντ
ὀτων; inſtigare iam feſtinantem? Et nonne ipſe
fateris cum Ariſtotele motum rerum grauium eſſe na
turalem, quem ille tamen vult ab externo, non ab in
terno eſſe principio? Et nonne proinde eius verba
ſunt, τ ἐπ̓ ἄλλου χινουμόων, τὰ μ̄́̓ φύσ, τὰ δ
ὰ φύσιν χίν; eorum, quæ ab alio mouentur, alia qui
dem naturâ, alia verò prater naturam moueri? Ac ad
uerti quidem, imò expreſsè dixi, alias globi parteis deor
ſum tendere, alias ſurſum: ſed & hoc ipſum eſt, quod fa
cere cenſui ad æquabilitatem motus; vt dum globus
non ampliùs ſurſum, quàm deorsùm, nec deorsùm,
quàm ſursùm fertur, motusinterim abſque vlla aut ac
celeratione, aut retardatione perſeueret. Quod inter
ſeris verò de corporum cæleſtium motu, quaſi dicendum
conſequenter fuerit, moueri eorum ſingula à ſingulis ſui
formis, ſeu naturis; id licet recipiam, non video ecquid
nam incommodi ſit: cùm & graues Doctores ſint, qui
motrices illas Ariſtotelis Intelligentias reſpuant; &
Ariſtoteles ipſe, non modò fateatur moueri cælum à
ſeipſo, ſcilicet tanquam ἔμφυχὸν animatum, atque
adeò habens in ſe motus ſui principium: ſed etiam
contendat Separatam ſubſtantiam non mouere cælum
vt Efficientem, ſed vt Finem, ac instar rei, quæ appeti
tur, ὡς ὁεχτὸν, quod nunc dicimus μφιχ
mouere. Atque id quidem, vt præteream, commodius