Agricola, Georgius
,
De re metallica
,
1912/1950
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 679
>
Scan
Original
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 679
>
page
|<
<
of 679
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
xxiv
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Quæ ſi cuncta uelim tenui percurrere uerſu,
<
lb
/>
Ante alium reuehat Memnonis o
<
gap
/>
ra diem.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Poſtremus labor eſt, concretos diſcereſuccos,
<
lb
/>
Quos fert innumeris Teutona terra locis.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Quo ſal, quo nitrum, quo pacto fiat alumen,
<
lb
/>
Vſibus artiſicis cùm parat illa manus:</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Necnon chalcantum, ſulfur, fluidumque bitumen,
<
lb
/>
Maſſa〈qué〉 quo uitri lenta dolanda modo.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Suſcipit hæc hominum mirandos cura labores,
<
lb
/>
Pauperiem uſqueadeo ferre famem〈qué〉 graue eſt,</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Tantus amor uictum paruis extundere natis,
<
lb
/>
Et patriæ ciuem non dare uelle malum.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Nec manet in terræ foſſoris merſa latebris
<
lb
/>
Mens, ſed fert domino uota preces〈qué〉 Deo.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Munificæ expectat, ſpe plenus, munera dextræ,
<
lb
/>
Extollens animum lætus ad aſtra ſuum.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Diuitias CHRISTVS dat noticiam〈qué〉 fruendi,
<
lb
/>
Cui memori grates pectore ſemper agit.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Hoc quoque laudati quondam fecere Philippi,
<
lb
/>
Qui uirtutis habent cum pietate decus.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Huc oculos, huc flecte animum, ſuauiſſime Lector,
<
lb
/>
Auctorem〈qué〉 pia noſcito mente Deum.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>AGRICOLAE hinc optans operoſo fauſta labori,
<
lb
/>
Laudibus eximij candidus eſto uiri.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Ille ſuum extollit patriæ cum nomine nomen,
<
lb
/>
Et uir in ore frequens poſteritatis erit.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Cuncta cadunt letho, ſtudij monumenta uigebunt,
<
lb
/>
Purpurei doneclumina ſolis erunt.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Miſenæ M. D. LI.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>èludo illuſtri.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>For completeness' sake we reproduce in the original Latin the laudation of Agricola
<
lb
/>
by his friend, Georgius Fabricius, a leading scholar of his time. </
s
>
<
s
>It has but little intrinsic
<
lb
/>
value for it is not poetry of a very high order, and to make it acceptable English would require
<
lb
/>
certain improvements, for which only poets have license. </
s
>
<
s
>A “free” translation of the last
<
lb
/>
few lines indicates its complimentary character:—</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>“He doth raise his country's fame with his own
<
lb
/>
And in the mouths of nations yet unborn
<
lb
/>
His praises shall be sung; Death comes to all
<
lb
/>
But great achievements raise a monument
<
lb
/>
Which shall endure until the sun grows cold.”</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>