Ceva, Giovanni, Geometria motus, 1692

List of thumbnails

< >
11
11
12
12
13
13
14
14
15
15
16
16
17
17
18
18
19
19
20
20
< >
page |< < of 110 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb pagenum="22" xlink:href="022/01/028.jpg"/>
            <p type="margin">
              <s id="s.000245">
                <margin.target id="marg53"/>
                <emph type="italics"/>
              Tab.
                <emph.end type="italics"/>
              2.
                <emph type="italics"/>
              Fig.
                <emph.end type="italics"/>
              9.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000246">
                <emph type="center"/>
              PROP. XI. THEOR. XI.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000247">IIſdem adhuc manentibus, idem de Angelis monſtrat eo­
                <lb/>
              dem illo tractatu pr. 3. ſi quæcunque ex dictis parabo­
                <lb/>
              lis ſecta ſit qualibet recta parallela baſi BC, eſſe parabolam
                <lb/>
              ad reſectam portionem verſus verticem, vt poteſtas baſis,
                <lb/>
              cuius exponens eſt numerus parabolæ vnitate auctus ad
                <lb/>
              ſimilem poteſtatem ex baſi reſectæ portionis; itaque iņ
                <lb/>
              prima parabola eſt vt quadratum ad quadratum, in ſecun­
                <lb/>
              da vt cubus ad cubum, & ſic de cæteris. </s>
              <s id="s.000248">Similiter ſi ſece­
                <lb/>
              tur quodlibet ex infinitis trilineis linea GF baſi CD paral­
                <lb/>
              lela, erit trilineum ad ſuperius ſui ſegmentum vt poteſtas
                <lb/>
              ex DA, cuius exponens eſt numerus trilinei vnitate auctus
                <lb/>
              ad ſimilem poteſtatem ex AF. quare trilineum primum̨
                <lb/>
              CAD ad GAF erit vt quadratum ex DA ad quadratum
                <lb/>
              ex FA, ſecundum CHAD ad ſegmentum HAF vt cubus
                <lb/>
              ad cubum, & ita in cæteris eodem ordine. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000249">
                <emph type="center"/>
              PROP. XII. THEOR. XII.
                <emph.end type="center"/>
                <lb/>
                <arrow.to.target n="marg54"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.000250">
                <margin.target id="marg54"/>
                <emph type="italics"/>
              Tab.
                <emph.end type="italics"/>
              3.
                <emph type="italics"/>
              fig.
                <emph.end type="italics"/>
              1.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000251">SIt modò ACD angulus rectus, & linea FE talis naturæ,
                <lb/>
              vt deductis ad libitum rectis AF, BE parallelis ipſi
                <lb/>
              CD, poteſtas ex CA ad ſimilem poteſtatem ex CB ſit reci­
                <lb/>
              procè vt alia quædam poteſtas ex BE ad ſimilem huic po­
                <lb/>
              teſtatem ex AF; patet rectas CA, CD nondum iungi cum
                <lb/>
              EF, quamuis in immenſum vnà producerentur. </s>
              <s id="s.000252">Ab hoc
                <lb/>
              proprietate VValliſius & Fermatius ſubtiliſſimi authores
                <lb/>
              vocauerunt curuam FE nouam hyperbolam, & eius aſ­
                <lb/>
              ſymptotos AC, CD. </s>
              <s id="s.000253">Omnes huiuſmodi hyperbolæ, quæ
                <lb/>
              infinitæ numero ſunt, terminantur ad vnam partem ma­
                <lb/>
              gnitudine, cum hyperbola
                <expan abbr="cõmunis">communis</expan>
              , ſeu Apolloniaca ſit in
                <lb/>
              vtranque partem magnitudine infinita. </s>
              <s id="s.000254">Quod ergo exi­
                <lb/>
              mium eſt, oſtenderunt ipſi authores rectangulum FA iņ </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>