Ceva, Giovanni, Geometria motus, 1692

Page concordance

< >
Scan Original
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
< >
page |< < of 110 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <pb pagenum="22" xlink:href="022/01/028.jpg"/>
            <p type="margin">
              <s id="s.000245">
                <margin.target id="marg53"/>
                <emph type="italics"/>
              Tab.
                <emph.end type="italics"/>
              2.
                <emph type="italics"/>
              Fig.
                <emph.end type="italics"/>
              9.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000246">
                <emph type="center"/>
              PROP. XI. THEOR. XI.
                <emph.end type="center"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000247">IIſdem adhuc manentibus, idem de Angelis monſtrat eo­
                <lb/>
              dem illo tractatu pr. 3. ſi quæcunque ex dictis parabo­
                <lb/>
              lis ſecta ſit qualibet recta parallela baſi BC, eſſe parabolam
                <lb/>
              ad reſectam portionem verſus verticem, vt poteſtas baſis,
                <lb/>
              cuius exponens eſt numerus parabolæ vnitate auctus ad
                <lb/>
              ſimilem poteſtatem ex baſi reſectæ portionis; itaque iņ
                <lb/>
              prima parabola eſt vt quadratum ad quadratum, in ſecun­
                <lb/>
              da vt cubus ad cubum, & ſic de cæteris. </s>
              <s id="s.000248">Similiter ſi ſece­
                <lb/>
              tur quodlibet ex infinitis trilineis linea GF baſi CD paral­
                <lb/>
              lela, erit trilineum ad ſuperius ſui ſegmentum vt poteſtas
                <lb/>
              ex DA, cuius exponens eſt numerus trilinei vnitate auctus
                <lb/>
              ad ſimilem poteſtatem ex AF. quare trilineum primum̨
                <lb/>
              CAD ad GAF erit vt quadratum ex DA ad quadratum
                <lb/>
              ex FA, ſecundum CHAD ad ſegmentum HAF vt cubus
                <lb/>
              ad cubum, & ita in cæteris eodem ordine. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000249">
                <emph type="center"/>
              PROP. XII. THEOR. XII.
                <emph.end type="center"/>
                <lb/>
                <arrow.to.target n="marg54"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.000250">
                <margin.target id="marg54"/>
                <emph type="italics"/>
              Tab.
                <emph.end type="italics"/>
              3.
                <emph type="italics"/>
              fig.
                <emph.end type="italics"/>
              1.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000251">SIt modò ACD angulus rectus, & linea FE talis naturæ,
                <lb/>
              vt deductis ad libitum rectis AF, BE parallelis ipſi
                <lb/>
              CD, poteſtas ex CA ad ſimilem poteſtatem ex CB ſit reci­
                <lb/>
              procè vt alia quædam poteſtas ex BE ad ſimilem huic po­
                <lb/>
              teſtatem ex AF; patet rectas CA, CD nondum iungi cum
                <lb/>
              EF, quamuis in immenſum vnà producerentur. </s>
              <s id="s.000252">Ab hoc
                <lb/>
              proprietate VValliſius & Fermatius ſubtiliſſimi authores
                <lb/>
              vocauerunt curuam FE nouam hyperbolam, & eius aſ­
                <lb/>
              ſymptotos AC, CD. </s>
              <s id="s.000253">Omnes huiuſmodi hyperbolæ, quæ
                <lb/>
              infinitæ numero ſunt, terminantur ad vnam partem ma­
                <lb/>
              gnitudine, cum hyperbola
                <expan abbr="cõmunis">communis</expan>
              , ſeu Apolloniaca ſit in
                <lb/>
              vtranque partem magnitudine infinita. </s>
              <s id="s.000254">Quod ergo exi­
                <lb/>
              mium eſt, oſtenderunt ipſi authores rectangulum FA iņ </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>