Descartes, René - Renati Des-Cartes principia philosophiae

1contineatur; etſi fortè aliquando iſtud ferrum aliqui
bus aliis corporibus tam arctè adhaereat, ut faciliùs
igne corrumpi, quàm ab iis educi poſſit.

CXXXIX.
Quae ſit natura
magnetis.

Cùm autem ferri glebae igni admotae liquefiunt, ut
in ferrum aut chalybem vertantur, earum ramenta
caloris agitata, & ab heterogeneis corporibus disjun
cta, hinc inde ſe contorquent, donec applicent ſe una
aliis, ſecundùm eas ſuperficies, in quibus dimidiatos
meatus, recipiendis particulis ſtriatis idoneos, inſ
culptos eſſe paullò antè dictum eſt; ac etiam
iſtorum meatuum medietates tam aptè congruant, ut
integros meatus efforment. Quòd ubi accidit, ſtatim
particulae ſtriatae, quae non minùs in igne quàm in
aliis corporibus reperiuntur, per illos liberiùs quàm
per alia loca fluentes, impediunt ne ſuper
ficies, ex quarum apto ſitu & conjunctione exſur
gunt, tam facilè quàm priùs ſitum mutent; & ipſarum
contiguitas, vel ſaltem vis gravitatis, quae ramenta
omnia deorſum premit, impedit ne facilè disjun
gantur. Cùmque interim ramenta ipſa agita
tionem ignis pergant moveri, multa ſimul in eundem
motum conſpirant, & totus liquor ex iis conſtatus in
varias quaſi guttulas aut grumulos diſtinguitur: ita
ſcilicet, ut omnia illa ramenta quae ſimul moventur,
unam quaſi guttam confaciant, quae gutta ſuper
ficiem motu ſuo ſtatim laevigat & perpolit. Occurſu
enim aliarum guttarum, quidquid eſt rude atque an
guloſum in ramentis, ex quibus conſtat, ab ejus ſu
perficie ad partes interiores detruditur, atque ita
omnes cujuſque guttulae partes quam-arctiſſimè
junguntur.

Table of figures

Text layer

Text normalization

Search