Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

Page concordance

< >
Scan Original
251 199
252 200
253 201
254 202
255 203
256 204
257 205
258 206
259 207
260 208
261 209
262 210
263 211
264 212
265 213
266 214
267 215
268 216
269 217
270 218
271 219
272 220
273 221
274 222
275 223
276 224
277 225
278 226
279 227
280 228
< >
page |< < (228) of 389 > >|
280228THEORIÆ etiam; omnes illi motus ab internis utique viribus oriuntur,
non ab impulſione radiorum.
Regulus antimonii ita calcinatus
auget aliquando pondus decima ſui parte.
Sunt, qui id tri-
buant maſſæ radiorum ibi collectæ.
Si id ita eſſet; debuiſſet
citiſſime abire illa ſubſtantia cum parte decima velocitatis amiſ-
ſæ a lumine, ſive citius, quam binis arteriæ pulſibus ultra Lu-
nam fugere.
Quamobrem alia debet eſſe ejus phænomeni cau-
fa, qua de re fuſius egi in mea diſſertatione De Luminis Te-
nuitate.
489. Quoniam lumen in ſulphuris particulas agit validiſſime,
11Denſiora agere
in lumen for-
tius: ſed ſul-
phuroſa, &
eoſa pari den-
ſitate plus: cur
id ipſum.
nam ſulphuroſæ, &
oleoſæ ſubſtantiæ facillime accenduntur;
eæ contra in lumen validiſſime agunt. Subſtantiæ generaliter
eo magis agunt in lumen, quo denſiores ſunt, &
attractionum
fumma prævalet, ubi radius utrumque illud planum transgreſ-
ſus refringitur:
& idcirco generaliter ubi fit tranſitus a medio
rariore ad denſius, refractio fit per acceſſum ad perpendiculum,
&
ubi a medio denſiore ad rarius, per receſſum. Sed ſulphuro-
ſa, &
oleoſa corpora multo plus agunt in lucem, quam pro ra-
tione ſuæ denſitatis.
Ego ſane arbitror, uti monui num. 467.
ipſum ignem nihil eſſe aliud, niſi fermentationem ingentem lu-
cis cum ſulphurea ſubſtantia.
490. Lumen per media homogenea progredi motu liberri-
22Lumen in pro-
greſſu nullam
pati refiſten
tiam, poſitive
probatur.
mo, &
ſine ulla reſiſtentia medii, per quod propagetur, erui-
tur etiam ex illo, quod velocitas parallela maneat conſtans,
uti aſſumpſimus num.
302, quod aſſumptum ſi non ſit verum,
manentibus ceteris;
ratio ſinus incidentiæ ad ſinum anguli re-
fracti non eſſet conſtans:
ſed idem eruitur etiam ex eo, quod
ubi radius ex aere abivit in vitrum, tum e vitro in aerem
progreſſus eſt, ſi iterum ad vitrum deveniat;
eandem habeat
refractionem, quam habuit prima vice, Porro ſi reſiſtentiam
aliquam pateretur, ubi ſecundo advenit ad vitrum;
haberet re-
fractionem majorem:
nam velocitatem haberet minorem, quæ
ſemel amiſſa non recuperatur per hoc, quod reſiſtentia minua-
tur, &
eadem vis mobile minori velocitate motum magis de-
torquet a directione ſui motus.
491. Poſteaquam lux intra opaca corpora tam multis, tam
33Unde Inx in
phoſphoris qui-
buſdam.
variis erravit ambagibus, aliqua ſaltem ſui parte deveniet ite-
rum ad ſuperſiciales particulas, &
avolabit. Inde omnino or-
tum habebit lux illa tam multorum phoſphororum, quæ depre-
hendimus, e Sole retracta in tenebras lucere per aliquot ſecun-
da, &
a numero ſecundorum licet conjicere longitudinem iti-
neris confecti per tot itus, ac reditus intra meatus internos.
Sed progrediamur jam ad reliqua, quæ num. 472 propoſui-
mus.
492. Primo quidem illud facile perſpicitur, ex Theoria,
44Cur in majore
obliquitate plus
luminis refle
ctatur.
quam expoſuimus, cur, ubi radius incidit cum majore inclinatio-
ne ad ſuperſiciem, major luminis pars reflectatur.
Et quidem
in diſſertatione, quam ſuperiore anno die 12 Novembris

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index