Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.001777">
                  <pb pagenum="264" xlink:href="011/01/284.jpg"/>
                  <emph type="italics"/>
                eſt primus intellectus omni ex parte immobilis, qui nec per ſe,
                  <lb/>
                nec per aliud, nec per ſe, nec per accidens, nec impropriè, nec
                  <lb/>
                ad motum, aut ſui, aut alterius corporis, nec alio quouis mo­
                  <lb/>
                do mouetur: ad hanc, & non ad alium motorem agnoſcen­
                  <lb/>
                dum Aristotelis demonſtratio ducit, & non ad motorem à
                  <lb/>
                ſe per ſe motum.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.001778">
                  <emph type="italics"/>
                Quomodo Diuini intellectus, præſertim primus, ſemetipſos
                  <lb/>
                metaphorico motu moueant, vel non: quomodo globi cæleſtes,
                  <lb/>
                & præſertim primus á Diuino intellectu perindeac ab intrin­
                  <lb/>
                ſeco principio, vel efformante, vel assistente moueatur, alias
                  <lb/>
                (Deo dante) diſputabimus: nunc hæc dixiſſe ſat est.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
            <subchap1>
              <p type="head">
                <s id="s.001779">Vtrum forma elementi per ſe materiam moueat,
                  <lb/>
                & octauam ſecundæ partis propoſitionem
                  <lb/>
                reſpicit. </s>
                <s id="s.001780">Caput XXIII.</s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.001781">OSTENDO
                  <emph type="italics"/>
                formam elementi non poſſe mouere ma
                  <lb/>
                teriam; ſi hæc forma ſuam materiam moueret, ele­
                  <lb/>
                menta per ſpacium inane mouerentur, quia mouenti
                  <lb/>
                formæ materia mota intrinſecè reſiſteret, quod fieri
                  <expan abbr="">non</expan>
                poſſe,
                  <lb/>
                ex his, quæ ſupra demonſtrauimus, notius eſt, quam vt noua
                  <lb/>
                demonstratione indigeat: elementa enim in
                  <expan abbr="partẽ">partem</expan>
                per ſe actu
                  <lb/>
                motam, & in partem per ſe actu mouentem non diuiduntur,
                  <lb/>
                vt animalia: ideo per medium inane non aguntur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.001782">
                  <emph type="italics"/>
                Reſpondeo negando argumentum, quia cum materia ſit
                  <lb/>
                pura facultas elementorum formis mouentibus non reſistit,
                  <lb/>
                quapropter animalia tum in pleno, tum in vacuo à ſe ipſis
                  <lb/>
                mouentur; idque illis ratione intrinſecæ reſistentiæ accidit:
                  <lb/>
                vtrum elementa per inane ſpacium (ſi illud datur) moueri
                  <lb/>
                nequeunt, quoniam medium, quod elemento reſiſtat, in vacuo
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>