Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

Page concordance

< >
Scan Original
311
312
313
314
315
316
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.001788">
                  <pb pagenum="266" xlink:href="011/01/286.jpg"/>
                  <emph type="italics"/>
                mum cælum, quod primo mouetur, facultatem habet ad mo­
                  <lb/>
                tum, & primus intellectus, qui primo mouet, est in actu, nec
                  <lb/>
                idem eodem modo mouet, & mouetur: nam intellectus pri­
                  <lb/>
                mus est principium primum quo, & non quod cælum pri­
                  <lb/>
                mum primo mouetur; & cælum non eſt quo, sed quod à pri­
                  <lb/>
                ma intelligentia primo mouetur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.001789">
                  <emph type="italics"/>
                Si in primo, in quo tanta est partium vnio, quanta nec ma
                  <lb/>
                ior, nec par excogitari potest, motor primus à primo moto di­
                  <lb/>
                ſtinguitur: multo etiam magis in elementis, in quibus minor
                  <lb/>
                est vnio, erit primus motor à primo moto deſtinctus, quod ſuf­
                  <lb/>
                ficit ad hoc vt nihil omnibus modis idem ſit actu, & facultate.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
            <subchap1>
              <p type="head">
                <s id="s.001790">Demonſtratio, quam Ariſtoteles libro ſeptimo
                  <lb/>
                Phyſicorum literis conſignauit, ad veritatis
                  <lb/>
                trutinam expenditur. </s>
                <s id="s.001791">Cap. XXV.</s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.001792">ARISTOTELIS
                  <emph type="italics"/>
                demonſtrationem in ſeptimo Phy­
                  <lb/>
                ſicorum ſcriptam diligentius examinandam duximus,
                  <lb/>
                quod noſtra
                  <expan abbr="ſentẽtia">ſententia</expan>
                ab ea tota pendere videatur, ideo
                  <lb/>
                quo maioribus, ac melioribus propugnaculis
                  <expan abbr="cõmunita">communita</expan>
                fuerit,
                  <lb/>
                eo ſtabilioribus
                  <expan abbr="fũdamẽtis">fundamentis</expan>
                opinio nostra initetur, ac fulcietur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.001793">
                  <emph type="italics"/>
                Alexander ergo, Themiſtius, Galenus, & Auicenna, &
                  <lb/>
                ante eos Eudemus Rhodius hanc
                  <expan abbr="demonſtrationẽ">demonſtrationem</expan>
                vitioſam eſſe
                  <lb/>
                crediderunt, & primo Alexander, atque Galenus concordes
                  <lb/>
                à prima hypotheſi, ad id, quod ei aduerſatur, Ariſtotelem
                  <lb/>
                deflexiſſe putauerunt: nam totum primo moueri eſt poſitum,
                  <lb/>
                partem deinde quieſcere, quod cum ſuperiore hypotheſi stare
                  <lb/>
                non poteſt: nam ſi totum moueretur, & quælibet pars totius
                  <lb/>
                cum moto toto mouebitur, alioquin totum, quod totum moue­
                  <lb/>
                ri poſitum eſt, non totum, sed ſecundum aliquas partes tan-
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>