1 te cuneo eius adminiculo ma
gna ſcindantur corpora. 167
Quæſtio 18. Cur duabus tro
chleis adinuicem ex oppoſito
compoſitis, ac fune circumdu
cto, magna trahantur ponde
ra, quamuis imbecilla ſit vir
tus trahentis. 171
Quæſtio 19. Cur ſecuris, per
cuſsione potius quàm ſupera
diecto pondere, lignum ſcin
dere valeat. 177
Quæſtio 20. Cur ſtatera paruo
appendiculo magna trutinet
onera. 184
Quæſtio 21. Cur dentes facilius
extrabantur dentiforcipis adhi
bito inſtrumento, quàm ſola
manu. 189
Quæſtio 22. Cur nuces abſque
ictu facile confringantur in
strumento ad eum vſum inſti
tuto. 193
Quæſtio 23. Cur ſi duo puncta
extrema vnius lateris in
Rombo duabus ſimul ferantur
lationibus cum eadem veloci
tate, vnum maius, alterum
minus ſpacium percurrat.
Item cur quod ſuper latus
fertur minus pertranſeat, quàm
ipſum latus. 200
Quæſtio 24. Cur ex duobus cir
culis circa idem centrum coap
tati, ac reuoluti ſecundum
abſidem, maior minori æqua
le ſpacium percurrit. Seor
ſum verò conuoluti, maior
maius, minor verò minus iux
ta proportionem circumferen
tiæ vnius ad circumferentiam
alterius. 205
Quæſtio 25. Cur lectulorum
ſpondæ ſecundum duplam
proportionem longitudinis ad
latitudinem efficiantur. Cur
verè in illis muniendis resies
per tranſuerſum, non autem
per diametrum extendantur.
pag. 225
Quæſtio 26. Cur difficilius pro
cera ligna ab extremo ſuper
humerum geſtentur, quam
è medio, æquali exiſtente pon
dere. 228
Quæſtio 27. Cur ſi valde pro
cerum fuerit lignum, quam
uis eiuſdem ſit ponderis, & è
medio ſustineatur, difficilius
tamen ſuper humerum geſte
tur. 232
Quæſtio 28. Cur iuxta puteos
conſtituta Celonia ad aquam
hauriendam facilius mouen
tur, onus in altero extremo
tranſuerſarÿ ligni apponendo.
pag. 233
Quæſtio 29. Cur duo ſuper li
gnum aliquod pondus feren
tes non æquè grauentur ſi in
eorum medio non extiterit ip
ſum pondus, ſed magis is cui
ipſum proximius fuerit. pa
gina. 237
Quæſtio 30. Cur à ſeſsione ſur
gentes angulos rectos, quos
efficiebat thorax cum femore,
ac femur cum tibia; in acu
tos commutant. 241
Quæſtio 31. Cur facilius moue
tur commotum, quàm manens.
pag. 245
Quæſtio 32. Cur ea quæ proÿ
ciuntur ceſſent à latione. 252
gna ſcindantur corpora. 167
Quæſtio 18. Cur duabus tro
chleis adinuicem ex oppoſito
compoſitis, ac fune circumdu
cto, magna trahantur ponde
ra, quamuis imbecilla ſit vir
tus trahentis. 171
Quæſtio 19. Cur ſecuris, per
cuſsione potius quàm ſupera
diecto pondere, lignum ſcin
dere valeat. 177
Quæſtio 20. Cur ſtatera paruo
appendiculo magna trutinet
onera. 184
Quæſtio 21. Cur dentes facilius
extrabantur dentiforcipis adhi
bito inſtrumento, quàm ſola
manu. 189
Quæſtio 22. Cur nuces abſque
ictu facile confringantur in
strumento ad eum vſum inſti
tuto. 193
Quæſtio 23. Cur ſi duo puncta
extrema vnius lateris in
Rombo duabus ſimul ferantur
lationibus cum eadem veloci
tate, vnum maius, alterum
minus ſpacium percurrat.
Item cur quod ſuper latus
fertur minus pertranſeat, quàm
ipſum latus. 200
Quæſtio 24. Cur ex duobus cir
culis circa idem centrum coap
tati, ac reuoluti ſecundum
abſidem, maior minori æqua
le ſpacium percurrit. Seor
ſum verò conuoluti, maior
maius, minor verò minus iux
ta proportionem circumferen
tiæ vnius ad circumferentiam
alterius. 205
Quæſtio 25. Cur lectulorum
ſpondæ ſecundum duplam
proportionem longitudinis ad
latitudinem efficiantur. Cur
verè in illis muniendis resies
per tranſuerſum, non autem
per diametrum extendantur.
pag. 225
Quæſtio 26. Cur difficilius pro
cera ligna ab extremo ſuper
humerum geſtentur, quam
è medio, æquali exiſtente pon
dere. 228
Quæſtio 27. Cur ſi valde pro
cerum fuerit lignum, quam
uis eiuſdem ſit ponderis, & è
medio ſustineatur, difficilius
tamen ſuper humerum geſte
tur. 232
Quæſtio 28. Cur iuxta puteos
conſtituta Celonia ad aquam
hauriendam facilius mouen
tur, onus in altero extremo
tranſuerſarÿ ligni apponendo.
pag. 233
Quæſtio 29. Cur duo ſuper li
gnum aliquod pondus feren
tes non æquè grauentur ſi in
eorum medio non extiterit ip
ſum pondus, ſed magis is cui
ipſum proximius fuerit. pa
gina. 237
Quæſtio 30. Cur à ſeſsione ſur
gentes angulos rectos, quos
efficiebat thorax cum femore,
ac femur cum tibia; in acu
tos commutant. 241
Quæſtio 31. Cur facilius moue
tur commotum, quàm manens.
pag. 245
Quæſtio 32. Cur ea quæ proÿ
ciuntur ceſſent à latione. 252
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib