Cardano, Girolamo, De subtilitate, 1663

Page concordance

< >
< >
page |< < of 403 > >|
1
Monſtrum
mirabile.
Nauim quo­
modo quot
paſſuum M.
exegerit, vel
ploſtrum de­
prehenda­
mus.
Meteoroſco­
pium.
Sit igitur meridiei circulus AEBF, fixus
ſuper pede AM.
In eo poli fingantur KF, &
vertex tuus E.
Alius circulus immobilis
æquinoctij ACBD, fixus ſuper pedem AM,
& ad rectos angulos ſecans priorem circu­
152[Figure 152]
lum AKBF.
Sit alius circulus FGHK per
polos, & in ipſis polis F & K, per paxillos
verſatilis C E D L.
Sit igitur diſtantia EN,
nota rectáque, numerentur autem diuiſis
ſingulis circulis ex his in partes ter mille
ſexcentas, partes illæ in C E D per EN, &
conſtituatur C N D, ſuper viam rectam ex
ciuitate tua in N locum, & vbi punctus N,
cadit, ducatur CKHF, circulus mobilis me­
ridiei.
Habebis igitur per arcum KN latitu­
dinem loci, ſeu poli eleuationem, & per GC
differentiam longitudinis loci N à tua vr­
be: cúmque longitudo vrbis tuæ iam nota
ſit, erit & longitudo N.
Quòd ſi altitudo N
nota fuerit, & iter rectum EN, circumdu­
ctis circulis CED & GNH, donec occurrant
extrema arcuum EN diſtantiæ rectæ, & KN
notæ altitudinis loci N in vnum, fiet arcus
tunc GC notus, differentia ſcilicet longitu­
dinis loci N, à patria tua.
Manifeſtum eſt autem, quòd contraria
ratione habitis longitudinibus, & latitudi­
nibus locorum, diſtantia quoque cognita
erit.
Quòd ſi velis, vt inſtrumentum vnicui­
que ſeruiat regioni, facies paxillos EL, mo­
biles in circulo meridiei, AKBF, vt ſub qua­
cunque altitudine collocari vertex tuus poſ­
ſit.
Porrò diuiſiones in ſingulas denas con­
ſpicuè, & in quinas minus, inde in quinqua­
genas aureo colore, vt diſtinguantur dili­
genter, velut in ſtateris.
Numerus autem ne­
ceſſarius non eſt, quia vbique principium
ſtatuere oportet.
Aſſequimur etiam & iſta
demonſtratione, ſed difficiliori modo: atque
hæc ad amuſſim omnia.
Quòd verò ſemper
licet melius aſſequi, eſt proportio periferiæ
circuli ad diametrum, ab Archimede mira­
bili ingenio inuenta: quæ cùm facillima ſit,
eam quatuor verbis ſubſcribere placuit.
Tri­
bus indiget illa ſuppoſitis: primùm, quòd
circuli periferia maior eſt aggregato late­
rum inſcriptæ figuræ, & minor circumſcri­

ptæ.
De inſcripta patet ex rectæ lineæ diffi­
nitione: de circumſcripta, licet apud aliquos
videatur per ſe manifeſtum, à nobis tamen
in libris Elementorum per antiparalogiſ­
mum demonſtratur.
Secundum eſt, quòd no­
ta quacunque linea in circulo collocata, il­
lius arcus per medium diuiſi, linea recta ſub­
tenſa cognita erit.
Hæc licet à Ptolemæo de­
monſtretur, vt tamen quiſque rationem
habeat inueniendæ propoſitæ proportio­
nis, duobus verbis rem cum operatione de­
clarabo.
Quomodo
ſciamus pro­
portionem
periferiæ cir­
culi ad dia­
metrum.
Sit A B nota in proportione ad BC, &
diuidatur arcus AB, per æqualia in D, & du­
catur AD, dico eam eſſe notam.
Nam ducta
DCK, erit ex demonſtratis ab Euclide EA,
media proportione inter KE & ED, & qua­
dratum DA, æquale quadratis A E & E D.
Per quintam igitur ſecundi Elementorum
Euclidis detraham quadratum A E notum,
quia AE eſt dimidium AB, ex quadrato CD
153[Figure 153]
cognito, & relinquatur quadratum CE co­
gnitum: igitur CE.
Quare detracta CE ex
CD, relinquetur E D cognita.
Iungam igi­
tur quadrata AE & E D, & per penultimam
primi Elementorum habebo quadratum AD
cognitum.
Tertium ſuppoſitum eſt, quòd co­
gnito latere figuræ inſcriptæ circulo, co­
gnoſcam & latus circumſcribentis.
Hoc li­
cet colligatur ab Euclide in quarto Ele­
mentorum, vt tamen habeamus demonſtra­
tionem cum operatione, vno eam verbo hîc
ſubiungam.
Sit latus AB inſcriptæ figuræ, &
FG circumſcriptæ, ſub eodem enim angulo
continentur centri, ducantúrque A F &
CBG.
Quia igitur nota eſt AB, nota eſt AE,
ideóque K E & E D, vt demonſtratum eſt.
Sed vt CE ad CD, ita AB ad FG. Ducta igi­
tur AB in CD, & quod producitur diuiſo
per CE, exit FG cognita.
Suppoſito igitur
AB latere hexagoni, quod per demonſtrata
ab Euclide eſt æquale dimidio diametri, per
ſecundum ſuppoſitum habebo latus figuræ
duodecim baſium, & per eandem figuræ 24.
baſium, inde 48. inde 96. inde 192. & 384. &
768. & poſſum procedere abſque errore, imò
abſque extractione radicum.
Sit igitur gratia exempli ſtatus in latere
figuræ 768. laterum, habebo igitur per ter­
tium ſuppoſitum latus figuræ 768. circum­
ſcriptæ: duces vtrunque per numerum late­
rum, id eſt, per 768. & habebis ambitum in­
terioris, & exterioris figuræ, & proportio­
nem illorum ad diametrum circuli.
Sed peri­
feria circuli maior eſt ambitu inſcriptæ figu­
ræ, & minor circumſcriptæ, ex primo ſup­
poſito igitur habebo proportionem perife­
riæ circuli ad diametrum, inter quas pro­
portiones debent collocari, & tamen nun­
quam ad perfectam cognitionem, & metam
peruenire poteſt.
Ex quo patet, Archimedem
non indiguiſſe inuentis à Ptolemæo, nec
tabulis ſinuum, exquiſitiúſque ac purius ſine
illis, quàm cum illis geometram ad hanc

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index