Benedetti, Giovanni Battista de, Io. Baptistae Benedicti ... Diversarvm specvlationvm mathematicarum, et physicarum liber : quarum seriem sequens pagina indicabit ; [annotated and critiqued by Guidobaldo Del Monte]

Table of contents

< >
[4.18.] Quomodo dignoſcatur proportio uelocitatis duorum ſimilium corporum omogeniorum inaqualium. CAP. XVIII.
[4.19.] Quam ſit inanis ab Ariſtotele ſuſcepta demonſtratio quod uacuum non detur. CAP. XIX.
[4.20.] Non ſatis dilucidè Ariſtotelem de loco ratiocinatum fuiße. CAP. XX.
[4.21.] Vtrum bene Aristoteles ſenſerit de infinito. CAP. XXI.
[4.22.] Exagitatur ab Ariſtotele adductatemporis definitio. CAP. XXII.
[4.23.] Motum rectum eſſe continuum, uel dißentiente Ariſtotele. CAP. XXIII.
[4.24.] Idem uir grauisſimus an bene ſenſerit de motibus corporum uiolentis & natur alibus. CAP. XXIIII.
[4.25.] Motum rectum & natur alem non eſſe primo & per ſe quicquid Ariſtoteli uiſum ſit. CAP. XXV.
[4.26.] Omne corpus eſſe in loco proprio graue, ut Aristoteli placuit, non eft admittendum. CAP. XXVI.
[4.27.] Haud admittendam opinionem Principis Peripateticorum de circulo, & ſpbæra. CAP. XXVII.
[4.28.] Occultam fuiße grauisſimo Stagirit & canſam ſcintilla-tionis ſtellarum. CAP. XXVIII.
[4.29.] Daricontinuum infinitum motum ſuper rectam at que finitam lineam. CAP. XXIX.
[4.30.] Non eſſe ſolis calorem à motu localι ipſius corporis ſolaris, ut Ariſtoteli placuit. CAP. XXX.
[4.31.] Vnde caloris ſolis prode at incrementum & state, et byeme decrementum. CAP. XXXI.
[4.32.] Nullum corpus ſenſus expers à ſono offendi, præterquam Aristoteles crediderit. CAP. XXXII.
[4.33.] Pytagoreorum opinionem de ſonitu corporum cælestium non fuiſſe ab Aristotele ſublatam. CAP. XXXIII.
[4.34.] Deraro et denſo nonnulla, minus diligenter à Peripateticis perpenſa. CAP. XXXIIII.
[4.35.] Motum rectum curuo poſſe comparari etiam diſentiente Ariſtotele. CAP. XXXV.
[4.36.] Minus ſufficienter exploſam fuiſſe ab Ariſtotele opinionem cre-dentium plures mundos exiſtere. CAP. XXXVI.
[4.37.] Anrectè loquutus ſit Phyloſopbus de extenſione luminis per uacuum. CAP. XXXVII.
[4.38.] An rectè phyloſophiœ penus Ariſtoteles ſenſerit de loco im-pellendo à pyramide. CAP. XXXVIII.
[4.39.] Examinatur quam ualida ſit ratio Aristotelis de inalterabilitate Cœli. CAP. XXXIX.
[5.] IN QVINTVM EVCLIDIS LIBRVM
[Item 5.1.]
[5.1.1.] Horum autem primum est.
[5.1.2.] SECVNDVM.
[5.1.3.] TERTIVM. Quę est εuclidis ſeptima propoſitio.
[5.1.4.] QVARTVM. εuclidis uerò nona propoſitio.
[5.1.5.] QVINTVM. Euclidis uerò octaua propoſitio.
[5.1.6.] SEXTVM. εuclidis uerò decima propoſitio.
< >
page |< < (277) of 445 > >|
289277EPISTOL AE. 60.) per .21. deinde productum etiam multiplicare per .b.c. (hoc eſt .60.) breuius erit
multiplicare totum numerum .3600. per .21. cętera verò facere, vt diximus.
Sed vnaquæque; iſtarum operationum, aliquid imperfectionis patitur, eo quod cum
aliquis cuperet quadratum perfectum ſuperficiale habere, abſque; aliquo defectu, vel
exceſfu, aliquid aliud adhuc facere oporteret, hoc eſt, inuentum cum fuerit quadra
tum .e.f. cum ſuis radicibus .e.g. et .g.f. pedum .275. vnaquaque, vt in dicto exemplo
factum eſt, oportebit numerum quærere minorem ipſo .275. ſed proximiorem men-
furabilem ab .3. & ab .7. quod facilè fiet ſi diuiſerimus .275. per .21. detrahendo fra-
cta diuiſionis ab ipſo .275. quæ quidem fracta in hoc exemplo ſunt .2. vnde remane-
bit .273. pro numero laterum quadrati ſuperficialis, in quo poſſent locari .3549. ho-
mines, eo ordine quo ſupra dictum eſt, quorum ſcilicet vnuſquiſque obtineat .21.
pedes ſuperſiciales.
DE INTERVALLIS MVSICIS.
Cypriano Rorè Muſico celeberrimo.
OPinio Hectoris Euſonij Cypriane mi dilectiſſime, vera non eſt, quod ali
quisrectè poſſit intelligere rationes conſonantiarum muſicæ, ablque co
gnitione illarum mediante ipſo ſenſu, imo nemo pont calere theoriam mu
ſices, niſi aliquo mon verſatus ſit in praxi.
Quando enim cognoſci poterunt
quid nam ſint diapaſon, diapente, diateſſeron, ditonus, ſemiditonus, hexacordum
maius, aut minus, & conſonantiæ ex ijs cum diapaſon compoſitæ, abſque earum
praxi?
vnde ſequetur neque; etiam cognoſci poſſe interualla diſſonantia. Et purus
practicus non intelliget quid ſit octaua, quinta, quarta, tertia maior, tertia minor,
ſexta maior, ſexta minor, decima maior, decima minor, vndecima, duode-
cima, decimatertia maior, aut minor, aut decimaquinta, & aliæ, ita vt ad
comparandam perfectionem muſicæ neceſſarium ſit, & thęoriam & praxim ad-
diſcere.
Cum pręterea Ludouicus Folianus apertè monſtrarit (etiam ſi id à diato-
nico ſintono Ptolomei deſumpſerit) reperiri duos tonos, maiorem, & minorem, id-
eſt ſeſquioctauum, & ſeſquinonum, & tria ſemitonia, maius, minus, & mini-
mum, ideſt ſeſquiquintumdecimum, qui eſt maius, ſeſquiuigeſimum quartum id-
eſt minimum, & mediocre, vt .27. ad .25. quæ proportio ſuperbipartiens vigeſi-
maſquintas appellatur, & cum cognouerit ſemiditonum conſonantem eſſe ſeſqui-
quintum, ditonum ſeſquiquartum, & hexachordum minus, vt .8. ad .5. quæ propor-
tio dicitur ſupertripartiens quintas, & hexachordum maius, vt .5. ad .3. hęc autem vo
catur ſuperbipartienstertias;
omnium ſimplicium conſonantiarum cognitioni, ex-
tremam impoſuit manum.
Et quia tibi etiam oſtendere promiſi in modulationibus

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index