28967LIBER II.
eſſicere.
Aliam autẽ huic contrariã terrã conſiciunt, quam
terrã aduerſam uocãt: non ad ea quæ uidẽtur rationes, cau-
ſasq́; quærẽtes, ſed ad quaſdã ſuas rationes, opinionesúe ea,
quæ uidẽtur trahẽtes, atq; ornare conãtes. Cõpluribus etiã
alijs nõ ex his, quæ apparẽt, ſed exrationibus potius ſumen
tibus fidẽ, locũ reddere terræ medium nõ oportere uideri po
teſt: præstabilißimũ enim corpus, locũ occupare præstabi-
lißimum oportere putant: atq; ignẽ quidẽ præstabiliorem
terra: ſinẽ autẽ medijs ipſis præstabilißimũ eſſe. Quare ex
his ratiocinantes, nõ ipſam in medio ſphæræ iacere, ſed po-
tius ignẽ putant. Præterea Pythagorici, & quia maximè cõ
ſeruari oportet id, quod eſt maximè præcipuũ uniuerſi, me-
dium uerò eſt tale, ideo eſſe ignẽ, qui locũ hunc occupat, cu
ſtodiã Iouis appellant. Quaſi mediũ ſimpliciter diceretur,
& medium magnitudinis & rei medium eſſet, atq; naturæ.
Enimuerò ut in animalibus nõ idẽ eſt animalis, atq; corpo-
ris mediũ, ſic eſt magis & circaipſum totũ cœlũ existimã-
dum. Igitur propter hãc cauſam nõ oportet ipſos circa uni-
uerſum turbari, neq; custodiã ad centrũ adducere, ſed illud
quærere, medium ipſum quale quid eſt, & ubi eſt aptũ eſſe,
illud enim medium principium eſt, ac pretioſum: medium
uerò loci ſimile eſt magis extremo, quàm principio: mediũ
enim terminatur: terminus autem eſt ipſe finis. Pretio ſius
autem eſt id quod continet: & finis, quàm id quod finitur:
hoc enim materies, illud ſubstantia constitutionis eſt. De lo
co igitur terræ hanc habent quidam opinionẽ, ſimiliter &
de quiete motuúe: non enim eodem modo omnes existimant,
ſed qui in medio ipſam non eſſe putant, circa medium mo-
ueri dicunt: atq; non ſolùm banc, ſed etiam aduerſam terrã,
uti prius eſt dictũ. Quibuſdam etiam & plura talia
terrã aduerſam uocãt: non ad ea quæ uidẽtur rationes, cau-
ſasq́; quærẽtes, ſed ad quaſdã ſuas rationes, opinionesúe ea,
quæ uidẽtur trahẽtes, atq; ornare conãtes. Cõpluribus etiã
alijs nõ ex his, quæ apparẽt, ſed exrationibus potius ſumen
tibus fidẽ, locũ reddere terræ medium nõ oportere uideri po
teſt: præstabilißimũ enim corpus, locũ occupare præstabi-
lißimum oportere putant: atq; ignẽ quidẽ præstabiliorem
terra: ſinẽ autẽ medijs ipſis præstabilißimũ eſſe. Quare ex
his ratiocinantes, nõ ipſam in medio ſphæræ iacere, ſed po-
tius ignẽ putant. Præterea Pythagorici, & quia maximè cõ
ſeruari oportet id, quod eſt maximè præcipuũ uniuerſi, me-
dium uerò eſt tale, ideo eſſe ignẽ, qui locũ hunc occupat, cu
ſtodiã Iouis appellant. Quaſi mediũ ſimpliciter diceretur,
& medium magnitudinis & rei medium eſſet, atq; naturæ.
Enimuerò ut in animalibus nõ idẽ eſt animalis, atq; corpo-
ris mediũ, ſic eſt magis & circaipſum totũ cœlũ existimã-
dum. Igitur propter hãc cauſam nõ oportet ipſos circa uni-
uerſum turbari, neq; custodiã ad centrũ adducere, ſed illud
quærere, medium ipſum quale quid eſt, & ubi eſt aptũ eſſe,
illud enim medium principium eſt, ac pretioſum: medium
uerò loci ſimile eſt magis extremo, quàm principio: mediũ
enim terminatur: terminus autem eſt ipſe finis. Pretio ſius
autem eſt id quod continet: & finis, quàm id quod finitur:
hoc enim materies, illud ſubstantia constitutionis eſt. De lo
co igitur terræ hanc habent quidam opinionẽ, ſimiliter &
de quiete motuúe: non enim eodem modo omnes existimant,
ſed qui in medio ipſam non eſſe putant, circa medium mo-
ueri dicunt: atq; non ſolùm banc, ſed etiam aduerſam terrã,
uti prius eſt dictũ. Quibuſdam etiam & plura talia