Fabri, Honoré, Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur, 1665

Page concordance

< >
Scan Original
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
< >
page |< < of 248 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.000295">
                <pb pagenum="25" xlink:href="025/01/029.jpg"/>
              eſt BF; hinc phænomena illa, ſen potiùs generalia pronuntiata clariſſimè
                <lb/>
              explicantur, ſcilicet Planetæ oppoſiti in eodem limite majorem eſſe Lati­
                <lb/>
              tudinem, quàm conjuncti; item Planetæ oppoſiti in limite Auſtrino, La­
                <lb/>
              titudinem majorem eſſe quàm in Boreali; vides, quàm clarè & perſpicuè
                <lb/>
              in mea hypotheſi hæc explicentur. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000296">
                <emph type="italics"/>
              Antim.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000297"> Fateor, hæc non ſine plauſu ab hominibus excepta fuiſſe; ſed
                <lb/>
              re penitiùs conſiderata, ſummæ difficultates etiamnum reſtant, quibus
                <lb/>
              ſuperandis tuæ hypotheſeos aſſertores fruſtrà omninò deſudârunt, immò
                <lb/>
              nequidem inter ſe conveniunt, ſi rectè memini, in definienda huiuſmo­
                <lb/>
              di Planetarum latitudine, excentricorum inclinatione, Nodorum, &
                <lb/>
              Apogæi motu, limitum libratione; atque adeò vltro fatentur, adhuc opus
                <lb/>
              eſſe novis Obſervationibus, ad rem hanc meliùs ſtatuendam. </s>
              <s id="s.000298">In mea
                <lb/>
              hypotheſi res ſatis expeditè explicatur, per ſecundam illam inclinationem
                <lb/>
              à Tropicis ad Æquatorem, & viciſſim, juxtà rationem motus accelerati
                <lb/>
              & retardati; cùm autem Mars modò citiùs, modò tardiùs orbem ſuum
                <lb/>
              decurrat, quàm Stellæ ſuum, ſemper verò citiùs quàm Sol, niſi fortè
                <lb/>
              Mars ſit in Apogæo, & Sol in Perigæo, & cùm motus ſecundæ inclina­
                <lb/>
              tionis tardiùs fiat in Marte quàm in Sole; cùm demùm Mars ab Æqua­
                <lb/>
              tore declinare poſſit versùs Boream & Auſtrum, gradib. </s>
              <s id="s.000299">circiter 25. ex
                <lb/>
              his ſequitur, latitudo Martis, eaque varia, cùm aliquando relinquat
                <lb/>
              Eclipticam versùs Boream, vbi diſcedit à Nodo, in Signis deſcendenti­
                <lb/>
              bus, in aſcendentibus verò, versùs Auſtrum; variatur etiam Latitudo ex
                <lb/>
              varia diſtantia Martis. </s>
              <s id="s.000300">Cæterùm vnum obſerves velim, optime Augu­
                <lb/>
              ſtine, nullum mortalium hactenùs ad iuſtos calculos minorum Planeta­
                <lb/>
              rum, immò nec fortè Lunæ latitudinem reduxiſſe; præſertim Martis, vt
                <lb/>
              vel ipſe Keplerus vltrò fatetur, qui vult, hæc latere in pandectis
                <lb/>
              æternitatis; hinc tot excentrici, epicycli, circelli, deviationes, incli­
                <lb/>
              nationes, reflexiones, librationes, centra diverſa, excentricitates; ne­
                <lb/>
              que adhuc Martem Aſtronomi tot tamque variis & multiplicatis retibus
                <lb/>
              comprehendere potuerunt; vtor igitur, ad calculos, qualibet hypotheſi,
                <lb/>
              vt Aſtrologus; vt Philoſophus eam dumtaxat admitto, quæ cum princi­
                <lb/>
              piis Phyſicis conſentit; calculi verò difficultas ex eo provenit, quod ſint
                <lb/>
              ferè innumeræ combinationes Apogæorum Solis & Martis;
                <expan abbr="Nodorũ">Nodorum</expan>
              item,
                <lb/>
              qui versùs Ortum in conſequentia promoveri videntur; nempè ex diver­
                <lb/>
              ſo Nodorum & Apogæorum loco ac ſitu, diverſa Latitudinis mutatio ne­
                <lb/>
              ceſſariò ſequitur. </s>
              <s id="s.000301">Hæc in Saturno & Iove etiam locum habent; atque
                <lb/>
              adeò, ni fallor, ex dictis habes, in mea hypotheſi, trium ſuperiorum
                <lb/>
              Planetarum paſſiones haud difficulter explicari, idque per principia Phy­
                <lb/>
              ſica, quæ ex doctrina moruum ſupponimus: quare ſi me audis, ac tibi
                <lb/>
              putas à me factum eſſe ſatis, exprome alia argumenta, ſi quæ ſuppetunt
                <lb/>
              pro tua hypotheſi. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000302">
                <emph type="italics"/>
              Auguſtin.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s id="s.000303"> Veneris & Mercurij Conjunctiones in Copernicana hypo­
                <lb/>
              theſi, ea claritudine explicantur, qua neſcio, an major excogitari poſſit,
                <lb/>
              itémque Apogæa & Perigæa, tum etiam aliorum Planetarum ſuperiorum,
                <lb/>
              ſed jam prævideo, quid pro tua hypotheſi de hoc argumento dicturus ſis. </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>